Μην παρασύρεστε από την υποκρισία που βγάζουν προς τα έξω καθεστωτικά ΜΜΕ για τις εξελίξεις στην Ουκρανία…
Τα πράγματα εκεί είναι απλά και συμφωνημένα στο παρασκήνιο από καιρό.
Η Δύση επιθυμεί να έχει γερά το πόδι της στην περιοχή για πολλούς λόγους και για να μην βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο τόσο μεγάλη έκταση του πλανήτη που να αρχίζει από τη Λευκορωσία – Μολδαβία και να τελειώνει στο Βλαδιβοστόκ, στις Κουρίλες Νήσους και στο Βερίγγειο Πορθμό.
Η Ρωσία το περισσότερο που μπορεί να πάρει είναι ένα τμήμα της Ουκρανίας, αλλά φυσικά οπωσδήποτε την στρατηγικής σημασίας Κριμαία μέσω της οποίας ελέγχει διάδρομο προς τη Μεσόγειο.
Προφανώς επιδιώκει να πάρει το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι της Ουκρανίας στην Ανατολική ρωσόφωνη περιοχή της χώρας.
Αυτή θα είναι η νέα πραγματικότητα στην Ουκρανία και αυτή την έχουν αποδεχθεί όλες οι πλευρές άλλες πρόθυμα, άλλες απρόθυμα.
Και στην Κύπρο υπήρξαν νεκροί και καταδίκες για την εισβολή, αλλά μετά 40 χρόνια η περιοχή είναι χωρισμένη ντε φάκτο. Η Μέρκελ πήγε εκεί το 2011 και ήταν η … πρώτη επίσκεψη Γερμανού Καγκελάριου από την τουρκική εισβολή. Αμερική και Ρωσία και φυσικά και άλλες ερωπαϊκές κλπ χώρες καταδίκαζαν την εισβολή (όπως τώρα στην Ουκρανία…) αλλά στην πράξη δεν έκαναν απολύτως τίποτα.
Μην περιμένετε λοιπόν ευρύτερη σύρραξη στην Ουκρανία για κανέναν απολύτως λόγο.
Στη Συρία όλοι προεξοφλούσαν ευρύτερο πόλεμο και πτώση του Άσαντ. Κάποιοι, μεταξύ των οποίων και εμείς προεξοφλούσαμε συμφωνία παρασκηνίου για δημιουργία τριών ζωνών. Κουρδική, “Ασαντική” και μια ελεγχόμενη από μουσουλμανικές οργανώσεις κλπ
Ακριβώς σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε τώρα. Εκεί η Ρωσια διατηρεί μια πολύ σημαντική ναυτική βάση, η οποία στην πράξη ουδέποτε απειλήθηκε και στην πράξη ουδέποτε απειλήθηκε ο έλεγχος του Άσαντ στη “δική” του περιοχή.
Στη Λιβύη η νέα “τάξη” παγιώθηκε με συμφωνία παρασκηνίου μεταξύ Ρωσίας και Δύσης και τώρα που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου συνελήφθη και ο γιός του Καντάφι που θα δικαστεί και θα καταδικαστεί στη Λιβύη…
Το ίδιο ελεγχόμενες είναι οι εξελίξεις και στην Ουκρανία και το Ανατολικό της τμήμα θα είναι στο μέλλον τόσο ενωμένο με την υπόλοιπη Ουκρανία, όσο το κυπριακό έδαφος.
Ζούμε στην περίοδο κατά την οποία επαναδιατυπώνεται η συμφωνία της Γιάλτας…
Η θέση της Ελλάδας δεν είναι δα και ιδιαίτερα δύσκολη. Δεν θα χρειαστεί να πάρει το μέρος των Ρώσων ή των Ουκρανών γιατί απλά δεν θα της το ζητήσει κανείς, ούτε θα την καλέσει για βοήθεια. Η Τιμοσένκο και οι φιλοδυτικοί έχουν κάνει τις συμφωνίες τους σε άλλα επίπεδα και ο Πούτιν επίσης…
Εκτύπωση
e-mail
