Η απόφαση της βουλής για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος τη Κυριακή έβγαλε απο το χρονοντούλαπο της ιστορίας το σκελετό του εθνικού διχασμου. Του έδωσε «σάρκα και οστά», τον έστησε-βέβαια με δημοκρατικές διαδικασίες-στο κέντρο της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής της χώρας. Όσο και να μη θέλουν να μη το δουν, να το κρύψουν, εκείνοι που είχαν την έμπνευση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος η πληγή του εθνικοί διχασμού άνοιξε πάλι μετά απο πολλές δεκαετίες στη πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολίτευσης. Την ωρα που περισσότερο απο ποτε ειναι αναγκαία η εθνική ενότητα, η ομοψυχία του λαού μας. Oποιο και να ειναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τη προσεχή Κυριακή το κλίμα που θα επικρατηςει στη χώρα απο εδώ και πέρα θα ειναι διχαστικο. Ο κ. Τσιμπρας θα εχει πλέον να διαχειριστεί έναν λαό, που οι μισοί θα κατηγορούν τους αλλούς μισούς ως προδότες. Ειναι αδύνατον ο κ. Τσίπρας αλλα και οποιοσδήποτε άλλος στη θενα μπορέσει κάτω απο αυτο το κλίμα να βάλει τη χωρα, τη καθημερινή ζωή των πολιτών σε μια ομαλή ροή. Η χωρα θα κινείται στο κενό. Οι μισοί πολίτες θα ειναι απέναντι στους άλλους μίσους. Η συνύπαρξη και η συννεοηση που είχαμε επιτύχει ως κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη προσεχή Κυριακή θα τιναχτεί στην αέρα. Το μόνο κέρδος που θα εχει ο κ. Τσιμπρας μετά το δημοψήφισμα θα ειναι ότι θα εχει κρατήσει ενωμένο τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτο όμως δεν φθάνει για να αντιμετωπίσει τη χωρα τα μεγάλα προβλήματα της. Και αυτο θα το καταλάβει πολυ γρήγορα πρώτα απο όλους ο πρωθυπουργός που για να πετύχει στην δύσκολη αποστολή του, χρειάζεται μαζί τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και όχι μόνο τους οπαδούς του κόμματος του.
Εκτύπωση
e-mail
