Η μεν Αριστερά δεν μιλάει και πολύ έως καθόλου για την συμφωνία της Γιάλτας. Η δε Δεξιά δεν μιλάει καθόλου για την ανάμειξη της συντηρητικής πτέρυγας των ΗΠΑ για την ελληνική Χούντα.
Η συμφωνία προέβλεπε ;oτι η Ελλάδα θα ανήκει στη Δύση. Ό,τι και να έλεγε ο λαός στις εκλογές. Και η Χούντα του 1967 ήταν Αμερικανικής κατασκευής με αποδοχή (της κατασκευής…) 100% από την τότε Σοβιετική Ενωση…
Οι δυο πλευρές οικοδόμησαν την πολιτική τους πορεία στην απόκρυψη αυτών των παραδοχών με τις γνωστές συνέπειες στην πολιτική, επιχειρηματική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας.
Στην Ελλάδα δεν δημοσιεύονται αρχεία μετά δεκαετίες, όπως στις ΗΠΑ και στη Βρετανία. Απλά γιατί στην Ελλάδα κυβερνούν Παπανδρέου και Καραμανλήδες από το 1945 και απλά σκεφτείτε αν κυβερνούν με τη σύμφωνη γνώμη όσων συμφώνησαν στη Γιάλτα.
Επομένως τα αρχεία δεν δημοσιεύονται για να αποτελούμε την εξαίρεση και να κυβερνούν δεκαετίες επί δεκαετιών οι ίδιες παρέες.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα είχαμε καλύτερη τύχη αν στη συμφωνία της Γιάλτας η κλήρωση μας έριχνε στην άλλη πλευρά… τουναντίον.
Αλλά υπάρχει και ενδιάμεσος δρόμος. Να εναλλάσσονται στην εξουσία πρόσωπα και οικογένειες, όπως σε πλείστες άλλες δημοκρατίες.
Γιατί, κατά τη γνώμη μας η εναλλαγή μόνο οικογενειών δεν είναι ακριβώς αυτό που λέγεται δημοκρατία.
Ως υπενθύμιση για την επέτειο από τη Χούντα (η οποία πούλησε με τη γνωστή προβοκάτσια τη μισή Κύπρο και δίχασε το λαό με θύμα την Αριστερά) δανειζόμαστε ενδεικτικές πληροφορίες από το παρελθόν και τις συσχετίζουμε με την αναφορά (λίαν προσεχώς) σε ένα ντοκουμέντο για το πώς επελέγη από τα ανάκτορα ως πρωθυπουργός το αουτσάϊντερ, δηλαδή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 1953. Και το 1957 καταργήθηκε η παντοκρατορία των Βρετανών στην Ελλάδα με την ίδρυση από τη CIA της ελληνικής ΚΥΠ. Για να συμβει αυτό οι Αμερικανοί αποκάλυψαν στην κυβέρνηση Καραμανλή την παρακολούθηση των τηλεφώνων της από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες με κέντρο παρακολούθησης τη Βρετανική πρεσβεία. Και πήραν εντολή να δημιουργήσουν στην Ελλάδα μυστικές υπηρεσίες.
Έτσι έγιναν τα πράγματα στους γενικούς άξονες.
Στις αρχές του 1967, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε διακοπές στις εξωτικές Μπαχάμες, όλως τυχαίως, βεβαίως – βεβαίως. Και πετάχτηκε μέχρι τη Νέα Υόρκη για να συζητήσει με τον απόστρατο στρατηγό Νόρσταντ το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας, στην οποία οι κρίσιμες εκλογές που θα δημιουργούσαν πρόβλημα στη συμφωνία της Γιάλτας ήταν προγραμματισμένες για τον Μάη του 1967.
Ο Καραμανλής πήγε αεροπορικώς στη Νέα Υόρκη, όπου πραγματοποίησε ημερήσια επίσκεψη και είχε μυστική συνάντηση με τον Νόρσταντ. Τι είπαν, άγνωστο…
Σύμφωνα με τον στρατηγό, ο Καραμανλής διερεύνησε αν θα μπορούσε να ζητήσει από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να υποστηρίξει σχηματισμό ισχυρού συντηρητικού κυβερνητικού “στρατοπέδου” υπό τον Καραμανλή.
Ο Νόρσταντ, που διατηρούσε στενούς δεσμούς και επαφές με το Πεντάγωνο και την (τότε) κυβέρνηση Τζόνσον και αποτελούσε ισχυρό παράγοντα του αμερικανικού πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου, μετέφερε αμέσως στην Ουάσιγκτον την πρόταση Καραμανλή, καθώς και τις δικές του επιφυλάξεις, που άλλωστε είχε διατυπώσει και κατά το παρελθόν. Οι Αμερικανοί είχαν ασφαλέστερη λύση και αποδοχή από τους Σοβιετικούς για να μην διαταραχθούν τα συμφωνημένα στη Γιάλτα.
Γράφεται εδώ και χρόνια ότι ο Αμερικανός γερουσιαστής Γουέην Μορς (με το ψευδώνυμο Τίγρης), είχε εκμυστηρευτεί το 1968 στο γνωστό αντιστασιακό (στις ΗΠΑ) δημοσιογράφο Ηλία Δημητρακόπουλο (ο οποίος είχε φτάσει στην Ουάσιγκτον τον Οκτώβριο του 1967, αφού είχε διαφύγει από την Ελλάδα το Σεπτέμβριο του ‘67), για την πρόταση Καραμανλή μέσω του Νόρσταντ. Είχε ζητήσει τότε από τον Ελληνα δημοσιογράφο να τηρηθεί το απόρρητο της πληροφορίας.
Αρχές 1975. Το αμερικανικό Κογκρέσο αρχίζει να διερευνά τις δραστηριότητες της CIA στο εξωτερικό. Με κινήσεις του Ηλία Δημητρακόπουλου ερευνάται (υπάρχει και εκείνο με τον Αμερικανό και το Ρώσο Τοτό) ο ρόλος που έπαιξε (άπαγε…) η Ουάσιγκτον και η CIA για να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα στρατιωτική δικτατορία. Η έρευνα αυτή οδήγησε και στην αποκάλυψη μικρονανάμειξης της χούντας και της CIA στο σκάνδαλο Γουότεργκέητ του Νίξον. Ο Αντιπρόεδρος Άγκνιου ήταν Έλληνας…
Για την υπόθεση ο Αμερικανός Βουλευτής της Καλιφόρνια, Εντουαρντς είχε μιλήσει στο Κογκρέσο και είχε πει επί λέξει:
«Κύριε πρόεδρε.
Σήμερα, (17 Ιουνίου 1993) είναι η 21η επέτειος της διάρρηξης του Γουότεργκεητ, που είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, του πρώτου προέδρου στην Ιστορία που εξαναγκάζεται να παραιτηθεί από το αξίωμά του.
Τα πραγματικά κίνητρα της διάρρηξης του Γουότεργκεητ επί πολύ καιρό καλύπτονταν από απόλυτη μυστικότητα. Ο καθηγητής Στάνλυ Κάτλερ, διακεκριμένος καθηγητής της Ιστορίας και της Νομικής, στο Πανεπιστήμιο Γουινσκόνσιν του Μάντισον, συνέγραψε ένα περίφημο βιβλίο για το Γουότεργκεητ με τίτλο “Οι πόλεμοι του Γουότεργκεητ”.
Στις 700 σελίδες του βιβλίου υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία που βασίζονται σε επώνυμες πηγές οι οποίες περιγράφουν επακριβώς αυτό που ο καθηγητής Κάτλερ αποκαλεί “η ελληνική διασύνδεση στην διάρρηξη του Γουότεργκεητ”. Η θεωρία της “ελληνικής διασύνδεσης” -σύμφωνα με τον Κάτλερ- είχε προκαλέσει τη μεγαλύτερη ανησυχία για το μακρύτερο διάστημα στην κυβέρνηση Νίξον και τις μυστικές υπηρεσίες της.
Το 1974, ήμουν μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Κογκρέσου, η οποία επεξεργάστηκε και ψήφισε τα τελικά άρθρα για την αποπομπή του προέδρου Νίξον λόγω των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο Γουότεργκέητ. Την ίδια εποχή ανάμεσα στο 1967 και το 1974, ήμουν πρόεδρος της επιτροπής των ΗΠΑ για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήταν η τραγική περίοδος για τον ελληνικό λαό που βρισκόταν κάτω από τη βάναυση στρατιωτική δικτατορία των συνταγματαρχών.
Εκείνη την περίοδο, συνάντησα τον Έλληνα Δημοσιογράφο Ηλία Δημητρακόπουλο, ο οποίος είχε δραπετεύσει από την Ελλάδα, μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα. Μαζί εργαστήκαμε επιδιώκοντας να επιτύχουμε αλλαγή στην αμερικανική πολιτική, η οποία στήριζε την στρατιωτική δικτατορία. Οι προσπάθειές του, ενός πραγματικού Έλληνα πατριώτη, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην εκστρατεία εδώ στις ΗΠΑ και είχαν στείλει ένα μήνυμα ελπίδας στον ελληνικό λαό που υπέφερε. Ο κ. Δημητρακόπουλος είναι ένα κεντρικό πρόσωπο στην θεωρία της “ελληνικής διασύνδεσης”, που αποκαλύπτει ο καθηγητής Κάτλερ στο βιβλίο του.
Εν συντομία, ο κ. Δημητρακόπουλος, τον Οκτώβριο του 1968, ενημέρωσε και έδωσε αποδείξεις στον πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Λόρενς Ο’Μπράιαν, ότι η ελληνική δικτατορία μέσω της μυστικής της υπηρεσίας ΚΥΠ –η οποία ιδρύθηκε και ελεγχόταν από τη CIA- χρηματοδότησε με τρεις καταβολές μετρητοίς συνολικό ποσό 549.000 δολαρίων στην προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, το 1968. Κομιστής των μετρητών ήταν ο Τόμας Πάπας, επιφανής Ελληνο-Αμερικανός επιχειρηματίας με στενούς δεσμούς με την CIA, τους συνταγματάρχες και το επιτελείο Νίξον.
Η χρηματοδότηση αυτή ήταν καθαρή παραβίαση του Ομοσπονδιακού Νόμου που απαγορεύει στις ξένες κυβερνήσεις να συνεισφέρουν στην προεδρική προεκλογική εκστρατεία, αλλά ήταν και σαφής παραβίαση του ιδρυτικού χάρτη της CIA που απαγορεύει οποιαδήποτε ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις των ΗΠΑ.
Αν αυτή η αποκάλυψη ήταν γνωστή στον αμερικανικό λαό το 1968, ο υποψήφιος Νίξον ίσως δεν θα μπορούσε να νικήσει τον Δημοκρατικό υποψήφιο Χιούμπερτ Χάμφρυ (η διαφορά τους ήταν μικρή) με επακόλουθο να μην είχε συμβεί το Γουότεργκέητ. Η διάρρηξη το 1972, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κάτλερ, είχε στόχο πρώτα να ανακαλύψουν και μετά να καταστρέψουν τα απόρρητα στοιχεία που τυχόν είχαν συγκεντρώσει οι Δημοκρατικοί για την προεκλογική εκστρατεία του 1968.
Σύμφωνα με τη δική μου άποψη, η θεωρία της “ελληνικής διασύνδεσης” στο Γουότεργκέητ, ήταν και η πλέον καταστροφική για τον Ρίτσαρντ Νίξον, επειδή κατέστρεφε την εικόνα της εξωτερικής του πολιτικής. Ο Νίξον ήταν ο πλέον ένθερμος και ξεδιάντροπος υπερασπιστής της ελληνικής στρατιωτικής δικτατορίας.
Η θεωρία της “ελληνικής διασύνδεσης” είχε ως αποτέλεσμα ο Νίξον να πληρώσει με το αξίωμά του την υποστήριξή του στην ελληνική χούντα.
Πάντως, ακόμα και ο πρώην διευθυντής της CIA Ρίτσαρντ Χελμς πιστεύει πως το βιβλίο του Κάτλερ είναι μακράν το καλύτερο που έχει γραφεί για το Γουότεργκέητ.
Ο κ. Δημητρακόπουλος πλήρωσε πολύ ακριβά που έδωσε εκείνα τα στοιχεία στον Λάρυ Ο’Μπράιαν. Το FBI επανειλημμένα και μεθοδικά είχε ερευνήσει και ανακρίνει τον κ. Δημητρακόπουλο, για μια περίοδο δέκα χρόνων. Κάτι που μεταφράζεται σε αναρίθμητες χιλιάδες δολάρια για τον Αμερικανό φορολογούμενο.
Το 1983 ως πρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Υποεπιτροπής του Κογκρέσου σε θέματα Συνταγματικών Δικαιωμάτων, που είχε εξουσίες επίβλεψης στην CIA και το FBI, είχα ζητήσει από τον δικαστή Γουέμπστερ, που ήταν τότε επικεφαλής να αποσύρει τις καταγγελίες εναντίον του κ. Δημητρακόπουλου. Έτσι και έγινε το 1984. Έχω στη διάθεσή μου όλα τα στοιχεία της CIA και του FBI για αυτή την υπόθεση.
Είμαι κατενθουσιασμένος που πληροφορήθηκα πρόσφατα ότι η αλληλογραφία μου για το FBI με τον δικαστή Γουέμπστερ για να καθαρίσει το όνομα του κ. Δημητρακόπουλου, που περιέχει τις ακριβείς ημερομηνίες των ερευνών του FBI παρείχαν σπουδαία στοιχεία στην έρευνα του καθηγητή Κάτλερ που συνέδεσαν την ελληνική διασύνδεση με την διάρρηξη του Γουότεργκέητ.
Είμαι ακόμα πιο ενθουσιασμένος να επιστήσω την προσοχή στους συναδέλφους μου την ιστορία του Ηλία Δημητρακόπουλου και τον αγώνα του για δικαιοσύνη παρά τις προσπάθειες ισχυρών να τον καταστρέψουν και να τον κάνουν να σιωπήσει ντροπιασμένος. Η αφοσίωσή του στα δημοκρατικά ιδανικά και την αλήθεια, πραγματικά μας εμπνέουν».
Οι φάκελοι της Χούντας και οι φάκελοι για τη Χούντα κάηκαν ή χάθηκαν. Όπως και για το Κυπριακό…
Εκτύπωση
Email
