Ευρωεκλογές και Ναζισμός

Του ΙΑΚΩΒΟΥ ΦΡΙΖΗ

euparlxav

Όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις έχουν την βαρύτητά τους στο παρόν και στο μέλλον κάθε χώρας και φυσικά και στη δική μας. Όμως, οι εκλογές για τους Δήμους και την Περιφέρεια έρχονται σε δεύτερη θέση, μπροστά στις Ευρωεκλογές. Κι αυτό γιατί η τύχη της πατρίδας μας κρίνεται βασικά από τις αποφάσεις της Ευρώπης, κατά μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό οι ευρωβουλευτές που θα εκλέξουμε, επιβάλλεται να είναι γνώστες των διαδικασιών, σε όλα τα μέτωπα των ευρωπαϊκών συμβουλίων και επιτροπών, ώστε οι αποφάσεις που αφορούν την πατρίδα μας, να είναι και καλές και δίκαιες. Οι πολίτες θα μπορέσουν να αξιολογήσουν τους καλύτερους από οποιοδήποτε κόμμα; Αμφιβάλλω, γιατί οι Έλληνες είμαστε προσκολλημένοι στα κόμματα και σίγουρα η ψήφος μας θα δοθεί ανάλογα με την κομματική μας τοποθέτηση. Το τέλειο θα ήταν όλοι οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, όλων των κομμάτων, να ήταν όλοι άριστοι για το σκοπό που θα εκλεγούν. Επειδή όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συμβεί, η τελική ευθύνη θα βαρύνει τους πολίτες και μόνον.

Οι Ευρωεκλογές, όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλες τις χώρες που απαρτίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν τεράστια σημασία, θα πρέπει να προσέξουμε, με αυξημένη υπευθυνότητα, να μη δώσουμε την ψήφο μας στα ναζιστικά κόμματα, γιατί το μέλλον όλης της Ευρώπης θα είναι αφάνταστα τραγικό για όλους τους ευρωπαίους πολίτες. Ίσως θα είναι επίκαιρο να τονίσουμε σήμερα τι «πρόσφερε» ο ναζισμός στην Ευρώπη και φυσικά και στην πατρίδα μας. Οι πολίτες κάτω των 50 ετών δεν γνωρίζουν ή ξέρουν ελάχιστα, από τις τραγικές συνθήκες που έζησε όλη η Ευρώπη κάτω από τη μπότα του ναζισμού. Κι αυτό γιατί ο ναζισμός στην εξουσία δεν σου επιτρέπει να εκφράζεσαι ελεύθερα, να σκέφτεσαι ελεύθερα, να ενεργείς ελεύθερα, να μελετάς ελεύθερα, να είσαι άνθρωπος. Η βασική αρχή του ναζισμού ήταν και είναι να εξολοθρεύσει οτιδήποτε είναι διαφορετικό από αυτόν. Στην πορεία της ανθρωπότητας ο ναζισμός είναι το πιο απάνθρωπο–βάρβαρο– εγκληματικό πολιτικό σύστημα εξουσίας.

Οι νέοι έλκονται αρκετά από την άκρα δεξιά, γιατί βλέπουν σε αυτήν το κόμμα της διαμαρτυρίας, εναντιώνονται στο κατεστημένο, γιατί το κατεστημένο έχει πάντα άδικο και δυστυχώς δεν δείχνουν ενδιαφέρουν για τις οργανώσεις που προάγουν τη δημοκρατία και αυτό γιατί πιστεύουν ότι η δημοκρατία ταυτίζεται με το κατεστημένο. Δυσικά δεν είναι όλοι οι νέοι υποστηρικτές των άκρων, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό τους αγκαλιάζουν τα άκρα, που μόνο συμφορές φέρνουν στις κοινωνίες. Νομίζω ότι τα δημοκρατικά κόμματα έχουν παραμελήσει τη νεολαία, δεν δείχνουν το αμέριστο ενδιαφέρον για τις ανησυχίες των νέων, ούτε προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τους νέους πάνω σε καθαρά δημοκρατικούς θεσμούς. Έχουμε σε όλη σχεδόν την Ευρώπη και ιδιαίτερα στο Νότο, παραμελήσει τους νέους ανθρώπους. Αυτός είναι ένας βασικός παράγοντας, που οδηγεί τα νειάτα της Ευρώπης στην άκρα δεξιά.

Σ’ αυτή τη ζοφερή κατάσταση, δυστυχώς η άκρα δεξιά έχει άνοδο. Υπάρχουν στην Ευρώπη κάποια κόμματα της άκρας δεξιάς, που είναι τόσο ακραία, που θυμίζουν τη δεκαετία του 1930 στην Ευρώπη. Υπάρχουν μεγάλες ομάδες πολιτών στην Ευρώπη που δεν είναι ταγμένοι στο φασισμό, ούτε στο ναζισμό, αλλά είναι φοβερά, τρομακτικά ρατσιστές και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με το ναζισμό. Αυτές οι ομάδες, μισούν τους τσιγγάνους, τους εβραίους –όσοι έχουν απομείνει, μετά τη σφαγή 6.000.000 εβραίων της Ευρώπης– τους μαύρους, τους ομοφυλόφιλους και άλλες ομάδες ανθρώπων. Όταν ένα πολιτικό κόμμα έχει παραστρατιωτική οργάνωση, όπως συμβαίνει στην Ουγγαρία και όχι μόνο, τότε βαδίζει στα χνάρια του εθνικοσοσιαλισμού του Χίτλερ.

Σήμερα η κατάσταση γενικά στην Ευρώπη, είναι βαθύτατα ανησυχητική. Μπορεί να καταδικάζεται στην Ευρώπη ο ρατσισμός, όμως αν κάποιος φωνάξει συνθήματα κατά των μαύρων, των μεταναστών, των τσιγγάνων ή των εβραίων, κανείς από τους πολίτες δεν θα του εναντιωθεί. Θέλετε από φόβο, θέλετε από διαφορία, θέλετε ακόμη και από συμφωνία μαζί του, το πρόβλημα παραμένει υπαρκτό και επικίνδυνο για το μέλλον της Ευρώπης. Αν π.χ. στις ΗΠΑ τολμούσε κάποιος μέσα στο μετρό ή το λεωφορείο να μιλήσει ρατσιστικά κατά οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων, οι συνταξιδιώτες του θα τον πετούσαν έξω. Στην Ευρώπη όχι. Ακούγεται συχνά σε όλη την Ευρώπη, και στην πατρίδα μας φυσικά, ένα σφοδρό ρατσιστικό μίσος κατά των εβραίων, όχι για τη θρησκεία τους, όχι για την παράδοσή τους, τα ήθη τους ή τις συνήθειές τους, αλλά για τον «πλούτο» τους. Λένε μερικοί: «Οι εβραίοι είναι πολύ πλούσιοι, με το χρήμα τους κάνουν ό,τι θέλουν, κυβερνούν τον κόσμο, θέλουν να κυριαρχήσουν πάνω σ’ όλον τον πλανήτη, γι’ αυτό και τους μισεί ο κόσμος». Αυτό είναι ένα σαθρό επιχείρημα, που όμως έχει τους οπαδούς του και χρειάζεται μια νηφάλια λογική απάντηση. Υπάρχουν κάποιοι εβραίοι αρκετά πλούσιοι, οι περισσότεροι είναι σε ένα μεσαίο επίπεδο και φυσικά υπάρχουν και οι φτωχοί, όπως συμβαίνει σε όλους τους λαούς. Αλλά το μίσος που εκπορεύεται κατά τον εβραίων, που είναι ΟΛΟΙ τους πλούσιοι, δεν το βλέπουμε κατά των πλουσίων Γερμανών, Γάλλων, Άγγλων, Ιταλών, Βέλγων, Ρώσων, Αμερικανών, Αράβων, Ελλήνων, ακόμα και Κινέζων, που αν το μετρήσουμε συνολικά ή ακόμη και χωριστά, θα διαπιστώσουμε ότι είναι αφάνταστα μεγαλύτερο από αυτό των εβραίων. Όμως πάντα, για οτιδήποτε έχουν οι εβραίοι, είναι «τεράστιο», που δημιουργεί απύθμενο μίσος. Όταν υπάρχουν τέτοιες απόψεις στους λαούς της Ευρώπης, ας μην περιμένουμε να δούμε σύντομα να καταλαγιάζει ο ρατσιστικός αντιεβραϊσμός.

Δεν πρέπει να πάμε στις Ευρωεκλογές έχοντας μέσα μας έστω και ελάχιστα σταγονίδια ναζισμού. Και επειδή μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων της Ευρώπης δεν γνωρίζει, δεν έχει διαβάσει τι υπέφεραν οι λαοί της Ευρώπης –και όχι μόνο– από τον ναζισμό, θα παραθέσω συνοπτικά κάποια στοιχεία της βαρβαρότητας του ναζισμού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1933 ο ναζισμός επικράτησε στη Γερμανία, ως σύστημα κρατικής εξουσίας. Αυτός ο ναζισμός εξολόθρευσε, εκτός από τα 6 εκατομμύρια εβραίων, 3 εκκατομμύρια Σλάβους, 220.000 Ρομά, 150.000 Γερμανούς, 1,5 εκατομμύριο αντιφρονούντες. Συνολικά εξολόθρευσε 11 εκατομμύρια ανθρώπους, που είχαν διαφορετική θρησκεία, πολιτική σκέψη, διαφορετικό χρώμα. Στην Ελλάδα σκότωσαν, έκαψαν ολόκληρα χωριά, όπως στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Βιάννο. Ξεκλήρισαν ολόκληρες συνοικίες στην Αθήνα (Χαϊδάρι, Κοκκινιά, Καισαριανή). 80 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωής τους από τα χέρια του ναζισμού. Η Ελλάδα μας έχασε συνολικά 600.000 ανθρώπους.

Ο ναζισμός σήμερα κάνει την εμφάνισή του στην Ευρώπη και στρέφεται, όχι μόνο κατά των λίγων εβραίων, που έχουν απομείνει στην Ευρώπη, αλλά κατά όλων των διαφορετικών, από κάθε άποψη, πολιτικής, θρησκευτικής, κοινωνικής, χρώματος, ιδεών και γενικά εναντίον όλων εκείνων που δεν ασπάζονται τις δολοφονικές πρακτικές του ναζισμού. Θέλουμε να εξαφανίσουμε το ναζισμό στην Ευρώπη; Αν ναι, χρειάζεται ανθρωπιά, μόρφωση, κριτική σκέψη, σεβασμό του διαφορετικού, αγάπη προς τον άνθρωπο, αντίσταση στην καταπίεση, πίστη στην ελευθερία και τη δημοκρατία.

Τι έφερε ξανά το ναζισμό στην Ευρώπη; Κοινωνικά προβλήματα, φτώχεια, πείνα, ανεργία, διχόνοιες, μίση. Όμως, κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λύσει ο ναζισμός, εάν έλθει στην εξουσία. Μην παρασύρεται ο Ευρωπαίος πολίτης από την προπαγάνδα των ναζιστών, που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους λαούς και να συγκαλύψουν το βρώμικο και απάνθρωπο έργο τους. Η Ευρώπη πριν το ναζισμό ήταν το κέντρο του κόσμου. Μη την ρίξουμε πάλι στα χέρια του ναζισμού με τη ψήφο μας και την κάνουμε το κέντρο του φόβου και της βαρβαρότητας. Δεν πρέπει ο Ευρωπαίος πολίτης να ξεχάσει ότι ο ναζισμός ήθελε στα σχολεία να αντικαταστήσει τους σταυρούς με τις εικόνες του Χίτλερ, ότι ο ναζισμός πιστεύει ότι ο πιο αδίστακτος θα κερδίσει την εξουσία, ότι ο ναζισμός θέλει τα έθνη να είναι μόνιμα σε εμπόλεμη κατάσταση, ότι ο ναζισμός θέλει την πλήρη κατάργηση της δημοκρατίας, ότι ο ναζισμός δεν στρέφεται μόνο κατά των εβραίων, αλλά κατά κάθε ανθρώπου που δεν είναι ναζιστής. «Ο ναζισμός δεν ήταν και δεν είναι μία αφηρημένη ιδεολογία, αντίθετα ήταν και είναι μια πολιτική θρησκεία που απαιτούσε και απαιτεί την ίδια ολοκληρωτική αφοσίωση που συνήθως απαιτεί ένα θρησκευτικό δόγμα» (S. Friedlander). Γενικά, ο ναζισμός μα «δίδαξε» ότι εκτός από τον άκρατο φανατισμό του, τη δολοφονική του μανία ξεσπούσε πάντα με μια ακόρεστη δίψα για θάνατο και καταστροφή.

Οι Ευρωεκλογές θα μας δώσουν ένα καθοριστικό στοιχείο που πρόκειται να ανέλθουν οι νεοναζιστές στην Ευρώπη. Ελπίδα της δημοκρατίας είναι ο καταποντισμός του νεοναζισμού στην Ευρώπη. Αυτό θα εξαρτηθεί από την ψήφο του κάθε Ευρωπαίου και θα μας δείξει αν ο Ευρωπαίος πολίτης έχει γνώση του τι είναι ο ναζισμός. Μετά τις Ευρωεκλογές θα πρέπει να αρχίσει ένας τεράστιος αγώνας ενημέρωσης των πολιτών της Ευρώπης, για το τι έκανε ο ναζισμός στην Ευρωπη και τι πρόκειται να κάνει αν τυχόν επικρατήσει. Δεν είμαι απαισιόδοξος, αλλά καλό είναι να έχουμε το μυαλό μας σε εγρήγορση.

Οι σημερινοί οπαδοί του ναζισμού είναι θαυμαστές του Χίτλερ, ο οποίος στο βιβλίο του «Ο Αγών μου», είχε γράψει την πολιτική του ναζισμού, την οποία και εφήρμοσε: «Μια ισχυροτέρα φυλή θα παραμερίσει τις ασθενέστερες. Διότι η ανάγκη της ζωής θα καταρρίψει τελικά τους μωρούς φραγμούς του λεγόμενου ανθρωπισμού των ατόμων, για να παραχωρήσει τη θέση του στον ανθρωπισμό της φύσεως, η οποία καταστρέφει τους ασθενείς, για να δώσει τη θέση τους εις τους ισχυρούς».

Αυτός είναι ο νόμος της ζούγκλας των ναζιστών, του χθες, αλλά και του σήμερα. Τα εγκλήματα των γερμανών είναι γνωστά κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Εδώ θα αναφέρω τα λόγια του Κώστα Καλλιγά, σχετικά με τους Γερμανούς: «Η στάση της Γερμανίας κατά τις πέντε πρώτες δεκαετηρίδες του 20ου αιώνα αποδεικνύει ότι το γερμανικό έθνος νοσεί. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ανοχή του απέναντι του Χίτλερ και της συμμορίας του. Όπως στην κοινωνία των ατόμων, έτσι και στην κοινωνία των εθνών, η διάπραξη εγκλημάτων φανερώνει αντικοινωνικές τάσεις και αντικοινωνική προσωπικότητα του δράστου, είτε άτομο είναι αυτός, είτε κράτος. Το γεγονός ότι βρέθηκαν δεκάδες ή μάλλον εκατοντάδες χιλιάδων Γερμανών, για να γίνουν εκτελεστές των τερατωδών εγκλημάτων που διέταξε ο Χίτλερ, είναι μια ένδειξη που δεν συνηγορεί υπέρ της ισορροπίας του γερμανικού λαού. Ελπίζουμε όμως, ότι η συμφορά που έπληξε το ίδιο το γερμανικό έθνος, θα το έκαμε να αποφασίσει να αποφύγει στο μέλλον κάθε νέα αιματηρή περιπέτεια. Το να επαναλαμβάνουμε τα ναζιστικά εγκλήματα δεν αποτελεί αναμόχλευση των παθών και του κακού παρελθόντος. Η ιστορική αλήθεια δεν βλάπτει ποτέ. Αντίθετα μάλιστα. Μπορεί να ελπίζει κανείς ότι η φρίκη που αναπηδά από τα ναζιστικά εγκλήματα, θα στερεώσει τους λαούς στην απόφασή τους να μην επιτρέψουν ποτέ πια τη διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων από οποιοδήποτε καθεστώς και με οποιοδήποτε “ιδεολογικό” πρόσχημα. Η γνώση της αλήθειας είναι πάντοτε ωφέλιμη και σωτήρια, όσο πικρή κι αν είναι».

Ας είναι η ψήφος όλων των πολιτών της Ευρώπης η απάντηση στο νεοναζισμό που προσπαθεί, εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση, να βάλει τον κόσμο σε νέες περιπέτειες, ίσως ακόμη και πιο απάνθρωπες από αυτές του γερμανικού ναζισμού. Η δημοκρατική πίστη ΟΛΩΝ των Ευρωπαίων δεν θα αφήσει να ξαναγεννηθεί ο ναζισμός. Η Ευρώπη πρέπει να γίνει ξανά το κέντρο του πολιτισμού, της ανοχής του διαφορετικού, της ειρήνης και της ισονομίας των πολιτών της, απομονώνοντας κάθε μορφή νεοναζισμού, αποφεύγοντας το παράδειγμα των γερμανών που παραδόθηκαν άνευ όρων στο ναζισμό, στην τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα, βουλιάζοντας την ανθρωπότητα στο αίμα, την καταστροφή και το θάνατο.

Μιλώντας για το ναζισμό, είναι δύσκολο να αποφύγουμε να αναφερθούμε στο μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας μέσα στην Ιστορία, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων: «Το γεγονός ότι η γερμανική κουλτούρα παρήγαγε τέτοιους πρόθυμους δολοφόνους, δείχνει με τη σειρά του, ότι η κοινωνία αυτή είχε ίσως περάσει μία φάση σημαντικών και θεμελιωδών αλλαγών, κυρίως στο χώρο των αντιλήψεων και της ηθικής. Έτσι, η μελέτη των αυτουργών του Ολοκαυτώματος, ανοίγει ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορεί να δοθεί και να μελετηθεί η γερμανική κοινωνία κάτω από ένα νέο πρίσμα. Αυτό προϋποθέτει την επαναθεώρηση σημαντικών χαρακτηριστικών της κοινωνίας αυτής. Δείχνει επίσης ότι οι ναζί ήταν οι πιο συγκροτημένοι επαναστάτες του 20ου αιώνα, καθώς και ότι η επανάστασή τους υπήρξε η πιο ακραία και ολοκληρωμένη επανάσταση στα χρονικά του δυτικού πολιτισμού. Ήταν πρώτιστα και κύρια μία επανάσταση αντιλήψεων και ηθικής, η οποία ανέτρεψε διαδικασίες που διαμόρφωσαν επί αιώνες ολόκληρους το πρόσωπο της Ευρώπης» (Ντ. Γκολντχάγκεν).

Οι σημερινοί ναζιστές θα καταλάβουν σε τι όλεθρο οδηγούν την Ευρώπη; Οι πολίτες της Ευρώπης θα δώσουν με τη ψήφο τους άνοδο των ναζιστικών αντιλήψεων; Εδώ πρέπει, επιβάλλεται, να πάρει θέση η Εκκλησία της Ευρώπης, γιατί κάθε Εκκλησία, Ορθόδοξη ή Καθολική, οφείλει να ζει μέσα σε ένα πνεύμα αγάπης. Αν δεν συμβεί αυτό, αλίμονο στην ανθρωπότητα. Αν η Εκκλησία μείνει βουβή στην αναβίωση του ναζισμού, το τέλος του κόσμου και φυσικά και της Ευρώπης, ίσως είναι αναπόφευκτο. Πρώτιστο καθήκον της Εκκλησίας είναι η αγάπη μεταξύ όλων των ανθρώπων και όχι το μίσος που γεννά ο ναζισμός.

Η επικράτηση του ναζισμού –Θεός φυλάξοι– στην Ευρώπη, θα σημάνει το τέλος του δυτικού πολιτισμού, με συνέπεια την εξαφάνιση και του Χριστιανισμού.

Σκεφθείτε μόνο αυτό: Οι ναζί στρέφονται κατά των αδυνάτων!

Εκτύπωση Εκτύπωση e-mail e-mail