Τις πρώτες αυτές ώρες μετά τις δημοτικές εκλογές στη Γαλλία θα διαβάσετε παντού πανομοιότυπη την “ανταπόκριση” που ακολουθεί.
“Η δεξιά εξασφαλίζει το 46,54%, η αριστερά το 37,74% και η άκρα δεξιά του 4,65% των ψήφων σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στη Γαλλία, που χαρακτηρίσθηκαν από τη θεαματική άνοδο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (FN) και την εξίσου θεαματική υποχώρηση της γαλλικής αριστεράς.
Το FN της Μαρί Λεπέν κατόρθωσε για πρώτη φορά στην ιστορία του να εκλέξει δήμαρχο απο τον πρώτο γύρο σε κοινότητα μεγαλύτερη των 10.000 κατοίκων, τον ακροδεξιό υποψήφιο Στιβ Μπριουά στο Ενέν-Μπομόν. Το Εθνικό Μέτωπο έρχεται πρώτο στο Περπινιάν, την Αβινιόν, το Φορμπάς, το Μπεζιέ, τη Φρεζίς και την Ταρασκόν και θα είναι παρόν στον δεύτερο γύρο σε εκατό περίπου τριαδικές αναμετρήσεις.
Η Μαρίν Λεπέν έκανε λόγο για απροσδόκητη επιτυχία που σημαίνει το «τέλος του διπολισμού στην γαλλική πολιτική».
Η γαλλική αριστερά εισέπραξε τις συνέπειες της αντιδημοτικότητας της γαλλικής κυβέρνησης, με τον Φρανσουά Ολάντ να παραμένει ο πλέον αντιδημοφιλής πρόεδρος της V Δημοκρατίας. Ποτέ ψηφοφορία μεσούσης της προεδρικής θητείας δεν έχει πραγματοποιηθεί σε τόσο αρνητική συγκυρία για την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και ο πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό δεν απολαμβάνουν παρά το 20% και 25% της εμπιστοσύνης των πολιτών, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Εκ των νικητών της ψηφοφορίας ήταν η αποχή που έπειτα από την καταμέτρηση 22,5 εκατομμυρίων ψηφοδελτίων έφθανε το 38,72%, το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής που καταγράφεται σε δημοτικές εκλογές.
«Ορισμένοι ψηφοφόροι εξέφρασαν με την αποχή ή την ψήφο τους τις ανησυχίες ή τις αμφιβολίες τους», παραδέχθηκε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας.
Δεν θα υπάρξει καμία υποχώρηση υπέρ της αριστεράς, ούτε συμμαχία με το Εθνικό Μέτωπο, επέμεινε χθες το βράδυ εκ μέρους της γαλλικής δεξιάς ο πρώην πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Ενωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) Φρανσουά Φιγιόν, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος Ζαν-Φρανσουά Κοπέ κάλεσε τους ψγηφοφόρους του Εθνικού Μετώπου να ψηφίσουν τους υποψήφιους του κόμματός του στον δεύτερο γύρο «για μία μεγάλη νίκη της δεξιάς».
Στη γαλλική πρωτεύουσα το τοπίο που διαμορφώθηκε κατά τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών ευνοεί την Αν Ινταλγκό, υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος και «δελφίνο» του απερχόμενου δημάρχου Ζαν Ντελανοέ . Αν και η αντίπαλός της υποψήφια του UMP Ναταλί Κοσιουσκό Μοριζέ συγκέντρωσε περισσότερες ψήφους επί του συνόλου της περιφέρειας του Παρισιού, η Αν Ινταλγκό προηγείται στα επιμέρους διαμερίσματα-κλειδιά, όπως το 14ο, που θα κρίνουν την έκβαση της ψηφοφορίας.”
Όλοι είχαν ακριβώς το ίδιο κείμενο. Ως να μην προλάβαιναν να κάνουν δυο τρεις σκέψεις για ένα θέμα και αναμενόμενο και γνωστό από τις δημοσκοπήσεις.
Φυσικά προλάβαιναν να κάνουν δικές τους σκέψεις. Δεν προλάβαιναν όμως να είναι όλοι συντονισμένοι στην ίδια γραμμή γιατί αυτή η γραμμή θα διατυπωθεί ΜΕΤΑ τα οριστικά αποτελέσματα, μετά τις συννενοήσεις, κλπ. Άρα βάζουμε όλοι το ίδιο “κείμενο -κλισέ” μη και βρεθούν εκτός γραμμής…
Έτσι δεν αποφάσισε κανείς να συνδυάσει την διαφθορά της εξουσιαστικής ελίτ, τον καλπάζοντα εποικισμό της Ευρώπης, την γκετοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών “προς χάριν της μάζας”.
Ο άνθρωπος που κυβερνά τη Γαλλία πήρε την εξουσία με υποσχέσεις για αξιοκρατία, για “δουλειά για όλους”, για “αξιοπρεπή διαβίωση όλων”, κλπ. Αντί αυτού τρέχει σαν τον Καραγκιόζη με παπάκια να προλάβει τον “έρωτα” μιας νεαρής ηθοποιού, να μαζέψει τα ασημικά από τα Ηλύσια Πεδία για να μην τα διαλύσει η προδομένη δεύτερη, όπως είχε κάνει η προδομένη πρώτη όταν βρήκε τη δεύτερη, κλπ.
Πουριτανισμός; Όχι βέβαια. Απλή σκέψη: ένας πολιτικός που αποκαλείται “καραγκιόζης” από τις συντρόφους του και μητέρα (η μία) των παιδιών του γιατί να αποδειχθεί «λίρα εκατό» στους πολίτες με τον οποίο δεν τον συνδέει τίποτα παραπάνω από το λόγο του;
Για ψάξτε πόσοι τέτοιοι κυβερνούν ή κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη…
Ύστερα σκεφτείτε: αφού οι καλές οικονομικά και εξουσιαστικά θέσεις είναι λίγες γιατί να μην δημιουργήσουν μια “μεγάλη μάζα” με το μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και να δημιουργούν για τους συγγενείς και φίλους έτοιμο και κλειστό πλαίσιο για τις καλές θέσεις;
Λιανά: Για ποιο λόγο ο Ολάντ, ο Σαρκοζί, ο Μπερλουσκόνι να κοιμούνται και να ξυπνούν με αγωνία, για το πως θα αξιοποιήσουν τα αριστούχα σε σπουδές και προσόντα παιδιά άγνωστων λαϊκών οικογενειών, που φυσικά είναι εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια και να μην φροντίζουν να ελέγχουν την πολιτική και την οικονομία με τα δικά τους παιδιά και να φροντίζουν τα δικά τους παιδιά να παίρνουν βαθμούς, σαν αυτούς που ξέρουμε από τα πανεπιστήμια που ξέρουμε, έστω και αν δεν δίνουν εξετάσεις;
Αυτά και άλλα πολλά όλοι τα ξέρουν. Αλλά γράφουν πανομοιότυπα μέχρι να έρθει η “γραμμή”. Και η Ακροδεξιά ανεβαίνει γιατί αυτή η ελεγχόμενη και επί δεκαετίες “δράση” των εξουσιών φέρνει την αντίδραση…
Εκτύπωση
Email
