Λογοθέτης: «Ξεπούλησαν τεχνηέντως την Ελλάδα»

- Κύριε Λογοθέτη ο συνήγορός σας Μιχάλης Δημητρακόπουλος, έχει δηλώσει ότι έχετε τις ίδιες απόψεις με την Γεωργαντά και συμφωνείτε σε όλα εκτός από την κομματική προέλευση.

Πώς μπήκατε στην ΕΛΣΤΑΤ, ποιος και ποια ημερομηνία αν θυμάστε σας πρότεινε και αποδεχθήκατε;

Νίκος Λογοθέτης: Μετά από προκήρυξη των θέσεων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ που δημοσιοποίησε το Υπουργείο Οικονομικών στο διαδίκτυο τον Απρίλιο του 2010, εκδήλωσα το ενδιαφέρον μου μέσω του OPENGOV με αποστολή του Βιογραφικού μου. Στις αρχές Ιουνίου του 2010 ο κ. Πλασκοβίτης (ο τότε ΓΓ του ΥΠΟΙΚ) μέσω τηλεφώνου, μου γνωστοποίησε ότι θα προτεινόμουνα για την θέση του Αντιπροέδρου και με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε η θέση. Του είπα ότι φυσικά με ενδιέφερε και ότι θα το θεωρούσα τιμή μου. Την Τρίτη 29 Ιουνίου 2010, επιλέχθηκα επισήμως από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής.

- Ο κ. Ανδρέας Γεωργίου ισχυρίστηκε στους δικαστές ότι είχατε προσωπική αντιδικία. Γνωριζόσασταν και πριν και είχατε αντιδικία προσωπική η μήπως εννοεί ότι αποκτήσατε προσωπική αντιδικία εντός της ΕΛΣΤΑΤ στο τρίμηνο που μείνατε και ποιά είναι η βάση της αντιδικίας;

Δεν είχα ουδεμία επαγγελματική ή φιλική σχέση με τον κ. Γεωργίου πριν τον Ιούνιο του 2010. Οι αντιδικίες μαζί του (και όχι μόνο μαζί μου, αλλά με τα περισσότερα μέλη του ΔΣ) αρχίσανε πολύ γρήγορα μετά την πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ στις 3 Αυγούστου 2010. Πριν ακόμη από την χρονική περίοδο των σημαντικών διαφωνιών μαζί του σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος του 2009, έγιναν προφανείς σε όλους μας οι σοβαρές αδυναμίες του στη σωστή άσκηση των καθηκόντων του ως Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ. Εσωκλείω έγγραφο με αυτές τις αδυναμίες που απετέλεσε μέρος μιας επιστολής που έστειλα στις 10/10/2010 στον κ. Πλασκοβίτη, διαμαρτυρόμενος για μια συμπεριφορά πλήρους αυθαιρεσίας εκ μέρους του Γεωργίου, και για «ενέργειες που αντιβαίνουν κάθε έννοια Λογικής αλλά και Διοικητικής Δεοντολογίας, και που δεν συνάδουν με την τόσο σημαντική θέση του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ».

- Όταν ανέβηκε στην εξουσία ο Γιώργος Παπανδρέου είχατε πιστέψει ότι υπήρχαν χρήματα και θα γινόταν νοικοκύρεμα της χώρας και αν ναι από πότε και για ποιο λόγο αρχίσατε να αμφιβάλλετε;

Πάντα πίστευα ότι η Ελλάδα χρειαζόταν νοικοκύρεμα στα δημοσιονομικά της και μεταρρυθμιστικές επεμβάσεις στο «Δημόσιο Τομέα», αλλά δεν πολυπίστεψα το «λεφτά υπάρχουν» καθόσον, αν υπήρχαν, δεν θα είχαμε ανάγκη «νοικοκυρεύματος»! Και επιπλέον, αν υπήρχαν λεφτά, γιατί καταλήξαμε στο Μνημόνιο και στη σχετική δανειακή σύμβαση του Μαΐου του 2010!  Βέβαια, αν η πρώτη αμφισβήτησή μου για το «λεφτά υπάρχουν» προέκυψε λόγω της μη αποφυγής του πρώτου Μνημονίου, η πρώτη αμφισβήτησή μου για το αν έπρεπε να μπούμε στο Μνημόνιο προέκυψε όταν άρχισα να βλέπω τις προσπάθειες του Γεωργίου να «φουσκώσει» περαιτέρω το έλλειμμα του 2009 στ0 15,4%, αντί να κάνει το αντίθετο που περιμέναμε ότι θα κάνει: να ερευνήσει δηλαδή αν ήταν πραγματικά σωστό το ήδη υψηλό ποσοστό του 13,6% του ελλείμματος λόγω του οποίου «μπήκαμε» στο πρώτο Μνημόνιο.

- Στο βούλευμα οι εφέτες αναφέρονται και στο swap της Goldman Sachs του 2001 με το οποίο μπήκαμε κρύβοντας έλλειμμα στο ευρώ. Στις ΗΠΑ η Goldman κατηγορήθηκε γι” αυτό και υποστήριξε ότι για να κάνει αυτή τη “δουλειά” πήρε αμοιβή 1 δις δολλάρια. Όταν την ρώτησαν σχετικά είπε ότι εκείνη κράτησε τα 735 εκατομμύρια και για τα άλλα 265 είπε “ρωτήστε την Ελληνική Κυβέρνηση για το ποιοί πήραν αυτό το ποσό”. Σχετική έρευνα γι αυτή την υπόθεση έκανε η ελληνική δικαιοσύνη με τον Εισαγγελέα Γιάννη Αγγελή. Τι γνωρίζετε εσείς γι αυτό το σκέλος της υπόθεσης;

Εφόσον υποστήριξε κάτι τέτοιο η ίδια η Goldman Sachs δεν έχω λόγο να την αμφισβητήσω! Και δεν μπορώ να ξέρω ποιος ωφελήθηκε με το ποσό της «προμήθειας» των 265 εκατομμυρίων – καλό θα ήταν πάντως να ερωτηθεί η τότε «Ελληνική Κυβέρνηση για το ποιοί πήραν αυτό το ποσό». Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι το τότε swap του Σημίτη (που έγινε για να μπούμε στο Ευρώ) ήταν αξίας περίπου 2,8 δισεκατομμυρίων το 2001 και κατέληξε να «κοστίζει» 21 δισεκατομμύρια το 2009. Ήταν τότε που ο κ. Randermacher, Διευθυντής της Eurostat, αποφάσισε να το διαιρέσει δια 4 και να «φορτώσει» το ένα τέταρτο αυτού του ποσού στο έλλειμμα του 2009 – μία ενέργεια τελείως αυθαίρετη που έγινε για πρώτη φορά τότε, και μόνο για την Ελλάδα (αλλά για καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα που είχε καταφύγει σε παρόμοιες αλχημείες με swaps). Αυτό αποτέλεσε την πρώτη προσωπική μου διένεξη με τον Γεωργίου, όταν υποψιάστηκα δηλαδή ότι προετοιμαζότανε μια «εμπλοκή» του swap του 2001 με το έλλειμμα του 2009!  Το έναυσμα για αυτήν την υποψία ήταν ένα πολύ αρνητικό δημοσίευμα του ιδίου του Radermacher στις 8.9.2010 στο Bloomberg σχετικά με την δήθεν καθυστέρηση της Ελλάδας να αποκαλύψει τις «μυστικές» συμφωνίες με τα swaps ώστε να αποκαλυφθεί το πραγματικό χρέος! Ως αποτέλεσμα μάλιστα του δημοσιεύματος ήταν να εκτιναχτούν τα spreads δεκαετών ομολόγων στις 980 μονάδες βάσης ενώ μέχρι τότε δείχνανε τάσεις αποκλιμάκωσης. Ωσάν κάποιος να ήθελε με κάθε τρόπο να μας εμποδίσει να ξαναβγούμε στις Αγορές για τις δανειακές μας ανάγκες και να μείνουμε υποταγμένοι στην Τρόικα! Υπενθυμίζω ότι μετά την ανακοίνωση της Eurostat και της μονοπρόσωπης ΕΛΣΤΑΤ του Γεωργίου για το τελικό ποσοστό του ελλείματος του 15,4% το Νοέμβριο του 2010, τα spreads ξεπέρασαν τις 3000 μονάδες! Και ήταν τότε που «νομιμοποιήθηκε» το πρώτο Μνημόνιο και επιβλήθηκαν τα επαχθή μέτρα από τα οποία ακόμη υποφέρουμε σήμερα.

- Όταν κάνατε συνεδρίαση στην ΕΛΣΤΑΤ είχατε μπροστά σας πίνακες ή εκθέσεις του Υπουργείου Οικονομικών ή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους η φακέλους, με το χρέος αναλυτικά σε κάθε δανειστή, όπως γίνεται σε τόσο σοβαρά όργανα και σοβαρές υποθέσεις;

Το μόνο πράγμα που είχαμε μπροστά μας σε κάθε συνεδρίαση της ΕΛΣΤΑΤ ήταν η ατζέντα των θεμάτων που ο Γεωργίου ήθελε να συζητήσουμε, έχοντας απαγορεύσει τη συζήτηση οποιουδήποτε ζητήματος που προτείναμε εμείς. Θέταμε εγγράφως θέματα που θέλαμε να συζητήσουμε, και ζητούσαμε την εμπλοκή μας στις συναντήσεις με την Eurostat για τον υπολογισμό του ελλείμματος, αλλά τα αιτήματά μας πέφτανε στο κενό!

- Εν τέλει την Ελλάδα χτύπησε μια κρίση, όπως τις ΗΠΑ το 2008 ή μήπως κατασκεύαζαν κάποιοι μια κρίση (με υπερδανεισμό η άλλο τρόπο) για να χτυπήσει όταν δοθεί κάποιο σύνθημα;

Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ήταν έξωθεν σχέδιο, συνωμοσία, πείραμα ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, όπως λέει μια Αγγλική ρήση: «it takes two to tango”. Αν δεν υπήρχε ο έσωθεν «πρόθυμος συνεργάτης» για να προετοιμάσει το έδαφος για την εφαρμογή του όποιου έξωθεν «σχεδίου», δεν θα φθάναμε εδώ που φθάσαμε. Και ο μόνος επιστημονικός τρόπος προετοιμασίας του εδάφους για το Μνημόνιο ήταν το φούσκωμα του ελλείμματος, κάτι που οδήγησε την οικονομική αξιοπιστία της χώρας μας στα τάρταρα και τα spreads στα ύψη. Εξ” ου και η είσοδος και η παραμονή μας στα Μνημόνια της Τρόικας, καθώς και η επιβολή των επαίσχυντων μέτρων. Διότι μια παράγραφος του πρώτου μνημονίου, για όσους τέλος πάντων το διάβασαν (διότι άκουσα ότι κάποιοι το ψήφισαν χωρίς καν να το διαβάσουν!!) φέρεται να λέει ότι τα μέτρα που θα λαμβάνονταν, θα προσαρμόζονταν στα στοιχεία που θα προέκυπταν – και τι καλύτερο «στοιχείο» για να μπουν τα επαχθή μέτρα από το στοιχείο του διογκωμένου ελλείμματος!

Απομένει πλέον στην Ελληνική Δικαιοσύνη, την οποία εμπιστεύομαι ακράδαντα, να αποκαλύψει επιτέλους τους λόγους που μπήκαμε σε αυτόν τον Μνημονιακό Μεσαίωνα και να τιμωρήσει αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτόν.