Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Και το ενδεχόμενο δολοφονίας του τραγικού Βαγγέλη Γιακουμάκη είναι ανοιχτό και θα δούμε όλα τα στοιχεία,όπως τοξικολογικές ,ιστολογικές και άλλες εξετάσεις και όσα στοιχεία μαζευτούν κατά την έρευνα.
Αυτά είπε ο Δημήτρης Μπούκας,συνήγορος της οικογένειας Γιακουμάκη στα Γιάννενα και δικαίωσε τα «Ντοκουμέντα» που υποστηρίζουν απο την πρώτη στιγμή ότι ταέως τώρα γνωστά στοιχεία δείχνουν ότι το σενάριο της αυτοκτονίας είναι σκέτο παραμύθι,αφού δεν υποστηρίζεται απο κανένα απολύτως στοιχείο.
-Μα το σενάριο της δολοφονίας στηρίζεται σε στοιχείο; ρωτούν καλόπιστα πολλοί.
-Ναί είναι η απάντηση. Και ιδού τα στοιχεία.
1.Υπάρχει νεκρό(αρνούμαστε να χρησιμοποιήσουμε άλλη λέξη για το τραγικά ανυπεράπιστο αυτό παιδί…)σώμα.
2.Υπάρχει άσκηση βίας στο σώμα αυτό ΠΡΙΝ το θάνατό του.Μια μορφή της είναι το κόψιμο με στη φλέβα.Δεύτερη μορφή της είναι η βία ΠΡΙΝ μέσα στη Σχολή και αυτή στηρίζεται και σε μαρτυρίες και σε βίντεο.Ως τώρα δεν έχει αποκλειστεί το σενάριο το νεκρό σώμα να ήταν ήδη νεκρό ΠΡΙΝ το κόψιμο στη φλέβα, η το κόψιμο να έγινε από άλλο άτομο και όχι τον Βαγγέλη.
3.Υπάρχουν πολλά κενά στην αστυνομική έρευνα και κυρίως γιατί επί 37 ημέρες δεν βρήκαν το νεκρό σώμα σε τόσο κοντινή απόσταση και σε μέρος απο το οποίο είπαν ότι ΕΡΕΥΝΗΣΑΝ αλλά δεν είδαν τίποτα.
4.Υπάρχει μαρτυρία γειτόνων ότι πέρασαν απο εκεί που βρέθηκε το σώμα νωρίτερα και δεν είδαν τίποτα.Δεδομένο είναι ότι το σώμα ΔΕΝ ήταν σκεπασμένο απο νερό και γιατί η βροχή δεν ήταν συνεχής και γιατί το μέρος που βρέθηκε σε μπορεί να κρατήσει νεκρό σώμα βυθισμένο σε νερό απο μεγάλη βροχόπτωση.
5.Η σιωπή των υπευθύνων της Σχολής, η σιωπή των φοιτητών που φωτογραφίζονται δεν είναι φυσιολογική.Αν πίστευαν στην αυτοκτονία,έστω και μετά απο πιέσεις ,κάποιος θα έβγαινε δημόσια και θα έλεγε: «ως εδώ.Ναι κάναμε (ή δεν κάναμε) βίαια πειράγματα στον Βαγγέλη ,αλλά δεν τον σκοτώσαμε κιόλας,ούτε τον σπρώξαμε στην αυτοκτονία»
6.Υποψίες για ανθρωποκτονία υπήρχαν ΠΡΙΝ τα δημοσιεύματα και αποδεικνύεται απο το γεγονός ότι η Αστυνομία έστειλε ειδικό κλιμάκιο του τμήματος ανθρωποκτονιών Θεσσαλονίκης,το οποίο πήγε,είδε(;) και απήλθε σε χρόνο ανύποπτο.
7.Εάν η Αστυνομία έκανε το απλό,δηλαδή να σχηματίσει νοερή ακτίνα 2 χιλιομέτρων και ανάλογο κύκλο γύρω απο τη Σχολή ,απο την οποία έφυγε ο Βαγγέλης θα τον έβρισκε σε μερικές ώρες,ίσως ακόμα και ζωντανό,αν ήταν στο ίδιο σημείο και με όχι τόσο βαθύ τραύμα στο χέρι.Γεγονός ,άρα στοιχείο είναι οτι ΔΕΝ το έκανε και το ερώτημα είναι γιατί.
8.Αν ήταν απλή αυτοκτονία,έστω και μετά απο πίεση γιατί αποστρατεύθηκαν αξιωματικοί της περιοχής,κάτι που δεν έχει ξαναγίνει σε περίπτωση αυτοκτονίας.
Ο Φώντας Βρόσγος, ιδιωτικός ερευνητής της οικογένειας και συνεργάτης του διάσημου Γιώργου Τσούκαλη,είπε ότι ίσως υπήρξε σημείωμα του Βαγγέλη που μιλούσε για υπεύθυνους της βίας εναντίον του και να το πήρε αυτός τον οποίο κατονόμαζε.Ή και περισσότεροι.Το σημείωμα θα είναι κρίσιμο αν βρεθεί γιατί ,αν είναι γνήσιο,θα δείξει και το αν οδηγήθηκε σε αυτοκτονία.ΓΙατί θα μπορούσε να υπάρχει σημείωμα και να λέει π.χ. φεύγω απο τη Σχολή διότι μου έκαναν αυτό ,εκείνο κλπ» και με το σημείωμα αυτό να θεμελίωνε ΠΟΙΝΙΚΕΣ ευθύνες.Αυτό θα ήταν κίνητρο να τον προλάβουν και τον…αυτοκτονήσουν…
Συγκινητικές είναι οι παρεμβάσεις δυο διάσημων γυναικών, Της Μαρίας Μενούνος και της Έλενας Ακρίτα.
Η Μαρία Μενούνος έγραψε:
«Συγκλονίστηκα από τα νέα πως μία ακόμα ζωή χάθηκε από bullying. Αυτή η όμορφη ψυχή, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, από την Ελλάδα, ήταν βασανισμένος πέρα από κάθε φαντασία, μέχρι που αφαίρεσε την ίδια του τη ζωή. Η ιστορία είναι κτηνώδης. Πότε θα τελειώσει όλο αυτό; Οποιοσδήποτε γνωρίζει κάποιους που δέχονται bullying, παρακαλώ να αφυπνιστεί για αυτούς και να τους βοηθήσει ή να μιλήσει σε κάποια αρχή που μπορεί. Πρέπει να σταματήσουμε όλο αυτό! RIP Βαγγέλης Γιακουμάκης!».
Η Έλενα Ακρίτα επανήλθε περισσότερο καυστική απο ποτέ:
«• Μην ανακατεύεσαι εκεί που δε σε σπέρνουν.
• Μη μπλέκεις σε καβγάδες, εσύ θα την πληρώσεις.
• Άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα.
• Τόσος κόσμος υπάρχει, κορόιδο είσαι να βοηθήσεις εσύ;
• Κοίτα το σπιτάκι σου και τη δουλίτσα σου.
• Κάνε πως δεν βλέπεις.
• Μόνος σου θ’ αλλάξεις τον κόσμο;
• Άσε κάναν άλλον να καθαρίσει, δεν είμαστε για μπλεξίματα.
• Μην πας στη διαδήλωση, θα ρίξουν δακρυγόνα.
• Προσπέρνα τον άστεγο.
• Προσπέρνα τον επαίτη.
• Προσπέρνα το θύμα της λεκτικής και σωματικής βίας.
• Προσπέρνα τον μετανάστη που ξυλοκοπούν.
• Προσπέρνα τον παχύσαρκο που ξεφτιλίζουν.
• Προσπέρνα τον γκέι που γελοιοποιούν.
• Προσπέρνα τον αδύναμο που χτυπάνε οι μπρατσωμένοι.
• Προσπέρνα τον μικρό που βασανίζουν οι μεγαλύτεροι.
• Κάψε ζωντανό το σκυλί να γελάσουμε.
• Βασάνισε μέχρι θανάτου το γατάκι να σπάσουμε πλάκα.
• Χτύπα.
• Δείρε.
• Βρίσε.
• Στιγμάτισε.
• Στηλίτευσε.
• Διαπόμπευσε.
• Κι όταν λυγίσει, όταν γονατίσει, ότι σωριαστεί – πάτα στο πτώμα του και προχώρα τη ζωή σου!
Ζωούλα. Σπιτάκι. Δουλίτσα. Γυναικούλα.Αντρούλης. Παιδάκια…
Όλα αυτά τα ‘-άκια’ και τα ‘-ούλια” της ντροπή. Όλα τα υποκοριστικά της μιζέριας, της ψυχικής ένδειας, ανθρωπ-ΑΚΙ της συμφοράς.
Είμαστε και πολύ μάγκες, πατριώτες;
Ή οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο;
Κοίτα την πάρτη σου, κοίτα το τομάρι σου, κοίτα το νιτερέσο σου. Στάχτη και μπούρμπερη όλα τ’ άλλα. Για την αδικία δίπλα μας ΠΡΩΤΑ αδιαφορούμε και ΜΕΤΑ θρηνούμε.
Λυπάμαι που θα κακοκαρδίσω τους εθνικόφρονες και τους ‘πατριώτες’ (με πολλά εισαγωγικά), αλλά το φαινόμενο δεν προέκυψε τώρα.
Ρίξτε μια ματιά στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες που τόσο αγαπάμε.
Δείτε πιο προσεχτικά τις αρχές και στις αντιλήψεις που πρεσβεύουν οι χαρακτήρες:
Να βρουν μια δουλίτσα, να παντρευτούν το κορίτσι τους, να είναι ‘νοικοκυραίοι’, να κερατώσουν αλλά να μην χωρίσουν το στεφάνι τους, να προστατέψουν την παρθενία της κόρης, να πετάξουν στο δρόμο την ‘ατιμασμένη’, να καταδικάσουν το ‘μπάσταρδο’, να αποκληρώσουν, να διώξουν, να κλείσουν την πόρτα κατάμουτρα. Για να μην την ξανανοίξουν ποτέ πια. Κι ας πάει το παιδί τους άκλαυτο. Σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Αυτές οι ταινίες δεν έπεσαν από το πουθενά. Αυτές αντικατοπτρίζουν τις ‘αρχές’ κι αξίες ενός άθλιου μικροαστισμού. Που στην ήπια μορφή του μεταφράζεται σε ‘κοινωνική αδιαφορία’. Και στην ακραία μορφή του σε εγκληματική ενέργεια.
Να βγάλουμε λοιπόν, τις παρωπίδες; Να πετάξουμε λοιπόν τις μάσκες; Να πούμε αλήθειες που πονάνε;
Φταίμε. Εδώ. Τώρα. Εμείς.
Εμείς και τα παιδιά μας: Είμαστε μια γενιά ενόχων. Που φέρνει στον κόσμο την επόμενη γενιά ενόχων.
Στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορούμε, προσπερνάμε, στρέφουμε το βλέμμα από την άλλη πλευρά.
Στην χειρότερη περίπτωση ξεφτιλίζουμε, διαπομπεύουμε, βασανίζουμε, σκοτώνουμε:
Και τα όρια ανάμεσα στην παθητικότητα και την σκληρότητα – είναι διακριτά μόνο για όσους δεν εθελοτυφλούν.
Είμαστε και πολύ μάγκες, πατριώτες;
Ή οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο;
Και τι είναι ‘μαγκιά’ στην τελική;
Να δέρνεις τον ανυπεράσπιστο; Ή να πλακώνεις αυτούς που δέρνουν τον ανυπεράσπιστo;».
Εκτύπωση
e-mail
