Το κάψιμο του Ιούδα και η επιστροφή στην Εβραιοφοβία

Του Ιάκωβου Μ. Φριζή

Τώρα που το Πάσχα όλων πέρασε –των Εβραίων, των Καθολικών, των Ορθοδόξων– σκέψεις πολλές πέρασαν από το μυαλό μου. Γιατί να υπάρχει ακόμη και σήμερα, μετά από τόσες καταστροφές, μετά από τόσους πολέμους, μετά από τόσες δυστυχίες, μετά από τόσα Ολοκαυτώματα, πολλών λαών, με αφάνταστα μεγαλύτερο σε σφαγή, το Ολοκαύτωμα του λαού του Ισραήλ, γιατί να υπάρχει ακόμη και σήμερα, η κακία, η εχθρότητα, το μίσος, από άνθρωπο σε άνθρωπο, από λαό σε λαό. Φυσικά δεν μπορώ να δώσω μια λογική απάντηση.

Όμως, ιδιαίτερα για τον Εβραϊκό λαό, θέλω να επικεντρώσω τη σκέψη μου, για τις συμφορές του, για τους διωγμούς του, για τις σφαγές του, που ακόμη και σήμερα υπάρχουν, με το ανερχόμενο κύμα αντισημιτισμού σ’ όλη την Ευρώπη, στη Μ. Ανατολή και αλλού. Σαν βασικό επιχείρημα οι Γερμανοναζί, για να δικαιολογήσουν το φρικτό τους έγκλημα του Ολοκαυτώ-ματος, κατά των Εβραίων της Ευρώπης, πρόβαλλαν το σαθρό επιχείρημά τους, ότι οι Εβραίοι είναι οι υπεύθυνοι της Σταύρωσης του Χριστού και ότι ο λαός αυτός είναι καταραμένος από τον ίδιο τον Χριστό. Αν είναι δυνατόν ένας Θεός –σύμφωνα με τον Χριστιανισμό– ο Χριστός να έχει τέτοιες απόψεις και μάλιστα εναντίον του ίδιου του λαού του. Ο Χριστός, ως αληθινός πιστός στους Νόμους της εβραϊκής θρησκείας, διακήρυτε αυτό που αναγράφεται στο Λευϊτικό, την αγάπη μεταξύ όλων των ανθρώπων. Γιατί ο Χριστιανικός κόσμος συμπεριφέρθηκε, και σε αρκετές περιπτώσεις εξακολουθεί να συμπεριφέρεται, για αιώνες και αιώνες, εναντίον των Εβραίων; Δεν είδα κάποιο μίσος, εναντίον του Πιλάτου, εναντίον των Ρωμαίων, που γιααιώνες έσφαζαν τους Χριστιανούς, με απάνθρωπους τρόπους.

Ο Χριστιανικός κόσμος, αντί να στρέφει το μίσος του εναντίον των Ρωμαίων, που είναι οι υπεύθυνοι για την Σταύρωση του Χριστού και για τις σφαγές κατά των πιστών της Χριστιανοσύνης, στρέφει το μίσος του κατά των Εβραίων. Η Ιστορία είναι μία και δεν επιδέχεται παραπληροφόρηση. Η ίδια δεν θέλει τις διαστρεβλώσεις, γιατί έτσι καταλήγουμε σε ψεύδη που οδηγούν σε μίση και Ολοκαυτώματα.

Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος και περισσότερο ο κάθε Χριστιανός, θα πρέπει να στραφεί στην πνευματική διάσταση της θρησκείας, να ερμηνεύσει, αλλά και να έχει τη δύναμη να απορρίψει τις πολλές διαστροφές ή αγριότητες που κατά αιώνες διαπράχθηκαν στους κόλπους των διαφόρων Εκκλησιών, στο όνομα της πίστης, κατά του Εβραϊκού λαού. Οι μονοθεϊστικές θρησκείες, πρέπει να έλθουν σε αληθινή επαφή μεταξύ τους, να δουν τις κακό έκαναν σε άλλους λαούς και ιδιαίτερα στους Εβραίους, να επηρεάσουν και να επηρεαστούν, να δώσουν και να πάρουν, για το καλό της ανθρωπότητας. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, δεν θα ήταν καλό και δίκαιο, αλλά και ανθρώπινο, η κορυφή της Εκκλησίας της Ελλάδος να απαγορεύσει το «κάψιμο του Ιούδα»; Νομίζω ότι ήδη το έχει κάνει κάποιος Μητροπολίτης, για την περιοχή του.

Δυστυχώς, υπάρχουν σωβινιστικά κατάλοιπα κι εδώ στην πατρίδα μας, αφού ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού έχει αντισημιτικά αισθήματα, που ενι-σχύονται από την εκκλησιαστική παράδοση που επιμένει στην μονολιθικότητά της να ψάλλεται τη Μ. Πέμπτη: «Των θεοκτόνων ο εσμός, Ιουδαίων έθνος το άνομο…». Και φέτος, το «κάψιμο του Ιούδα» ήταν στις προτεραιότητες πολλών πιστών. Εφόσον θα εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το έθιμο του μίσους, σίγουρα θα υποβόσκει ο αντιεβραϊσμός και των 69% τουα ντισημιτισμού στην πατρίδα μας, θα αυξηθεί.

Εδώ θα τονίσουμε ότι η Καθολική Εκκλησία, αλλά και πρόσφατα η Εκκλησία της Κύπρου, αναθεωρώντας αντιεβραϊκές στάσεις αιώνων, έκαναν επίσημες διακηρύξεις, ότι οι Εβραίοι δεν είναι υπεύθυνοι για την Σταύρωση του Χριστού. Θα περιμένουμε ακόμη για δεκαετίες να κάνει το αυτονόητο και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες; Στόχος βασικός όλων των Εκκλησιών είναι η αγάπη μεταξύ όλων των ανθρώπων και όχι η διαιώνιση ενός μίσους, που βλάπτει ανεπανόρθωτα τις σχέσεις των ανθρώπων. Ενός μίσους που είχε ως αποτέλεσμα και τις γενοκτονίες του Διστόμου, των Καλαβρύτων και τόσων άλλων, εδώ στην πατρίδα μας.

Οι Εβραίοι, όπου γης, πίστευαν ότι με την επανίδρυση του Ισραήλ, θα κόπαζε και ο αντισημιτισμός. Δυστυχώς, οι ελπίδες μας διαψεύστηκαν. Ένα μικρό κράτος, μικρότερο από την Πελοπόννησο, οι αντισημίτες του κόσμου στέκονται στο πλευρό των Αράβων, που θέλουν την καταστροφή του. Και μη μου πείτε ότι δεν είναι αντισημίτες όσοι θέλουν την καταστροφή του Ισραήλ; Αιώνες επικέντρωναν το μίσος τους εναντίον των Εβραίων, τώρα που υπάρχει ένα Ισραήλ, θα σταματήσουν το μίσος τους; Κάποιοι δικαιολογούν το μίσος τους, γιατί δεν γίνεται το Παλαιστινιακό κράτος. Δεν κάνω τον προφήτη, αλλά και τέτοιο κράτος να γίνει, το μίσος κατά του Ισραήλ και φυσικά και κατά των Εβραίων δεν θα κοπάσει, ίσως και να αυξηθεί, με την εχθρότητα, ότι τέτοιο κράτος, δεν πρέπει να υπάρχει. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο εθνικός αυτοπροσ-διορισμός των Παλαιστινίων δεν είναι διαπραγματεύσιμος. Τραγικό λάθος, που πάνω του στηρίζεται ένας εξοντωτικός πόλεμος κατά του Ισραήλ, εδώ και δεκαετίες. Και είναι λάθος, γιατί ποτέ δεν υπήρξε παλαιστινιακός λαός, ούτε έθνος, ούτε κράτος. Και ο ισχυρισμός για το «δίκαιο» των Παλαιστινίων, φέρνει και τον αντισιωνισμό, που είναι καθαρά αντισημιτισμός, με άλλο όνομα. Εμείς που έχουμε ζήσει τον αντισημιτισμό στο πετσί μας, γνωρίζουμε καλά ότι η ψυχασθένεια που λέγεται αντισημιτισμός δεν θαρεπεύεται. Και γι’ αυτήτην αθεράπευτη αρρώστια, είναι υπεύθυνοι πολλοί και για πολλούς σκοπούς.

Ζούσε στην εποχή που μετατοπίζουν το μίσος κατά των Εβραίων, στο μίσος κατά των Σιωνιστών, λες και οι Σιωνιστές δεν είναι Εβραίοι. Ας το πούμε ξεκάθαρα. Σιωνιστής είναι ο κάθε Εβραίος που αγωνίζεται να υπάρχει μια χώρα, το Ισραήλ, όπου θα μπορεί να βρει καταφύγιο από κάθε διωγμό, από κάθε σφαγή, όπως αυτή των τζιχαντιστών στο Παρίσι, όπου εξαγριωμένοι φανατικοί Μουσουλμάνοι, τρέχοντας στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύου-σας, φώναζαν «Θάνατος στους Εβραίους», «Ξεσκίστε τα εβραϊκά στήθη», «Στείλτε τους εκεί που πρέπει». Μετά τα γεγονότα αυτά όπου σκοτώθηκαν και Εβραίοι-Γάλλοι, από Ισλαμιστές, περισσότεροι από 6.000 Γαλλοεβραίοι μετανάστευσαν στο Ισραήλ. Η έκκληση του πρωθυπουργού Νετανιάχου, προς τους Εβραίους της Ευρώπης, άρχισε να έχει θετικά αποτελέσματα για το Ισραήλ και αρνητικά για την Ευρώπη, γιατί μια Ευρώπη χωρίς Εβραίους, όπως ήθελε ο Χίτλερ, δεν θα είναι και το καλύτερο για τη γηραιά μας ήπειρο. Μια Ευρώπη χωρίς Εβραίους θα ενισχύσει τον σκοτεινό και ένοχο ρόλο της στο Ολοκαύτωμα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, που δεν μπορούν να απαλλάξουν την ένοχη και αδιάφορη σιωπή της.

Δυστυχώς, ο κίνδυνος κατά των Εβραίων «φουντώνει» παντού, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή. Διαβάστε τις κατά καιρούς ανακοινώσεις, συζητήσεις, διακηρύξεις διαφόρων «ηγετών» της Ευρώπης, αλλά και αρχηγών αραβικών χωρών και οργανώσεων, όπως του Ιράν, της Τουρκίας, της Χαμάς, της Χεσμπολάχ, της Αλ Κάιντα, του ISIS κ.ά. και θα διαπιστώσετε το μίσος κατά του Ισραήλ και κατ’ επέκταση κατά όλων των Εβραίων. Και όταν διαβάζω ότι «δεν είμαστε κατά των Εβραίων, αλλά κατά του Ισραήλ», ε, αυτό δείχνει τα ψεύδη των διαφόρων «ηγετίσκων». Γιατί ποιος Εβραίος μπορεί να είναι κατά του Εβραϊκού Κράτους; Αλήθεια, μου είναι αδιανόητο να περάσει από το μυαλό μου, ότι μπροεί να υπάρχει έστω και ένας Έλληνας, όπου γης, που να είναι κατά του Ελληνικού κράτους.

Εν κατακλείδι, σαν γενικό συμπέρασμα, για να έχουμε έναν καλύτερο ανθρώ-πινο κόσμο, θα πρέπει, για να υπάρξει αλληλοκατανόηση, αλληλοσεβασμός και πραγματική αγάπη μεταξύ ΟΛΩΝ των ανθρώπων, ανεξάρτητα από θρησκεία, καταγωγή, εθνότητα, χρώμα, οικονομική και κοινωνική κατάσταση, να βοηθή-σει εντατικά και η Εκκλησία, παίρνοντας σοβαρές και γενναίες αποφάσεις. Ο λόγος της έχει μεγάλη ισχύ. Αν δεν το κάνει, ο κόσμος μας δεν πρόκειται να δει καλύτερες μέρες.

Θυμάμαι με πίκρα, πως εδώ στην Ελλάδα μας, πριν λίγα χρόνια, κάψανε τα βιβλία κάποιας Σιναγωγής και μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του Heine: «Όποιος καίει βιβλία,α ργά ή γρήγορα θα καταλήξει να καίει ανθρώπους».