Στη χώρα μας παρότι είναι χιλιάες και όχι εκατοντάδες οι πράκτορες διαφόρων ξένων κρατών (και άρα και ξένων υπηρεσιών) οι καταδίκες για κατασκοπεία είναι σπάνιες. Κυρίως γιατί τα ξένα κράτη που αποκτούν Ελληνες κατασκόπους σε βάρος της ίδιας τους της χώρας είναι πολύ ισχυρά και πολύ συγκεκριμένα. Δηλαδή είναι κάποιο μεταξύ των ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, Κίνας, Βρετανίας και Ρωσίας. Σε δεύτερο πλάνο με τη βοήθεια κάποιου από τα προαναφερόμενα μπορεί να είναι η Τουρκία, η Αλβανία, τα Σκόπια, η Βουλγαρία, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Λιβύη για λόγους που σχετίζονται με τις διαφορές γειτνίασης, για παράδειγμα.
Το γεγονός ότι κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται…) να καταδικαστεί σε 22 μήνες φυλακή ο πρώην διευθυντής αντικατασκοπείας (!!!) της ΕΥΠ για κατασκοπεία υπέρ ξένου κράτους και μάλιστα το γεγονός ότι καταφέραμε η δίκη να γίνει δημόσια (θυμηθείτε πώς έγινε στις ΗΠΑ η δίκη του Ελληνα “κατασκόπου” Στήβ Λάλας…) δείχνει και το επίπεδο εξάρτησης της χώρας μας, αλλά και το επίπεδο μπανανίας στο οποίο κινείται η εσωτερική της οργάνωση.
Το όνομά του γράφεται στα διάφορα δημοσιεύματα αλλά δεν το θεωρούμε υπεύθυνο καθώς δεν μασάμε το κουτόχορτο που λέει ότι “αφού ένας καταδικάστηκε για κατασκοπεία άρα όλοι οι άλλοι είναι Ελληνες πατριώτες.”
Ο εν λόγω καταδικασμένος πάντως φαίνεται να ξυνόταν στις γκλίτσες κρατών και… δημοσιογράφων καθώς μεταξύ των άλλων θεωρήθηκε και “πηγή” πλαστών αποδείξεων κατά τις οποίες εισέπρατταν δημοσιογράφοι πασίγνωστοι (ούτε αυτά τα ονόματα που λασπώθηκαν θα αναπαράγουμε αφού πιά οι άνθρωποι και με τη δικαστική βούλα είναι θυματα συκοφαντίας) χιλιάδες ευρώ ως αμοιβές συνεργασίας με την ΕΥΠ. Ο καταδικασθείς ήταν χειριστής και μυστικών κονδυλίων και σύμφωνα με τις πληροφορίες βρίσκεται και πίσω απο τα σενάρια για την “απόπειρα δολοφονίας του Κωστάκη Καραμανλή στη Νέα Μάκρη”…
Ο Θεός, οι Ρώσοι, οι Αμερικάνοι, οι Έλληνες πράκτορες και εισπράκτορες και η ψυχή του που λένε και σε ένα χωριό του συμπλέγματος των… Σέτλαντς.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που έχουν δει το φως της δημοσιότητας η υπόθεση έχει ως εξής:
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας επέβαλε ποινή φυλάκισης 18 μηνών για το αδίκημα της κατασκοπείας και 4 μηνών για υπεξαγωγή εγγράφων. Η δίωξη σε βάρος του πρώην στελέχους της ΕΥΠ ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα καθώς από την ανάκριση δεν προέκυψε για λογαριασμό ποιου (υπάρχει και το άλλο με τον Τοτό βεβαίως…) διενεργούσε κατασκοπεία. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ομόφωνη παρά την πρόταση της εισαγγελέως, η οποία είχε προτείνει την αθώωσή του απ’ όλες τις κατηγορίες. Θεωρούμε βέβαιο ότι η ποινή θα “πέσει” στο Εφετείο για ευνόητους λόγους που σχετίζονται με τις… προστάτιδες Δυνάμεις της Ελλάδας. Η υπόθεση σχετίζεται και με την αστεία (κατα τη νομική μας άποψη μπούρδα…) αλλά κακουργηματικού χαρακτήρα κατά του Μιχάλη Καρχιμάκη.
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα (με ημερομηνία 9 Νοεμβρίου 2011), ο ΚΥΠΑΤΖΗΣ κατηγορούνταν ότι είχε παρακρατήσει παράνομα απόρρητα έγγραφα της ΕΥΠ που αφορούσαν την ασφάλεια του κράτους. Η έρευνα σε βάρος του πρώην τμηματάρχη της Α΄ Διεύθυνσης Κατασκοπείας είχε ξεκινήσει τον Απρίλιο του 2010 έπειτα από πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες κατείχε χιλιάδες απόρρητα έγγραφα με αντικείμενο που ήταν εκτός της αρμοδιότητάς του. Σημειώνεται ότι λίγους μήνες νωρίτερα, η νέα, τότε, διοίκηση της υπηρεσίας (υπό τους κ. Κ. Μπίκα και Φ. Παπαγεωργίου) είχε τυπικά προαγάγει τον εν λόγω από τον βαθμό του τμηματάρχη σε αυτόν του υποδιευθυντή, απομακρύνοντάς τον ωστόσο από τη θέση του στην Α΄ Υποδιεύθυνση (αρμόδια για τη διαχείριση μυστικών κονδυλίων) της Α΄ Διεύθυνσης Κατασκοπείας της ΕΥΠ.
Το διάστημα μετά τη μετακίνησή του, στελέχη της τότε διοίκησης της υπηρεσίας είχαν ζητήσει να ενημερωθούν για το περιεχόμενο εγγράφων που ο 55χρονος εξακολουθούσε να κατέχει στο γραφείο του. Ο ίδιος φέρεται να είχε υποστηρίξει ότι επρόκειτο για προσωπικά έγγραφα, καθώς και έγγραφα της συνδικαλιστικής οργάνωσης της ΕΥΠ της οποίας ο ίδιος είχε διατελέσει πρόεδρος επί σειρά ετών.
Υστερα από έρευνα, ωστόσο, από αστυνομικούς της Κρατικής Ασφάλειας, προέκυψε ότι στα ερμάρια του κατηγορουμένου υπήρχαν απόρρητα έγγραφα (ο αριθμός τους – σύμφωνα με τη δικογραφία – ξεπερνούσε τις 2.000), τα περισσότερα από τα οποία δεν έπρεπε να βρίσκονται στην κατοχή του, καθ’ όσον ο ίδιος δεν ήταν αρμόδιος για τον χειρισμό τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε βάρος του πρώην υψηλόβαθμου στελέχους της ΕΥΠ έχει ασκηθεί δίωξη και για την υπόθεση της έκδοσης πλαστών αποδείξεων «αμοιβών» της Υπηρεσίας σε 14 δημοσιογράφους.
Εκτύπωση
Email
