Χωρίς Σταυρό Προτίμησης

Η τρίτη κατά σειρά προσφυγή στις κάλπες μας κάνει να αισθανόμαστε πρόσφυγες. Κι όμως είμαστε ακόμα εδώ. Γράφει ο «Σχολ[ι]αστικός»

Ουφ, θα έλεγα ότι τελείωσαν οι εκλογές να πάρουμε μια ανάσα αλλά τι τα θες, πάλι πάνω από την κάλπη θα βρεθούμε, αν κρίνουμε από τους τελευταίους μήνες.

〉 Πολύπλευρα τα αποτελέσματα των εκλογών, πολυπλευρότερα τα παρασκήνια και καλό θα είναι να τα εξετάσουμε χωρίς σταυρό προτίμησης.

〉 Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε και ο – μετανοημένος – πρόεδρός του και, πλέον, Πρωθυπουργός, καλείται να εφαρμόσει το “Μνημόνιο 3: Ο Ντάισελμπλουμ Θα Σφυρίξει Όσες Φορές Γουστάρει”, απαρέγκλιτα και χωρίς καθυστερήσεις. Και ναι, με 7.3% διαφορά από τη δεύτερη Νέα Δημοκρατία, μπορεί να το κάνει με το κεφάλι ψηλά – όσο ψηλά του επιτρέπει η ευθιξία του.

Στη Συγγρού, δίπλα στο La Μπουάτ, στο οποίο συμπτωματικά μέχρι πρόσφατα παιζόταν η παράσταση “Φιάσκο” (τώρα βρήκε νέα στέγη παραδίπλα), η μουδιασμένη Νέα Δημοκρατία αναλογίζεται το αποτέλεσμα των εκλογών.

〉 Όχι ότι είναι δύσκολο να δει κανείς γιατί η κεντροδεξιά παράταξη έφαγε άκυρο. Επί 40 χρόνια εναλλάσσεται στη διακυβέρνηση της χώρας και, ακόμα, μπροστάρηδες είναι όσοι διακυβέρνησαν αυτά τα 40 χρόνια – ή οι γιοι και κόρες τους. Ανθρώπους σοβαρούς, όπως την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, τους κρατάμε στο περιθώριο, χάριν αποφοίτων του εργαστηρίου δημοσιογραφίας. Αυτοί έχουν σίγουρη αποκατάσταση.

〉 Και μια που αναφερόμαστε, ποια η ιδεολογική τοποθέτηση της παράταξης; Νοικοκυροσύνη και “ζούμε εντός των δυνατοτήτων μας”; Και ποιος την πρεσβεύει αυτή την ιδεολογία; Οι ΔΑΠίτες της Μυκόνου ή οι διορίζοντες τη μισή Καλαμάτα στο Μουσείο Ακρόπολης; Ώρες ώρες η Νέα Δημοκρατία δείχνει άψυχη, κενή ιδεολογίας και με οπαδούς, αντί για ακολούθους που πιστεύουν σε αξίες.

〉 Ο Πρόεδρός της, βρέθηκε σε συνάξη των κορών του Κάδμου – σύναξη των γυναικών της ΝΔ που, στις πρώτες σειρές, βρίσκονταν όλες οι μποτοξαρισμένες σολαριουμιζούμενες φουσκοχειλούσες, στις οποίες μιλούσε για νοικοκυριό και ανάθεμα αν έχουν την παραμικρή ιδέα τι γίνεται στα σπίτια τους με τόσο κολλαγόνο και σιλικόνη στα μάτια και τ’ αυτιά τους.

〉 Και τι είπε ο ευλογημένος; Μία με δύο φορές βγήκε από το στόμα του η εικόνα της γυναίκας – επαγγελματία – επιστήμονα. Κυρίως για το πώς “οι γυναίκες κρατάνε το σπιτικό” μιλούσε, σαν διαφήμιση απορρυπαντικού τη δεκαετία του 1950.

〉 Από την άλλη υπήρξαν λογοπαίγνια περί “Τσίπρειας Νίκης”, από ανθρώπους που καλό θα ήταν να τους απασχολεί η “Λαγκάρντειος Νίκη”, μπας και εισπράξουμε κανένα ευρώ από όσους έχουν, άγνωστο πώς και πόσα.

〉 Και βέβαια, ο – πάντα μέσα – εξτρεμιστής δεξιός Μουρούτης, του οποίου οι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα βρίσκονταν σε απόλυτη τηλεπάθεια με αυτές των δημοσκόπων. Σε ό,τι αφορά την επαγγελματική τους αποκατάσταση και του μεν και των δε, με τέτοιο ποσοστό επιτυχίας, ο κλάδος του Νίκου Χορταρέα θα τους καλοδεχτεί. Τα βρίσκουν.

〉 Από την άλλη, στη Βουλή εισήλθε, μετά από χρονικό διάστημα που ούτε η πιστή Πηνελόπη δεν περίμενε τον Οδυσσέα, ο Βασίλης Λεβέντης. Προφανώς υφίσταται μερίδα του κόσμου που βρίσκει ελκυστική την παρουσία ενός ανθρώπου που ευχόταν “καρκίνο στους Μητσοτάκηδες και στους Παπανδρέηδες”.

〉 Βοήθησε βέβαια και η “επιφοίτηση” κάποιων ΜΜΕ, που θυμήθηκαν ότι, μέσα σε όλα όσα είπε ο Λεβέντης, είπε και κάποια προφανή. Με τη λογική αυτή, αν πρέπει να πει ο ΣΚΑΪ ή τα άλλα ιδιωτικά κανάλια ότι λέμε κάτι καλό, για να μας πάρουν στα σοβαρά άνθρωποι, εγώ δεν κρατάω την αναπνοή μου.

〉 Το Ποτάμι, πάλι, στέρεψε. Ίσα να βγάζει δυο-τρεις κουβάδες νερό για μια ντοματιά και υποπτεύομαι ότι φταίνε οι αφίσες του Σταύρου. Τον έκαναν να φαίνεται – χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι, κόβω τα χέρια μου ΣΥΡΙΖΑ – μουλωχτούλης. Τον αδίκησαν.

〉 Στην περίπτωση του άλλου μουλωχτούλη, της (σαχ)Λαϊκής Ενότητας, τα πράγματα ήταν πολύ λιγότερο ευχάριστα – για εκείνον. Το “τρίτο κόμμα”, που έκανε και καπρίτσια για τη διερευνητική εντολή, που περίμενε “διψήφια ποσοστά”, κατετάγη στη συνείδηση του κόσμου στη σφαίρα της θεωρίας. Λέμε πολλά, ωραία θεωρητικά, που στην πράξη αν υλοποιηθούν θα γίνει κοσμογονία και θα φύγουμε με τα ελικόπτερα. Γιατί ο αγωγός που συμφωνήθηκε με τον Πούτιν, η μόνη πρακτική λύση που υπήρξε όλον αυτό τον καιρό, πήγε στο διηνεκές, μαζί με όλα τα ενεργειακά σχέδια της Μόσχας.

〉 Και κατά τα άλλα, έφταιγε το “σύστημα” που “[τους] έκανε να φαίνονται γραφικοί”. Χωρίς να είναι. Τάδε έφη Ραχήλ Μακρή στην εκπομπή της… Χριστίνας Λαμπίρη, ευρύτερα γνωστή από το καβάλημα των καγκελοπορτών της ΕΡΤ, της διάθεσής της να τυπώσει χρήμα στο Νομισματοκοπείο, των ατελείωτων διακοπών στους συνομιλητές της στα πάνελ, των t-shirt με τον Τσε Γκεβάρα.

〉 Αν όμως βλέπεις τα πράγματα απέξω, με ανθρώπους να ουρλιάζουν ή να πλημμυρίζουν τη Βουλή με την απύθμενη αλαζονεία τους, γιατί θεωρούν ότι έχουν το ηθικό αβαντάζ και είναι – κατά συνέπεια – υπεράνω κριτικής, τότε μπορεί να δεις γιατί άτομα όπως ο “σε περίπτωση Grexit η πρόσβαση στα βασικά αγαθά θα γίνει κατά προτεραιότητα” Λαπαβίτσας και άλλοι τόσοι που επαίρονταν για την… πρωτιά τους σε σταυρούς προτίμησης, τώρα θα βλέπουν την Ολομέλεια από τον καναπέ.

〉 Φυσικά, εδώ το παραπολιτικό ήρθε πριν τις εκλογές, όταν, κατά τη διάρκεια της πτήσης της Ολυμπιακής για τα Ιωάννινα, που μετέφερε τον Αλέξη Τσίπρα και την Όλγα Γεροβασίλη, η μέχρι πρότινος βουλευτής του Ποταμιού, Αντιγόνη Λυμπεράκη, ρώτησε την κυβερνητική εκπρόσωπο τι ήταν χειρότερο, οι αναταράξεις στις οποίες έπεσε το αεροσκάφος ή επτά μήνες με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου Πρόεδρο της Βουλής.

Και η απάντηση ήρθε πληρωμένη, όπως μας μετέφεραν αυτήκοες μάρτυρες, εντελώς αυθόρμητα από την κ. Γεροβασίλη “στο ορκίζομαι, δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό. Το τι περάσαμε επτά μήνες δεν περιγράφεται”.

〉 Κατά τα άλλα, η Ελλάδα βαδίζει στη θεομηνία του Σεπτέμβρη ακάθεκτη. Η νέα ταινία της σειράς “Bourne” του Ματ Ντέιμον, θα λαμβάνει χώρα στην Αθήνα, αλλά τα γυρίσματα έγιναν στην Τενερίφη, διότι οι ελληνικές αρχές είναι υπεράνω τουριστικής προβολής, αυτά τα πράγματα δεν τα γουστάρουν. Να κανονίζουν τις πορείες του ΠΑΜΕ δυο φορές το μήνα βέβαια δεν αμελούν, όπως επίσης κι αν αποφασίσει να κάνει γυρίσματα ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, αδειάζουν όλη τη Σταδίου σαν να έπεσε περονόσπορος.

〉 Αλλά Χόλιγουντ, ντεκαντάνς. Φτου κακά. Αυτοί είναι αμερικανάκια.

〉 Υ.Γ. Πιθανώς να έγινε αισθητή η απουσία της Χρυσής Αυγής από τις παραπάνω παρατηρήσεις, αλλά γενικά για Ναζί σε αυτό το site, δεν εκφέρουμε γνώμη. Άλλωστε, όποιος προτιμά τον Ναζί (ή “δολοφόνο”, κατά τον γ.γ. του ΚΚΕ Κουτσούμπα) από τον κλέφτη είναι, κατά τη γνώμη μας, απόγονος του Αυνάν.