«Τσοβόλα δώσ’τα όλα», εμφανίζεται φαρδιά πλατιά πάνω στην οθόνη του υπολογιστή. Η πηγή; Ένα βίντεο γκρίζας πολιτικής διαφήμισης του 1993 και είναι η πηγή όλου του κακού. Γιατί, αυθόρμητα συνειδητοποιεί κανείς, ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει.
♦ Αφού και σήμερα, τέσσερις ημέρες πριν τις Ευρωεκλογές, τα διαφημιστικά σποτ προκαλούν περισσότερο φόβο και γέλιο ταυτόχρονα από το Ντέιβι Τζόουνς, τον σιχαμερό εχθρό των Πειρατών της Καραϊβικής.
♦ Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Η Νέα Δημοκρατία έχει επενδύσει ξεκάθαρα στο Microsoft Powerpoint 2014. Αναβάθμισε όλους τους υπολογιστές της με τη νέα έκδοση. Έτσι εξηγείται που ουδείς ασχολείται με τα πρόσωπα που κατεβαίνουν στις Ευρωεκλογές ή – έστω – κυβερνούν τη χώρα, αλλά μόνο παρουσιάζουν στατιστικά που φεύγουν κι έρχονται κοντά μας σαν την Απουσία της Λίας Βίσση (και να μην ξεχνάμε, η βία δεν είναι λύση, η Λία ΕΙΝΑΙ Βίσση). Και ταυτόχρονα συνοδεύονται και από μια παροχολογία που πολύ θα θέλαμε να την πιστέψουμε. 12% ΦΠΑ και 770.000 θέσεις εργασίας (την προηγούμενη εβδομάδα ήταν 530.000 αλλά αυτή την εβδομάδα βρήκαμε και κάποιες στο σεντούκι της γιαγιάς και τις υπολογίσαμε όλες μαζί) είναι κάτι που όλοι θα το θέλαμε. Το θέμα είναι να μην μας πεις μετά ότι το 12% ΦΠΑ είναι στόχος για καμιά εικοσαριά χρόνια από τώρα, γιατί θα είναι σαν να λες «θα χάσω δυο κιλά πριν βγω στην παραλία». Δεν θα τα χάσεις, και το ξέρεις. Όλοι το ξέρουμε.
♦ Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι δεν ασχολείται με το roller coaster των θέσεων εργασίας, ξεστομίζει ιστορικά για πρώτη φορά τη λέξη «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» και προτάσσει το κόκκινο χρώμα της επανάστασης. Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε αν πρόκειται για αριστερό κόμμα και, σε τελική ανάλυση, τι είναι ένα αριστερό κόμμα, ωστόσο είναι κάπως ανανεωτικό το ότι δεν κρύβεται πίσω από ροζ ή γαλάζια χρώματα και λέει ευθαρσώς τι είναι. Κι αν μετά δεν σας αρέσει, πρόβλημά σας. Τα πραγματικά μελανά σημεία της καμπάνιας του είναι αυτά τα συνεχή κοντινά σε πρόσωπα (που μας εξαναγκάζουν να βλέπουμε στραβά και κακοσυντηρημένα δόντια και στραβά στόματα που λες «τώρα θα το πάθει το εγκεφαλικό») και η συνεχής παθιάρικη εμμονή του με τα συνδικαλιστόπαιδα της αλήστου μνήμης ΕΡΤ. Α, και το Ντιρλαντά που εξιστορεί πώς θα πάρουμε την Πόλη, ενώ πολλοί από το ευρωψηφοδέλτιο δεν συμφωνούν πως έχουμε καν τη Θράκη. Και, μια που το αναφέραμε, το σποτ που αναφέρει ότι «τα φάρμακά μας εξαντλήθηκαν, τα χρήματά μας χάθηκαν, οι επιχειρήσεις μας έκλεισαν, η φωνή μας σίγησε», κλπ. θα ήταν πιο πλήρες αν συμπληρωνόταν με τη φράση «τα ζα μας ψόφησαν».
♦ Για την «Ελιά Μόσχου Σιτευτού Με Λίγο Κιλότο Και Ίσως Και Λίγη Σπάλα» πάλι, τα λόγια περιττεύουν. «Ψηφίζω Ελιά», λέει, «για να βγούμε από το Μνημόνιο». Και ποιος μας έβαλε εκεί ρε κοπελιά, μας δουλεύεις ψιλό γαζί; Αν είσαι όντως ΠΑΣΟΚα, πώς θα βγεις αύριο στο δρόμο; Θα σε πάρουν με τις ελιές! Αν πάλι δεν είσαι ΠΑΣΟΚα, τότε συγγνώμη αλλά ως ηθοποιός μπορεί καμιά δουλειά να μην είναι ντροπή, αλλά η συγκεκριμένη είναι.
♦ Το Σχέδιο Β (που ακούγεται λίγο σαν τη γκαρσόνα βου αλλά δεν πειράζει) κάνει τρισάγια από το μέλλον στο Σαμαρά και αυτό θυμίζει έντονα Lost αλλά με μία μπάμπω αντί για την Evangeline Lilly, το ΚΚΕ συνεχίζει να λέει τα ίδια για να πάει η καρδιά μας στη θέση της ότι πάντοτες θα παραμένει στάσιμο, το Πουτάμι κάνει πουταμιές για να συζητηθεί μια που δεν έχει ακόμα πείσει τους ψηφοφόρους με τη μοναδική πατέντα της έλλειψης θέσεων σε συνδυασμό με την ομπρέλα της επαναστατικής διαπλοκής, ενώ για Χ.Α. (και δεν εννοώ Χρηματιστήριο Αθηνών) δεν πρόκειται να μιλήσουμε παρά μόνο όταν διοργανώσει τηλεμαραθώνιο με τίτλο «Ναζί για το παιδί».
♦ Αυτά από εμάς, ευχές για ένα όμορφο βράδυ και καλή φώτιση την Κυριακή. Θα τη χρειαστείτε.
Εκτύπωση
Email
