Του Γιάννη Ντάσκα
Προσκλητήριο εκλογικό και όχι προσκλητήριο αποφυγής των εκλογών είναι στην ουσία το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι και ο ίδιος όχι απλά έχει αποδεχθεί αλλά αντίθετα έχει ως πρώτη επιλογή τις εκλογές.
Στο διάγγελμα διατυπώνεται μεν με σαφήνεια επιθυμία συναινετικής προσφυγής στις κάλπες προς το τέλος του 2015 με ταυτόχρονη δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου για εκλογές με νέο εκλογικό σύστημα, όμως οι διατυπώσεις του Πρωθυπουργού και η επιχειρηματολογία είναι ακριβώς αυτή που θα χρησιμοποιήσει σε πολλές ομιλίες του μετά την 29η Δεκεμβρίου εάν δεν εκλεγεί-όπως όλα δείχνουν-Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Δηλαδή λόγος συναινετικός και ανοίγματα για συνεργασίες χωρίς εκλογές. Ο ίδιος ακριβώς λόγος είναι απαραίτητος και για μετά τις εκλογές, αφού όλα δείχνουν, ότι τα δυο πρώτα Κόμματα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία ,αλλά με ποσοστά που δεν δίνουν αυτοδυναμία. Επομένως είναι εκ των ων ουκ άνευ τα ανοίγματα και των δυο σε συνεργασίες από τώρα, ώστε να έχουν στρωμένο χαλί αμέσως μετά την 25η Ιανουαρίου, εάν τότε γίνουν οι εκλογές.
Πλέον τούτων ο συναινετικός λόγος στοχεύει κυρίως τον μεγάλο αριθμό των ανεξαρτήτων βουλευτών και για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά κυρίως για την συνεργασία τους κατά τις εκλογές αφού και θα ελπίζουν σε εκλογή, αλλά και σε πιθανή υπουργοποίηση μετά τις εκλογές.
Ακριβώς αυτή ήταν η επισήμανση και του ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωση ,με την οποία σχολίασε το διάγγελμα Σαμαρά.
Εάν έχουν πραγματική βάση οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι “κλείνει” η διαφορά προς τα κάτω και δεν αυξάνεται ,τότε ο λόγος και των δυο πρώτων Κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας) θα γίνεται σκληρότερος μεταξύ τους ,αλλά πολύ πιο “φιλικός” προς τα άλλα Κόμματα.
Τα δυο Κόμματα γνωρίζουν πολύ καλύτερα από καθέναν τι πραγματικά δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η εκλογική “τύχη” των μικρότερων Κομμάτων. Δηλαδή του φασιστικού Κόμματος ,της ΔΗΜΑΡ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων ,του Ποταμιού και το πιθανότατο νέο Κόμμα που θα επιχειρήσει να κατεβάσει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Όσο θα προχωρούμε προς τις εκλογές τόσο θα πρέπει να γίνεται “αναγνώριση” του πόσο φιλικότερα είναι προς τη Γερμανία και προς τις ΗΠΑ.
Εάν οι σημερινές δημοσκοπήσεις είναι ακριβείς δεν έχουν πολλούς ουσιαστικούς λόγους να πανηγυρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τόσο οι εν δυνάμει σύμμαχοι του ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν πρόβλημα και δεν φαίνονται να μπαίνουν στη Βουλή, όσο και τα δικά του ποσοστά δεν δείχνουν ικανά να οδηγήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας με αυτά η αυτοδυναμία.
Το Ποτάμι δεν είναι καθόλου σίγουρος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ σε καμία περίπτωση.
Αρα μένει ο Γιώργος Παπανδρέου…
Εάν η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή και κοντά στο 3% τότε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τα άλλα Κόμματα στη Βουλή ελπίζει μόνο στο Γιώργο Παπανδρέου, τον άνθρωπο που ετοίμασε τα μνημόνια και την “κηδεία” εναντίον των οποίων μάχεται ο ΣΥΡΙΖΑ…
Είναι δυνατόν ποτέ να γίνει τέτοια κυβέρνηση;
Έστω και αν την ονομάσει ο ΣΥΡΙΖΑ “Κυβέρνηση ειδικού σκοπού” για να επαναδιαπραγματευτούμε τα Μνημόνια θα είναι αστεία η συμμετοχή σε αυτή του Γιώργου Παπανδρέου και με συνεδριάσεις μάλιστα του Ειδικού Δικαστηρίου ,το οποίο θα δικάζει τον βασικότερο συνεργάτη του στα Μνημόνια, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Με δεδομένο ότι οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη είναι κανόνας τι θα κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Θα κάνει τα στραβά μάτια ,ώστε να αθωωθεί ο Παπακωνσταντίνου;
Στην περίπτωση αυτή θα αποκλείεται να είναι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης η ΜΟΝΗ ΣΟΒΑΡΗ σε αυτά τα θέματα στο σχήμα του, δηλαδή η Ζωή Κωνσταντοπούλου…
Όσα έγιναν και γίνονται λοιπόν στην υπόθεση Χαϊκάλη μόνο για έναν έχουν κέρδος. Για τον Πάνο Καμμένο. Αν καταφέρει και μπει στη Βουλή θα είναι μια μεγάλη ανακούφιση για τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο γιατί θα αποφύγει το Γιώργο Παπανδρέου, όσο και γιατί θα περικόψει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσει γρήγορα ,καθαρά και έντιμα αυτή η υπόθεση. Και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα των πρακτόρων στις δυνάμεις που τους κινούν…
Εκτύπωση
e-mail
