Είπαμε κι εμείς, πλησιάζει το τέλος του κόσμου; Γεμίσαμε έκτακτα δελτία. Κάθε βράδυ, δέκα λεπτά πριν τις οκτώ νταν! – στην ώρα της η έκτακτη επικαιρότητα του Mega.
Μία για τον Ερντογάν και την απαγόρευση του Twitter, μια για το αεροπλάνο στη Μαλαισία, μία για την Ουκρανία που και στις δύο περιπτώσεις οι εξελίξεις ήταν από μηδαμινές έως ανύπαρκτες. Ουδέν μονιμότερον του έκτακτου, βέβαια, καθώς έπειτα από δυο-τρεις μέρες ήταν πλέον σαφές. Ήταν απλά μία – όχι και τόσο έξυπνη – επέκταση του δελτίου του Mega, μπας και ξεκινά πιο απότομα και δεν προλαβαίνει ο κόσμος να αλλάξει κανάλι.
Σφίξανε τα πράγματα στο Μεγάλο Αρδευτικό Κανάλι, απ” ό,τι φαίνεται, και καταφεύγουμε σε κολπάκια να ανεβάσουμε λίγο την τηλεθέαση; Δεν είναι και παράλογο αυτό βέβαια. Άλλωστε το Mega, αλαζονικό, ελιτίστικο και πάντα αντιπαθητικό, φροντίζει να στρέψει την κοινωνία εκεί που θέλει εκείνο, ώστε να κρύψουμε αυτά που δεν μας συμφέρουν κάτω από το χαλί της κοινωνίας.
Μια κοινωνία της οποίας την προσοχή στρέφουμε από τα αληθινά σοβαρά θέματα σε αληθο-σοβαροφανείς εκπομπές που παίρνουν συνέντευξη από ιερόδουλες χρησιμοποιώντας τον όρο «δημοσιογραφία». Γιατί, πώς καλύτερα να μασκάρεις τη διαφθορά για να συνεχίσεις να την εκμεταλλεύεσαι, αν πρώτα δεν στρέψεις την προσοχή σε άλλα – υποτίθεται – σοβαρότερα κοινωνικά θέματα.
Και πώς θα την εκμεταλλευτείς την διαφθορά αν δεν γλείψεις την εξουσία; Άλλωστε και η εξουσία – η πολιτική εξουσία δηλαδή – πετάει τη σκούφια της να σε κλείσει έξω από την κλίκα που ευνοεί με κρατικά χρήματα, αν δεν την υπηρετήσεις κι εσύ με τον τρόπο σου. Να της σερβίρεις καφέ και σταμναγκάθι, βρε αδερφέ. Να καθαρίσεις λίγο το σπίτι της.
Και έπειτα, γυρίζεις στον Alpha και βλέπεις το Δήμο Βερύκιο στην πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή της Σταματίνας Τσιμτσιλή να σου εξισώνει (άντε, έστω παραλληλίζει) το Ελληνικό με το χωράφι του πατέρα του στη Λευκάδα, θυμίζοντας τις αλησμόνητες εποχές που το δημοσιογραφικό συνάφι (πολλοί εξ αυτών με άνωθεν εντολές) χαρακτήριζε «γραφικούς» όσους, συναδέλφους ή επιστήμονες, μιλούσαν για μεγάλα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα.
Αν τα λεγόμενα των δημοσιογράφων μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών της Ελλάδας τα παίρναμε στα σοβαρά, τότε το Mega θα ήταν κάτι αντίστοιχο με τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, προτάσσοντας τα στήθη του στην επανάσταση του «αυτο(α)νόητου».
Αυτονόητο είναι, βέβαια, ότι οι αληθινοί δημοσιογράφοι δεν προκύπτουν από εργαστήρια, μαγειριά, δοκιμαστικούς σωλήνες, ποτάμια και λίμνες.
Εκτύπωση
Email
