Εκλογές στο Ισραήλ

Του Ιάκωβου Φριζή

Σε λίγες μέρες (17-3-2015) διεξάγονται στο Ισραήλ εκλογές για την ανάδειξη των 120 βουλευτών της νέας Κνέσετ (Βουλής), προκειμένου να σχηματισθεί η νέα κυβέρνηση της χώρας. Όπως και σε κάθε χώρα, έτσι και στο Ισραήλ, υπάρχουν αρκετά προβλήματα, που απασχολούν τους πολίτες του, όμως δύο είναι τα κυρίαρχα, που θα βαρύνουν το αποτέλεσμα των εκλογών: η ασφάλεια των πολιτων και ο εβραϊκός χαρακτήρας του κράτους.

Όπως πάντα, στο Ισραήλ, οι εκλογές γίνονται με το σύστημα της απλής αναλογικής κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά κόμματα που να διεκδικούν την ψήφο των πολιτών. Φυσικά, ποτέ στο Ισραήλ δεν υπήρξαν μονοκομματικές κυβερνήσεις. Πάντα υπήρχαν κυβερνήσεις τεσσάρων, ακόμα και έξι κομμάτων, γι’ αυτό και σ’ αυτές τις εκλογές θα είναι πολύ δύσκολο να σχηματισθεί μια κυβέρνηση που να συγκεντρώνει 61 βουλευτές. Υπάρχουν δύο βασικοί αντίπαλοι, η κεντροδεξιά του Λικούντ, υπό τον σημερινό πρωθυπουργό Νετανιάχου και η αριστερά, από την ένωση δύο κομμάτων της αριστεράς, με βασικό αρχηγό της πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, Τσίπι Λίβνη.

Εδώ, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι σοβαρό. Στο Ισραήλ, ουδεμία σχέση έχει με την Ελλάδα η κεντροδεξιά και η αριστερά. Όλα εκεί κρίνονται με την ασφάλεια των πολιτών και τον χαρακτήρα του κράτους. Και οι δύο μεγάλες παρατάξεις έχουν, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, σχεδόν τον ίδιο αριθμό βουλευτών, δηλαδή 24 έδρες η κάθε παράταξη. Για να σχηματισθεί όμως η κυβέρνηση χρειάζονται άλλοι 37 βουλευτές. Από πού θα βρει η κάθε παράταξη τόσους βουλευτές; Φυσικά, από τα μικρά κόμματα, τα οποία έχουν κι αυτά τις γραμμές τους, κεντροδεξιά και αριστερά. Αν ρίξουμε μια απλή ματιά στα πολλά μικρά κόμματα, θα δούμε ότι τα κεντροδεξιά έχουν κάποια υπεροχή έναντι των κομμάτων της αριστεράς. Αυτό όμως δεν φθάνει για να είναι σίγουρος ο Νετανιάχου ή η αριστερά, με ποιους θα δεχθούν να προσχωρήσουν στον έναν ή τον άλλον συνασπισμό.

Η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη. Γι’ αυτό αυτή τη δύσκολη κατάσταση, καλούνται οι πολίτες του Ισραήλ, να ψηφίσουν με γνώμονα τις εξαγγελίες των κομμάτων, προκειμένου να συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός των 61 βουλευτών.

Εμείς, ως ουδέτεροι παρατηρητές των εκλογών του Ισραήλ, δεν μπορούμε να πάρουμε θέση υπέρ της μιας ή της άλλης παρατάξεως. Μπορούμε όμως να δώσουμε κάποια στοιχεία, που εκφράζουν οι δύο παρατάξεις και τα οποία θα είναι καθοριστικά στον επηρεασμό των πολιτών.

Ο Νετανιάχου έγινε πρωθυπουργός τρεις φορές, όπως και ο πρώτος πρωθυ-πουργός Δαυΐδ Μπεν Γκουριόν, από το 1948, από την επανίδρυση του Ισραήλ. Αν καταφέρει να εκλεγεί σ’ αυτές τις εκλογές, θα είναι ο μόνος πρωθυπουργός του Ισραήλ που θα κερδίσει για τέταρτη φορά την πρωθυπουργική θέση. Εκείνο που «καίει» τον κάθε Ισραηλινό, είναι η ασφάλεια της ζωής του. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά του ο Ισραηλινός και να μη ξέρει αν θα γυρίσει σπίτι του. Οι λεγόμενοι Παλαιστίνιοι Άραβες έχουν τελευταία εκτραχυνθεί. Σκοτώνουν Ισραηλινούς στους δρόμους, μέσα σε συναγωγές, μέσα σε σούπερ μάρκετ, μέσα στα σπίτια τους. Αμέτρητες οι σφαγές Ισραηλινών μέσα στα σπίτια τους. Κι όλα αυτά, γιατί οι Άραβες θέλουν την καταστροφή του Ισραήλ, προκειμένου να το κάνουν «δικό» τους.

Το πρόβλημα είναι σοβαρώτατο. Και οι δύο αντίπαλες παρατάξεις, περιλαμβά-νουν στα προγράμματά τους διάφορες λύσεις αντιμετωπισης της αραβικής τρομοκρατίας. Λύσεις όχι ριζικές, γιατί οι Άραβες – Παλαιστίνιοι, μετά την εμφάνιση των δολοφόνων Τζιχαντιστών, έχουν σκληρύνει τη στάση τους, σκοτώνοντας αθώους Ισραηλινούς πολίτες στους δρόμους της Ιερουσαλήμ.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το πρόβλημα του χαρακτήρα του εβραϊκού κράτους. Γενικά η αριστερά, θέλει κάποιες αλλαγές που θα φέρουν τρομακτι-κές ανακατατάξεις στη δομή του κράτους. Έχουν ακουστεί προτάσεις, όπως να αλλάξει ο Εθνικός Ύμνος του Ισραήλ, γιατί είναι… ρατσιστικός, να αλλάξει η σημαία του Ισραήλ και άλλα «τρελά», που έχουν φέρει σε μεγάλη αμηχανία την ισραηλινή κοινωνία.

Η κατάσταση είναι αρκετά συγκεχυμένη και σίγουρα το αποτέλεσμα των εκλογών είναι κι αυτό αμφίβολο. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι υπάρχουν κάποια θρησκευτικά κόμματα, που έχουν θέσεις «νορμάλ» και μάλλον θα ταχθούν με το στρατόπεδο του Νετανιάχου.

Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε το αποτέλεσμα. Ευχή είναι να γίνει ό,τι καλύτερο για τον Ισραηλινό λαό, ο οποίος στην συντριπτική του πλειοψηφία, όχι μόνο αγαπά, αλλά λατρεύει την Ελλάδα.