Στον πολύπαθο -κατά καιρούς- απο αγραμμάτους ΣΚΑΙ τρεις δημοσιογράφοι σχολιάζουν.Καμία σχέση με την προηγούμενη αναφορά σε αγραμμάτους. Αυτοί που σχολιάζουν (σχολίαζαν ανήμερα 25ης Μαρτιου) ήταν ο Γιάννης Πιταράς,ο Β.Μπεσκένης και ο, ούτω πως καλούμενος,παρουσιαστής Μπογδάνος,γνωστός και από τις ατυχείς βόλτες του στα Εξάρχεια ,αλλά και από την αισθητική αθλιότητα με την οποία παρουσιάζει,ό,τι παρουσιάζει.

Κάποια στιγμή, κάποιος θυμήθηκε ένα μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και απο τον Παπαδημούλη και τη Δούρου πάνε σε αυτό με τον εξής διάλογο:

-Μια ομάδα στη Γερμανία,η Σάλκε, έβαλε σε μήνυμα με λατινικούς χαρακτήρες το «ΖΗΤΩ Η 25η Μαρτιου»-
-Γιατί το έβαλε αυτή η ομάδα που είναι στη Μπουντεσλίγκα; ρωτάει ένας απο τους τρεις,που δεν θυμόμαστε ποιός.
-Γιατί έτσι είναι οι Γερμανοί ,απαντά ένας άλλος ,μάλλον ο ούτω πως καλούμενος Μπογδάνος.

Μια στοιχειώδης ενημέρωση χρειάζεται για όποιον ,ελέω κλπ κλπ, βγαίνει στο πανελλαδικής εμβέλειας,ή όποιας άλλης εμβέλειας κοινωνικό αγαθό που λέγεται τηλεόραση η ραδιόφωνο.
Και όταν δεν υπάρχει και η στοιχειώδης ενημέρωση ,να υπάρχει η στοιχειώδης παιδεία,η οποία οδηγεί στη φράση «δεν γνωρίζουμε,θα το ψάξουμε».

Η Σάλκε είναι πολύ σπουδαία ομάδα της Γερμανίας και μόλις τώρα αποκλείστηκε απο τη Ρεάλ στο τσάμπιονς λίγκ σε παιχνίδια που έδειξε ζωντανά η ελληνική τηλεόραση.
Σε αυτή την ομάδα έπαιξαν σπουδαίοι Έλληνες παίκτες μετά την κατάκτηση του EYRO 2004,με κορυφαίο τον Άγγελο Χαριστέα.

Στο γερμανικό πρωτάθλημα είναι απο τις κορυφαίες χρόνια τώρα.

Έδρα της έχει την πόλη «Γκελζενκίρχεν» στο βόρειο τμήμα της κοιλάδας του Ρούρ. Έμβλημα της πόλης και ουσιαστικά και της Σάλκε, είναι ενα 18μετρο ,βάρους 20 τόνων,αγαλμα του μυθικού Ελληνα Ηρακλή και στη σημαία της πόλης ,εικονίζεται λιοντάρι με φόντο τη γαλανόλευκη.

Κατά την κρατούσα άποψη το όνομα της ομάδας, που μαζί με την ομώνυμη συνοικία και τη λεωφόρο της πόλης είναι «εμβλήματα» της πόλης ,προέρχεται απο την ελληνική λέξη «άλκη» που σημαίνει δύναμη,Ρώμη και είναι η συνέχεια της επιλογής του Ηρακλή,το άγαλμα του οποίου είναι σε μπλε χρώματα,όπως και της ομάδας,όπως και της Ελλάδας.

Κατά ερμηνείες και το όνομα της πόλης στο πρώτη συνθετικό προέρχεται απο την ελληνική λέξη αγέλη και πάντως ολόκληρο σημαίνει «πόλη των εποίκων».

Η λέξη αγέλη ,ως βάση του ονόματος της πόλης στηρίζεται στο μύθο, ότι απο εκεί πέρασε ο Ηρακλής με την αγέλη του Γυρυόνη και την έκρυψε κάπου εκεί και απέκτησε και γενιά του Κελτού,απο τον οποίο πήραν το όνομα οι Κέλτες κλπ κλπ

Μύθοι,μύθοι,σαν παραμύθια…Στο μήνυμα του προέδρου Ομπάμα αναγνωρίζεται ακριβώς αυτή η τεράστια προσφορά της Ελλάδας στην ανθρωπότητα ,την οποία έμαθε γράμματα,τέχνες,αξίες,αρετές κλπ

Όποιοι κάνουν ενημέρωση είναι υποχρεωτικό να γνωρίζουν τέτοιες ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ για το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ αυτό πληροφορίες,είτε αναφέρονται στη Σάλκε,είτε στις ρίζες της Κολομβιανής Σακίρα,είτε στην παρουσία των σολωμών στη χερσόνησο της Καμτσάτκα,είτε στο πόσες πόλεις με το όνομα «Ακρόπολις» υπάρχουν διάσπαρτες στις ΗΠΑ.

Και αν πέσουν πάνω σε κάτι ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ άγνωστο, να το αιτιολογήσουν με παιδεία και όχι με χλευασμό του στυλ «έτσι είναι οι Γερμανοί».Γιατί τους ακουνεβλέπουν παιδιά.Και αν κάποιος δικός τους αδυνατεί να καλύψει το κενά αυτά ,τότε παίρνουν λάθος δρόμο.

Σήμερα ήταν κάτι ποδοσφαιρικό η αιτία,αύριο θα είναι κάτι καλλιτεχνικό,μεθαύριο κάτι επιστημονικό,γεωγραφικό,ιστορικό,πολιτικό.

Δεν είναι υποχρεωτικό να βγαίνουν,υποχρεωτικό είναι αν βγαίνουν να γνωρίζουν ή να μπορούν να εξηγούν οτι ΔΕΝ γνωρίζουν.
Αφορμή ήταν αυτός ο διάλογος στον ΣΚΑΙ. Κάθε μέρα είναι πάμπολλες τέτοιες αφορμές σε άλλους τομείς,σε άλλα θέματα.
Και γράφουμε για να μην φαίνεται ότι όλοι αποδεχόμαστε τα πάντα. Όπως αυτή την αθλιότητα με Παπαδάκη-Αδωνι του στυλ «γλείφεις τον Τσίπρα» ,»μη σηκωθώ όρθιος» ενώ έχει σηκωθεί με απειλή να…δείρει στο γυαλί που έδειραν την Κανέλλη και τη Δούρου κλπ

Πάντα υπήρχαν αυτά στον τομέα αυτό.

Δεν διορίστηκε με εξετάσεις στην κρατική ΕΡΤ το 1981-82 ο εν λόγω Παπαδάκης,ούτω θα μπορούσε με τις (μη) σπουδές που έχει κάνει.Οπως και πλείστοι άλλοι πριν απο αυτόν και μετά απο αυτόν.

Μετά τη Χούντα γίνονταν διορισμοί στην κρατική (και) με κριτήρια πρόσωπο,ύψος,στήθος,μέση,γοφοί,κομματική ταυτότητα,χροιά φωνής,γνωριμίες εκείνου που είχε τη δυνατότητα κλπ.
Στη συνέχεια αυτό, όχι μόνο δεν διορθώθηκε ,αλλά έγινε συνήθης(προς Θεού,όχι αποκλειστική) διαδικασία και στα ιδιωτικά ΜΜΕ έχουν γραφεί(και) επικές ιστορίες με ερωμένες που βολεύτηκαν και προκάλεσαν πολέμους σε οικογένειες,σε διευθυντικά στελέχη κλπ

Όπως βέβαια και στην πολιτική και σε άλλους τομείς .
Δίκιο θα έχετε αν σκεφτείτε ότι αυτές δεν είναι μόνο ελληνικές «συνήθειες»…
Θυμάστε εκείνη την αμερικάνικη εταιρεία ΕΝΡΟΝ που κατάκλεψε τις ΗΠΑ;

Όταν αποκαλύφθηκαν οι κομπίνες τα διευθυντικά στελέχη μπήκαν φυλακή ,κατασχέθηκαν περιουσίες κλπ.
Τότε αποκαλύφθηκε ότι είχαν κάνει μόδα την πρόσληψη γυναικών που ασκούσαν «ιδιωτικά» το επάγγελμα «βίζιτ πολυτελείας» για να τις έχουν ως «γραμματείς» δίπλα τους. Και αυτές,όταν έχασαν τις βίλες σκέφτηκαν να ασκήσουν και δημόσια το επάγγελμα με σκοπό να βρουν άλλους καλούς «γαμπρούς» στον κόσμο των επιχειρήσεων.

Και μερικές βρήκαν!

Η έκθεση στη δημοσιότητα έχει τα θετικά και τα αρνητικά της παντού…

Εδώ και χρόνια κατηγορούμε τις κυβερνήσεις ότι δεν θέλουν πράγματι να καθιερώσουν σύστημα φορολογίας στο οποίο καθένας να πληρώνει ανάλογα με αυτά που έχει και όχι ανάλογα με αυτά που δηλώνει.

Είχαμε επισημάνει ότι αν ήθελε θα μπορούσε να καθιερώσει ξένα συστήματα ,όπως το αμερικάνικο IRS.Oι ελεγκτικές αρχές επισκέπτονται αιφνιδίως η μετά απο δική τους παρακολούθηση κάποιον και βλέπουν τι έχει,που μένει ,σε ποιού το όνομα είναι αυτό που μένει ,τι χρησιμοποιεί,σε ποιού το όνομα είναι αυτό που χρησιμοποιεί κλπ. Ύστερα βλέπουν τη δήλωση και κάνουν τη δουλειά τους.

Δημοσιογραφάρες της χθες και της σήμερον ημέρας ζουν ως κροίσοι σε επαύλεις με πισίνες και υπηρετικό προσωπικό.Χρησιμοποιούν αυτοκινητάρες. Και δηλώνουν ως προσωπικό εισόδημα κάτι ψιλά(σε σχέση με τα πραγματικά),ανειδίκευτου εργάτη…

Διάσημος και σήμερα μεγαλοδικηγόρος πριν χρόνια είχε «συλληφθεί» να δηλώνει 20 εκατομμύρια δραχμές και να φορολογείται γιαυτά. Μόνο το ένα από τα έξι σπίτια-επαύλεις που είχε και στα οποία έμενα άξιζαν εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές.Το ίδια το μέγα σκάφος του,το ίδιο οι 6 αυτοκινητάρες του. Ολα ανήκαν σε εταιρείες με έδρες στα γνωστά αφορολόγητα.

Τα ίδια έκαναν πολιτικοί και ακόμα θυμόμαστε τον πολιτικό που είχε έπαυλη και τη δήλωνε ως αγρό.Μέσα βρέθηκαν υπηρέτες με λιβρέες που ήταν δηλωμένοι ως αγρότες.
Υπόσχονταν ότι θα καθιερώσουν δίκαιο φορολογικό σύστημα να τερματιστούν αυτά και ως σήμερα αυτά αυξάνουν!!!

Ας ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τις δημοσιογραφάρες που τώρα παίζουν ρόλο και ας ανακοινώσουν ποιοί απο δαύτους έχουν εταιρείες η πλούσια άνεργα παιδιά και συγγενείς που χειρίζονται εταιρείες στις οποίες ανήκουν τα πανάκριβα περιουσιακά τους στοιχεία.

Ξανά ,λέει τώρα θα αρχίσουν τις έρευνες.Μακάρι.τι θα βρουν;

Διαβάστε ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ που δημοσιεύεται τώρα στο «ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ» του Βασίλη Μπόνιου:

Άλλοι τουλάχιστον 100 μεγαλογιατροί όλων των ειδικοτήτων, επιχειρηματίες, έμποροι Ι.Χ, ανώτατα στελέχη εταιρειών αλλά και του Δημοσίου άρχισαν να λαμβάνουν, τις τελευταίες ημέρες, κλήσεις απο το ΣΔΟΕ προκειμένου να καταθέσουν για τις μεγάλες διαφορές οι οποίες, όπως διαπιστώθηκε από τον έλεγχο, προκύπτουν αναφορικά με τα ποσά που δήλωσαν ως εισόδημα στην εφορία την δεκαετία 2000-2010 και
απο την άλλη τα μυθώδη ποσά των καταθέσεων τους που διαπιστώθηκε ότι  διατηρούσαν σε ελληνικές τράπεζες. Πρόκειται για ένα μέρος από τους 3.500 μεγαλοκαταθέτες της Λίστας Νικολούδη οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί απο το ΣΔΟΕ ως δυνάμει φοροφυγάδες και όλοι τους ελέγχονται για αναιτιολόγητη προσαύξηση περιουσίας.

Ο Υπουργός Επικρατείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης είχε μάλιστα δηλώσει πρόσφατα στη Βουλή, οτι η συγκεκριμένη λίστα περιλαμβάνει 3.500 μεγαλοκαταθέτες με τραπεζικές καταθέσεις (σε προθεσμιακούς λογαριασμούς, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια κλπ) που αγγίζουν τα 7 δις ευρώ ενω ο έλεγχος της μπορεί να αποδώσει στο Δημόσιο τουλάχιστον 2,5 δις ευρώ απο πρόσθετους φόρους και προσαυξήσεις. Τα ανοίγματα των συγκεκριμένων τραπεζικών λογαριασμών έγιναν το 2011 όταν ο κ. Νικολούδης ήταν επικεφαλής της αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Η εντολή του κ. Νικολούδη είναι να επισπευσθεί η κλήση σε ακρόαση και παροχή εξηγήσεων σε εκατοντάδες μεγαλοκαταθέτες και να συντάσσονται άμεσα τα δελτία πληροφοριών απο το ΣΔΟΕ τα οποία θα αποστέλλονται για καταλογισμό του φόρου και των προστίμων στις αρμόδιες ΔΟΥ. Απώτερος στόχος να έχει ολοκληρωθεί εως το τέλος καλοκαιριού ο προληπτικός έλεγχος στις περισσότερες των περιπτώσεων. Μέχρι σήμερα έχουν αποσταλεί σε αρκετές ΔΟΥ δελτία πληροφοριών και ήδη σε ορισμένες ξεκίνησε ο καταλογισμός των φόρων και προσαυξήσεων. Οσοι απο τους εγκαλούμενους λάβουν την βεβαίωση των πρόσθετων φόρων και προσαυξήσεων έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στην Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών 70Β του Υπουργείου Οικονομικών η στα διοικητικά δικαστήρια καταβάλλοντας όμως το 50% των βεβαιωμένω φόρων.

Μεγαλογιατροί και έμποροι με καταθέσεις δεκάδων εκ. ευρώ

Σοκ ακόμη και στους εφοριακούς έχουν προκαλέσει οι περιπτώσεις δεκάδων μεγαλοκαταθετών οι οποίοι την πρώτη δεκαετία του 2.000 εμφανίζονταν στην εφορία να δηλώνουν εισοδήματα που μετά βίας μπορεί να συντηρηθεί μια μέση οικογένεια στη χώρα μας καθώς δεν ξεπερνούσαν τα 20.000 ευρώ το χρόνο. Στη ΔΟΥ Χολαργού έχουν σταλεί απο το ΣΔΟΕ 50 τρανταχτές περιπτώσεις κυρίως μεγαλογιατρών αλλά και εμπόρων Ι.Χ. Απο τις 10 περιπτώσεις που ελέγχθηκαν εκ νέου (το ΣΔΟΕ μέσω των δελτίων Πληροφοριών ασκεί μόνο προληπτικό έλεγχο) προέκυψαν τεράστιες διαφορές μεταξύ των δηλωθέντων στην εφορία ετήσιων εισοδημάτων και των τραπεζικών καταθέσεων. Μόνο ο πρόσθετος φόρος και προσαυξήσεις που καταλογίστηκαν στις 10 αυτές περιπτώσεις φορολογουμένων αγγίζουν τα 10 εκ ευρώ.

Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση αλλά και θυμηδία είναι οι δικαιολογίες που έφεραν αρκετοί φορολογούμενοι προκειμένου να δικαιολογήσουν πώς ενω στην εφορία εμφανίζονταν να διαβιούν στα όρια της φτώχειας στις τράπεζες διατηρούσαν τεράστιους καταθετικούς λογαριασμούς. Πρόκειται για δικαιολογίες αστήριχτες για το ΣΔΟΕ και τις εφορίες που δεν μπορούν να σταθούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί γυναίκα μεγαλοδικηγόρος η οποία όταν ρωτήθηκε απο τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ πως βρέθηκαν αυτά τα ποσά στους λογαριασμούς της απάντησε ανερυθρίαστα ότι έκανε βίζιτες.

Μεγαλογιατρός ισχυρίστηκε ότι προέρχονται απο χρυσές λίρες που του χάρισε ο πατέρας του τις οποίες εξαργύρωσε σε ενεχυροδανειστήριο. Οταν ρωτήθηκε αν έχει το τιμολόγιο πώλησης απάντησε πως «το έχασα στο δρόμο». Άλλη περίπτωση αποτελεί αυτή ενος εμπόρου λαϊκών αγορών που δήλωσε στους έκπληκτους ελεγκτές του ΣΔΟΕ ότι στους τραπεζικούς του λογαριασμούς κάποιοι του έβαζαν χρήματα χωρίς να το γνωρίζει.

Στις 10 περιπτώσεις μεγαλοκαταθετών στις οποίες βεβαίωσε φόρους και πρόστιμα η ΔΟΥ Χολαργού περιλαμβάνονται.

Ωτορινολαρυγγολόγος ο οποίος την 9ετία 2001-2009 δήλωσε στην εφορία συνολικά 500.000 ευρώ. Στους λογαριασμούς του βρέθηκαν πάνω απο 5 εκ.ευρώ. Του καταλογίστηκαν φόροι και προσαυξήσεις ύψους 2,3 εκ.ευρώ. Ορθοπεδικός δήλωσε την εξαετία 2003-2008 298.000 ευρώ. Εντοπίστηκαν καταθέσεις ανω των 3 εκ ευρώ. Του επιβλήθηκαν πρόσθετοι φόροι ύψους 900.000 ευρώ. Έμπορος Ι.Χ δήλωσε την δεκαετία 2.000-2010 μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ του βεβαιώθηκαν πρόσθετοι φόροι ύψους 1εκ.ευρώ. Σε λογαριασμούς ανώτατου στελέχους σε Ναυπηγεία βρέθηκαν δεκάδες εκ.ευρώ. Του καταλογίστηκαν φόροι και πρόστιμα ύψους 17 εκ.ευρώ. Πλαστικός χειρουργός την πενταετία 2006-2010 δήλωσε συνολικά στην εφορία 320.000 ευρώ. Οι τραπεζικοί του λογαριασμοί υπερέβαιναν τα 5 εκ.ευρώ. Κλήθηκε να πληρώσει 2,5 εκ.ευρώ. Σε έτερο πλαστικό χειρουργό επιβλήθηκαν πρόσθετοι φόροι ύψους 1εκ.ευρώ..Τέλος σε καρδιολόγο βεβαιώθηκαν επιπλέον 1,4 εκ ευρώ φόροι και προσαυξήσεις για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας.

O συμβιβασμός της νέας ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρώπη ολοκληρώνεται καθώς αναμένεται συμφωνία με το Eurogroup στη βάση των μεταρρυθμίσεων, τις οποίες η Ελλάδα έστειλε στις Βρυξέλλες.

Ο συμβιβασμός προκαλεί αντιδράσεις σε δυο κατευθύνσεις. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ πολλοί δεν θέλουν να ακούσουν για «ιστορικό συμβιβασμό» και ζητούν πολιτική του «ΌΛΑ Η ΤΙΠΟΤΑ».

Στην ντόπια Ολιγαρχία που βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία και αυτό να επιφέρει μεγάλη ανατροπή.Αυτό υπογραμμιζεται συχνά απο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,τα οποία στις εμφανίσεις τους στα μεγάλα κανάλια τους πετούν (Πουλάκης,Φίλης κ.α.) κατάμουτρα την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή έχουν ΕΞΟΥΣΙΑ παράνομη και προπαγανδίζουν τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας.

Η Ολιγαρχία επιθυμεί άμεση πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και με κάθε τρόπο.Το (λογικό…)παράδοξο είναι οτι άμεση πτώση του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί και το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν αλλάξει,που δεν θα αλλάξει η πολιτική που ήδη αποτέλεσε προιόν συμβιβασμού με την Ευρώπη.

Η συμφωνία θα επικυρωθεί με τηλεδιάσκεψη του Eurogroup το απόγευμα.

Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να αμβλύνει τις αντιδράσεις και σε κίνηση σημειολογικού χαρακτήρα συναντήθηκε άμεσα με τον Μίκη Θεοδωράκη.Αντίθετα δεν υπήρξε ούτε τηλεφωνική συζήτηση με τον Μανώλη Γλέζο και αυτό επιβεβαιώνει τις πληροφορίες μας ότι η ταχύτατη αντίδραση του 93χρονου αγωνιστή ήταν μάλλον προετοιμασμένη απο μέρες και σχετίζεται και με πολλά άλλα θέματα. Το κυριότερο, κατά τις αποκλειστικές μας πληροφορίες, είναι ότι ο κ.Γλέζος ήθελε να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας και πάντως σε καμία περίπτωση δεν ήθελε τον Προκόπη Παυλόπουλο..
Με την ανακοίνωση της επιλογής Παυλόπουλου ο κύβος ερρίφθη για τον Γλέζο…

Δημοσιεύουμε τη λίστα της ελληνικής κυβέρνησης που δόθηκε πριν λίγο στη δημοσιότητα.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την επιστολή που έστειλε η κυβέρνηση στους εταίρους, η Αθήνα αναλαμβάνει τις εξής δεσμεύσεις:

1. Φορολογική πολιτική

Αναδιάρθρωση του καθεστώτος ΦΠΑ. Θα γίνει προσπάθεια για βελτίωση της συλλογής εσόδων και καταπολέμηση φοροδιαφυγής, μέσω της πλήρους χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική του ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί σε σχέση με τους συντελεστές, με στόχο τη μεγιστοποίηση των εσόδων χωρίς αρνητικό αποτέλεσμα στην κοινωνική δικαιοσύνη και τον περιορισμό των εξαιρέσεων, ενώ ταυτόχρονα θα εξαλειφθούν και παράλογες εκπτώσεις.

Αλλαγή της φορολόγησης των μαζικών επενδύσεων και των εισοδηματικών φορολογικών δαπανών που θα ενταχθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος.

Διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής με τη διάλυση της φορολογικής αμνηστίας.

Εκσυγχρονισμός του κώδικα φορολογίας εισοδήματος με την κατάργηση εξαιρέσεων και την αντικατάσταση όπου χρειάζεται μέτρων με κοινωνική δικαιοσύνη.

Βελτίωση νομοθεσίας για ενδοομιλικές συναλλαγές.

2. Δημόσια οικονομικά.

Υιοθέτηση αλλαγών στον Οργανικό νόμο.

Δημιουργία και εφαρμογή μίας στρατηγικής για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών, επιστροφών φόρων και ασφαλιστικών υποχρεώσεων.

Μετατροπή του Δημοσιονομικού Συμβουλίου σε πλήρως λειτουργική μονάδα.

3. Φορολογική διοίκηση

Ενίσχυση της διαφάνειας στον τρόπο λειτουργίας και τον τρόπο διορισμού του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ).

Ενίσχυση της ανεξαρτητοποίησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων ακόμα και μέσω περαιτέρω νομοθεσίας με στόχο να μην υπάρχουν παρεμβάσεις (πολιτικές και μη) στο έργο της.

4. Δημόσιες δαπάνες.

Επανεξέταση και έλεγχος των δαπανών σε όλους τους τομείς (παιδεία, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση και κοινωνικά επιδόματα).

Δραματική βελτίωση στις δαπάνες των τοπικών αυτοδιοικήσεων και της κεντρικής κυβέρνησης.

Νομοθεσία για την επανεξέταση των μη μισθολογικών επιδομάτων.

Ελεγχος δαπανών υγείας.

5. Κοινωνική ασφάλιση

Συνεχίζεται η εργασία στα διοικητικά μέτρα για βελτίωση των πολιτικών των συντάξεων και κατάργηση των κενών και των κινήτρων που αυξάνουν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και ειδικά στο Δημόσιο και τον τραπεζικό τομέα. Στόχος είναι να μην υπάρχουν τόσα πολλά κίνητρα για πρόωρη συνταξιοδότηση όσων βρίσκονται μεταξύ 50 και 65 ετών.

Τα ασφαλιστικά ταμεία θα προχωρήσουν σε εξοικονομήσεις.

Σταδιακή κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.

Στενότερη σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τις ασφαλιστικές παροχές.

6. Δημόσια Διοίκηση και διαφθορά

Μετατροπή της καταπολέμησης της διαφθοράς σε εθνική προτεραιότητα.

Καταπολέμηση λαθρεμπορίου στα καύσιμα και τσιγάρα.

Αναδιάρθρωση του ενιαίου μισθολογίου χωρίς να μειώνονται τα όρια των μισθών και χωρίς να αυξάνεται το μισθολογικό κόστος. Εξορθολογισμός των μη μισθολογικών επιδομάτων.

Προώθηση μηχανισμών για την βελτίωση του μηχανισμού προσλήψεων.

Αμεση ενεργοποίηση της ανενεργού νομοθεσίας για τα εσοδα των ΜΜΕ.

7. Ρυθμίσεις για χρέη προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία

Σε συνεργασία με τους εταίρους βελτίωση της νομοθεσίας για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.

Διαμόρφωση του σχήματος των δόσεων με τρόπο που θα βοηθά στο να υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που συστηματικά και εσκεμμένα δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις του ενώ μπορούν και εκείνων που δεν μπορούν πραγματικά να πληρώσουν.

Αποποινικοποίηση των οφειλετών με χαμηλά χρέη.

Επιτάχυνση των μεθόδων και διαδικασιών επιβολής των μέτρων.

8. Τράπεζες και κόκκινα δάνεια

Οι τράπεζες θα λειτουργούν με βάση τους κανόνες της αγοράς.

Πλήρης χρήση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Σε συνεργασία με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό, την ΕΚΤ και την ΕΕ θα διασφαλίζεται ότι το ΤΧΣ παίζει το ρόλο του στη διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.

Αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων» με τρόπο που θα λαμβάνει υπόψη πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (βάσει του κώδικα καλής πρακτικής που έχει υιοθετηθεί), τον τρόπο λειτουργίας του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση της αγοράς ακινήτων και πιθανά αρνητικά αποτελέσματα στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Συνεργασία με τις διοικήσεις των τραπεζών για να αποφευχθούν δημοπρασίες στην πρώτη κατοικία νοικοκυριών κάτω από ένα συγκεκριμένο εισοδηματικό όριο. Την ίδια ώρα θα τιμωρούνται εκείνοι που συστηματικά δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ενώ έχουν τη δυνατότητα. Στόχος είναι να διατηρηθεί η κοινωνική στήριξη του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης, να προληφθεί περαιτέρω πτώση της αγοράς ακινήτων (που θα είχε αρνητική επίπτωση στο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών), να ελαχιστοποιηθεί η δημοσιονομική επίπτωση και να προωθηθεί μία κουλτούρα πληρωμής. Επίσης, θα ληφθούν μέτρα για τα περισσότερα ευάλωτα νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους.
Ευθυγράμμιση του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τις το σχήμα των δόσεων παρέχοντας διευκολύνσεις στην εξόφληση του ιδιωτικού χρέους.
Εκσυγχρονισμός του νόμου περί πτωχεύσεων.

9. Αποκρατικοποιήσεις

Δεν θα αναστραφούν οι αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει. Διασφάλιση των δημόσιων αγαθών, των υπηρεσιών που παρέχουν οι αποκρατικοποιημένες επιχειρήσεις και βιομηχανίες.

Θα επανεξεταστούν οι ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν ακόμα προχωρήσει. Βελτίωση των όρων ώστε να μεγιστοποιηθούν τα μακροχρόνια οφέλη του κράτους.

Ενοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ με άλλους φορείς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.

10. Εργασιακά

Επίτευξη των καλύτερων πρακτικών της ΕΕ για την εργασιακή νομοθεσία μέσω μίας διαδικασίας συζήτησης και συμβουλών με τους κοινωνικούς εταίρους και αξιοποιώντας την εμπειρία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, του ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.

Επέκταση και ανάπτυξη του υφιστάμενου σχήματος που παρέχει προσωρινή εργασία για τους ανέργους, σε συμφωνία με τους εταίρους και εφόσον η δημοσιονομική κατάσταση του επιτρέπει, καθώς και υπό την προϋπόθεση ότι βελτιώνει τα ενεργά προγράμματα για την αγορά εργασίας που έχουν στόχο την αναβάθμιση των προσόντων των μακροχρόνια ανέργων.

Σταδιακή μεταφορά σε μία «έξυπνη» προσέγγιση των διαπραγματεύσεων για τις συλλογικές συμβάσεις που θα ισορροπεί μεταξύ της ανάγκης για ευελιξίας και της δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για τον εξορθολογισμό και με την πάροδο του χρόνου αύξηση του κατώτατου μισθού με τρόπο που θα διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές των εργαζομένων. Η σκοπιμότητα και το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, την ΕΕ και τους διεθνείς θεσμούς, το Διεθνές Ινστιτούτο Εργασίας και θα λάβουν υπόψη τις συμβουλές από έναν ανεξάρτητο σώμα για το κατά πόσο οι αλλαγές στους μισθούς ευθυγραμμίζονται με την αύξηση της παραγωγικότητας και την ανταγωνιστικότητα.

11. Μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Αρση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα με βάση τις συζητήσεις με τον ΟΟΣΑ.

Ενίσχυση της Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνιστικότητας.

Εφαρμογή μέτρων για τη μείωση της γραφειοκρατίας, με βάση τις συζητήσεις με τον ΟΟΣΑ, περιλαμβανομένης νομοθεσίας η οποία απαγορεύει στις δημόσιες υπηρεσίες να ζητούν από ιδιώτες κει επιχειρήσεις έγγραφα τα οποία βρίσκονται ήδη στον κατοχή άλλων κρατικών υπηρεσιών.

Βελτίωση στην διαχείριση της γης, περιλαμβάνοντας μέτρα για την οριοθέτηση και την χρήση και την τελειοποίηση του Γενικού Κτηματολογίου.

Προσαρμογή των κανονισμών της αγοράς ηλεκτρικού και γκαζιού με τις καλές πρακτικές και νομοθεσίες της Ε.Ε.

12. Στατιστικά. Η ελληνική κυβέρνηση επαναλαμβάνει την ετοιμότητά της για να:

Τιμήσει απολύτως την θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, εξασφαλίζοντας ότι η Ελληνική Στατιστική Αρχή θα έχει τα απαραίτητα εργαλεία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.

Εγγυηθεί την διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας διορισμού του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ τον Σεπτέμβριο του 2015, σε συνεργασία με την Eurostat.

13. Ανθρωπιστική κρίση.

Αντιμετώπιση των αυξανόμενων αναγκών λόγω της αύξησης της απόλυτης φτώχειας μέσω άκρως εξειδικευμένων και μη χρηματικών μέτρων (όπως τα κουπόνια διατροφής).

Εφαρμογή των μέτρων με τρόπο που δεν θα επιβαρύνει τη δημόσια διοίκηση και θα βοηθά στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς (π.χ. εισαγωγή της Εξυπνης Κάρτας Πολίτη που θα χρησιμοποιείται όπως η αστυνομική ταυτότητα για το σύστημα υγείας ή το πρόγραμμα κουπονιών σίτισης).

Αξιολόγηση με πρόθεση να εφαρμοστεί πανελλαδικά το πρόγραμμα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Διασφάλιση ότι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει καμία αρνητική επίπτωση στον προϋπολογισμό.

14. Αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος. Η ελληνική κυβέρνηση θα:

Βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων μέσω μεγαλύτερης εξειδίκευσης και, στο ίδιο πλαίσιο, θα υιοθετήσει έναν νέο Κώδικα Αστικής Διαδικασίας.

Προωθήσει την ψηφιοποίηση τόσο για τους νομικούς κώδικες, όσο και για το ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής και διοίκησης του δικαστικού συστήματος.

Διαβάστε αναλυτικά [εδώ]

Και παράλληλα δημοσιεύουμε την τεκμηριωμένη ανάλυση του Γιώργη Καραμπελιά με την οποία ασκεί σφοδρή κριτική στην Κυβέρνηση

Ανάλυση του Γιώργου Καραμπελιά

Θρίαμβος της τακτικής, καθολική ήττα της στρατηγικής. Αυτό μπορεί να είναι το συμπέρασμα του ενός σχεδόν μήνα που πέρασε. Ήττα μιας στρατηγικής που διαθέτει μόνον τακτική, όταν θα έπρεπε πριν απ’ όλα να είναι στρατηγική και η τακτική να απορρέει αποκλειστικά από αυτήν.

Ο Τσίπρας και η παρέα των νεο-γιάπηδων που τον περιστοιχίζουν αποδείχτηκαν μάστορες στην πολιτική τακτική. Ενστερνίστηκαν τη γραμμή του Αλαβάνου, μιας ψευδούς «επαναστατικότητας», που μετέβαλε τον υπνώττοντα καθωσπρεπισμό του Συνασπισμού του Κωνσταντόπουλου στη συμμαχία Εξαρχείων και Κολωνακίου του ΣΥΡΙΖΑ, και εν τέλει άφησαν στα αζήτητα και τον ίδιο τον εμπνευστή της γραμμής, τον Αλέκο Αλαβάνο. Έπιασαν στο φτερό το τραίνο του ΣΥΡΙΖΑ και, όταν άρχισε η κρίση, εξαπατώντας τον Θεοδωράκη, ακύρωσαν το εγχείρημα της ΣΠΙΘΑΣ και κατόρθωσαν να καρπωθούν την δυναμική των πλατειών και του αντιμνημονιακού κινήματος. Μετά το δεύτερο μνημόνιο, μπροστά στις εκλογές του 2012, αντιλαμβανόμενοι πως το ΠΑΣΟΚ κατευθυνόταν στα τάρταρα της καταισχύνης και της ιστορικής εξαφάνισης εμφανίστηκαν ως «κυβερνώσα αριστερά», επιχειρώντας να ενσωματώσουν τις Πασοκικές δυνάμεις, έστω και αν ήταν μια παρέα ανίδεων. Το colpo grosso φάνηκε να αποδίδει και η παρέα μεταβλήθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση!

Αν στη συνέχεια έμεναν πιστοί στη ρητορική των συνιστωσών και των Εξαρχείων, θα αποδεικνύονταν απλώς ένας πρόσκαιρος πυρετός της ελληνικής κοινωνίας και θα την πατούσαν όπως η Χρυσή Αυγή, που πίστεψε στην ίδια τη ρητορική της και προσπάθησε να οργανώσει στα γρήγορα- γρήγορα… ένα πραξικόπημα, στηριγμένη στους ματατζήδες και τους αποστράτους. Ή, όπως ο Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος απεδείχθη ικανός να εγκαινιάσει μια νέα στρατηγική, χρησιμοποίησης του αποσταθεροποιητικού δυναμικού της εξέγερσης των βορείων προαστίων, που παρήγαγε τον Δεκέμβρη και τον… ΣΥΡΙΖΑ, ως σύμπτωση Κολωνακίου και Εξαρχείων, αλλά δεν μπορούσε να δει πως αυτή τη συμμαχία ήταν μόνο μία απλή βάση εκκίνησης. Εξ ου και η ήττα του στις εκλογές του 2009 και η αδυναμία του να τη μεταβάλει σε εφαλτήριο ενός come back, παρότι διέθετε τις ταξικές και πολιτικές προδιαγραφές για κάτι τέτοιο – εξέφρασε ο ίδιος για πρώτη φορά το new look ενός παλιού μέλους της ΚΝΕ, μεταμφιεσμένου σε… εξηνταοκτάρη, σαράντα χρόνια μετά το… 68.

Μια νέα γενιά σε αναζήτηση εξουσίας…

Η ομάδα του Τσίπρα, εξαιτίας και του νεαρού της ηλικίας της, μπορούσε να εκφράσει αυθεντικότερα αυτή τη νέα ριζοσπαστικότητα των ανώτερων μεσοστρωμάτων, όντας έτοιμη να την χειριστεί εργαλειακά. Η Ελλάδα είχε ανάγκη από μια νέα γενιά killers, ανάλογη με εκείνη των νεαρών χρηματιστών της Wall Street στη δεκαετία του 1990, ή των νεαρών ολιγαρχών και πολιτικών που αναδύθηκαν στις μετακομμουνιστικές κοινωνίες και οι οποίοι δεν ορρωδούσαν μπροστά σε οποιαδήποτε κίνηση για να φτάσουν στον σκοπό τους. Η γενιά των γιάπηδων του 1990 και του 2000 διέθετε και διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά. Έχει μεγαλώσει σε έναν απο-ιδεολογικοποιημένο κόσμο, όπου το μόνο που απαιτείται από τις γάτες «είναι να πιάνουν ποντίκια», σε αντίθεση με την παλαιότερη γενιά της Αριστεράς, ακόμα και των καταγόμενων από το ΚΚΕ ή το ΚΚΕεσωτ., η οποία μπόρεσε μεν να ανοίξει τον δρόμο προς αυτή την αποϊδεολογικοποιημένη γενιά, αλλά δεν διέθετε την απαραίτητη ταχύτητα και τον κυνισμό που απαιτούσαν οι νέες συνθήκες. Στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές του 2000, μια τέτοια γενιά προσπάθησε να εκφραστεί ακόμα και στο χρηματιστήριο, κάτω από τη σκέπη του σημιτισμού ή γύρω από τους νεαρούς καριερίστες του opengov, που συνωθούνταν γύρω από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ωστόσο, η διάλυση του ελληνικού χρηματιστηρίου και η κρίση του 2009 ήρθε να μεταθέσει το κέντρο βάρους έκφρασης της «γενιάς» στο πολιτικό πεδίο και μάλιστα στο αντιμνημονιακό! Αυτό είχε διαγραφεί ήδη από το 2006-2007, όταν ο νεόκοπος ΣΥΡΙΖΑ προωθούσε μια ψευδο-εξεγερσιακή γραμμή φοιτητικών και νεανικών μεσοστρωματικών κύκλων, που κορυφώθηκε τον Δεκέμβρη του 2008, με όλο το μηδενιστικό δυναμικό του, και του οποίου ακρότατη έκφραση αποτέλεσαν οι νέες, ανοικτά μηδενιστικές, τρομοκρατικές ομάδες που γέννησε αυτή η «εξέγερση».

Μια νέα γενιά, καταπιεσμένη από τη μακρόχρονη ηγεμονία της γενιάς της μεταπολίτευσης, έψαχνε τον δρόμο της προς την εξουσία. Και στον βαθμό που η γενιά της μεταπολίτευσης διαιωνιζόταν στην εξουσία και συνέχιζε σκανδαλωδώς να κλείνει τον δρόμο στους νεώτερους για δεκαετίες ολόκληρες, μπλοκάροντας πλέον όλους τους μηχανισμούς κοινωνικής ανόδου, τόσο στο ακαδημαϊκό όσο και στο πολιτικό πεδίο, εντεινόταν η δυσαρέσκεια των γόνων των μεσαίων ακόμα και των ανώτερων στρωμάτων που εύρισκαν την πόρτα κλειστή. Έτσι μπορούν να εξηγηθούν «παράδοξα», από πρώτη άποψη, φαινόμενα, όπως η κυριαρχία των αριστεριστών σε σχολές υψηλού κοινωνικού standing, όπως οι Πολυτεχνικές, και η στροφή ενός σημαντικού μέρους γόνων των βορείων προαστίων ακόμα και προς τους αντιεξουσιαστές και την τρομοκρατία. Και πάντως, το προφίλ που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, ως μια συνάντηση αριστερισμού και Συνασπισμού, ανταποκρινόταν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα: φιλοευρωπαϊκή, αριστερή «εναλλακτική παγκοσμιοποίηση», ευρωπορείες, μεγαλύτερη άνεση μεταξύ Αγγλίας, Νέας Υόρκης, Κολεγίου και Χάρβαρντ και «επιστροφή» σε έναν εθνομηδενιστικό «μαρξισμό» αλά Χομπσμπάουμ, ή της πλάκας, αλά Ζίζεκ.

Έχοντας ωριμάσει μέσα στους μαιάνδρους και τις ίντριγκες της κομματικής μικροεξουσίας, αυτή η νέα γενιά διεκδικούσε την εξουσία από την απερχόμενη και φθαρμένη έως το μεδούλι γενιά της μεταπολίτευσης, η οποία, ελέω … Γκορμπατσώφ και παγκοσμιοποίησης, δεν «απεχώρησε», όπως προδιαγραφόταν το 1989, αλλά έκανε ένα ύστατο come back το 1993, για να επιβιώσει σερνόμενη έως τον ΓΑΠ και τον Σαμαρά. Όσοι έχουμε ζήσει το 1989-1993, θυμόμαστε πολύ καλά τους «νεαρούς λύκους» της πρώην ΚΝΕ και του ΠΑΣΟΚ, από τον Ανδρουλάκη έως τους Γεωργιλέδες και τους Κωστόπουλους, και τους Οικολόγους, που επιχείρησαν τότε να «πάρουν την εξουσία» στην Αριστερά, για να ηττηθούν και να ενσωματωθούν στην κυρίαρχη μεταπολιτευτική αφήγηση υπό τον… Σημίτη. Η κατάληψη της εξουσίας ανεβλήθη για μια εικοσαετία, στη διάρκεια της οποίας η μεταπολίτευση εφθάρη μέχρι το μεδούλι. Αυτή η νέα γενιά για να διεκδικήσει την εξουσία έπρεπε να μεταβληθεί σε μια γενιά «ριζοσπαστική» και μπόρεσε να μετασχηματίσει τον γέρικο Συνασπισμό στον αμφισβητησιακό ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ χαρακτηριστικά, εξάλλου, τα διάφορα ηλικιακά και κοινωνικά στρώματα της Αριστεράς της μεταπολίτευσης, υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν τα ίδια τους τα… παιδιά σε αυτή την ψευδο-ριζοσπαστικοποίηση. Ποιός δεν εξεπλάγη βλέποντας τους παλιούς «ρεβιζιονιστές» της ΚΝΕ και του ΚΚ Εσωτερικού, που στις δεκαετίες του 1970 και 1980 κατακεραύνωναν κάθε παρέκκλιση από τον κομματικό καθωσπρεπισμό και τον γκρίζο μαρξισμό τους, να τρέχουν πίσω από τους πιτσιρικάδες γιους και κόρες τους, μετά τα μέσα της δεκαετίας του 90, και σταδιακώς να μεταβάλλονται σε καθυστερημένους «εξηνταοκτάρηδες», στα γεράματα. Όταν όμως σαλπίζεις την «ανανέωση», αυτή κάποια στιγμή θα πραγματωθεί αναπόφευκτα, από τους ίδιους τους εκπροσώπους της, παραμερίζοντας την «παλιά γενιά». Έτσι, συνέβη κάτι το πρωτόφαντο: σε ένα κόμμα με στελεχιακό δυναμικό γερασμένο και μεταπολιτευτικό –αρκεί να δει κανείς την ηλικία των περισσότερων υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ–, να ηγείται μια νεώτερη γενιά, με επικεφαλής τον πολύ νεαρότερο Τσίπρα! Μόνο που αυτή η νεώτερη γενιά, τους μαρξισμούς και τους ηθικούς ενδοιασμούς τους έχει για οδοντόκρεμα. Ενδιαφέρεται για ένα και μοναδικό πράγμα… την εξουσία. Η στρατηγική είναι τίποτε, είναι μια αυταπάτη στην καλύτερη περίπτωση, η εξουσία, δηλαδή η τακτική, είναι το παν. Έτσι, πρώτα έχασε το παιγνίδι ο Αλαβάνος, που δεν κατάλαβε από πού του ήρθε! Μα από την ίδια την αγραβάτωτη παρουσία του στο Προεδρικό Μέγαρο και τον ακατάσχετο εκθειασμό του… Δεκέμβρη, όπου πρωτοστατούσαν τα ίδια τα παιδιά των παλιών στελεχών της Αριστεράς, σέρνοντας από τη μύτη τους πατεράδες και τις μανάδες τους. Αναπόφευκτα, λοιπόν, είχε έρθει η ώρα της… «νεολαίας». Η εργαλειακή αντίληψη της διαγράφεται εξάλλου με τις πιο αδρές γραμμές στη νέα τρομοκρατία που αναδείχτηκε από τον Δεκέμβρη. Μια τρομοκρατία που διακηρύσσει ανοιχτά ότι αδιαφορεί για τις ιδεολογίες και θέλει απλώς να καλύψει την ανάγκη της για καταστροφικότητα, εξ ου και η ανοικτή διαπλοκή της με τους ποινικούς νονούς. Είναι χαρακτηριστικό πώς την πάτησε αυτοεξευτελιζόμενος ο Χριστόδουλος Ξηρός.

…με κάθε τίμημα

Γιατί λοιπόν στο επίπεδο της πολιτικής διαχείρισης να μη τα βρούμε με τους Αμερικανούς και τη Γιάννα Αγγελοπούλου, γιατί να μη χρησιμοποιήσουμε τον πράκτορα του Δημοκρατικού Κόμματος (τουλάχιστον), Όλιβερ Στόουν, και τον κλόουν της «μαρξιστικής» φιλοσοφίας, Σλαβόι Ζίζεκ, για να κάνουμε δημόσιες σχέσεις στην Ευρώπη, γιατί να μη μασήσουμε και λίγους Ποδέμος; Γιατί να μη φτιάξουμε μια υπόγεια στενή σχέση με τον Καραμανλή, ήδη από το 2012 (αν όχι και νωρίτερα), σχέση που είχε ήδη θετικά αποτελέσματα στη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ και τον πρόεδρο Προκόπη, καθώς και με τον ΓΑΠ και το περιβάλλον του, ή έστω τους παλιούς του συνεργάτες, όπως τον Βαρουφάκη, τον Κοτζιά, την Κατσέλη, την Παναρίτη και τόσους άλλους; Αφού η πολιτική είναι μια βρώμικη δουλειά, την κάνει καλύτερα όποιος δεν έχει καμιά ιδεολογική ή ηθική αναστολή. Τι και αν ο Φώτης Κουβέλης μεταβλήθηκε σε στυμμένη λεμονόκουπα, την ώρα που πίστευε πως βαδίζει προς τον προεδρικό θώκο, τι και αν γκρινιάζει ο αναπόφευκτος Μανόλης Γλέζος;

Ακόμα και ο Καραμπελιάς και το ΑΡΔΗΝ, που καταγγέλλουν συστηματικά μια πολιτική χωρίς αρχές, ακόμα και αυτοί, παρότι έχουν πλήρη συνείδηση των τεκταινομένων, και πολλών άλλων ακόμα (που δεν μπορούν να δημοσιοποιήσουν ή και αγνοούν), είναι υποχρεωμένοι να στηρίζουν την ελληνική κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση, να συμφωνούν με πολλές κινήσεις του υπουργού Εξωτερικών, ή του υπουργού Άμυνας, να επικροτούν και τη σχέση με τον Καραμανλή, με τους ΑΝΕΛ, ή με το «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ, ακόμα και με διαφόρους «ψεκασμένους», ως ανάχωμα στον εθνομηδενισμό του κόμματος, ή ακόμα και να δέχονται τις υπόγειες συμφωνίες με τους Αμερικανούς και διάφορα υπερατλαντικά λόμπυ –ο νοών νοείτω– απέναντι στους Γερμανούς και τον Σόιμπλε. Ακόμα και εμείς στηρίζουμε –είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε– μια κυβέρνηση που με τα φθαρμένα υλικά της μεταπολίτευσης βαδίζει προς την… υπέρβασή της.

Πόσο μάλλον ο ελληνικός λαός, που στο μεγαλύτερο μέρος του τρέμει την πιθανότητα μιας ρήξης με τους «εταίρους», και εύχεται η κυβέρνηση να κάνει την «κωλοτούμπα» και να μην τηρήσει τις δεσμεύσεις της, για να συνεχίσουμε να επιβιώνουμε, κουτσά-στραβά, μέσα στην Ευρωζώνη. Αρκεί να τηρούνται τα προσχήματα του μεταπολιτευτικού σκηνικού. Δηλαδή, άλλα να λες και άλλα να κάνεις. Και τόσο το χειρότερο για εκείνους που, όπως ο Γλέζος, εξακολουθούν να επιμένουν στην τήρηση των υπεσχημένων. Μπορεί να αισθάνεται πάλι προδομένος –για πρόεδρο της δημοκρατίας μόνο το… Άρδην τον πρότεινε και όχι το κόμμα του–, αλλά το έχει ξαναζήσει το σενάριο: έχει εκλεγεί δύο φορές βουλευτής, καθώς και ευρωβουλευτής, με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, έχει αποχωρήσει, κ.λπ. κ.λπ. Μπορεί να προσέφερε το κύρος του για να εγκαινιαστεί το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, το 2001-2002, αποτελώντας κατά κάποιον τρόπο τον πνευματικό πατέρα του, ωστόσο και αυτός «δεν πήγε χαμένος»· παρέμεινε διαρκώς στο προσκήνιο, σε όλη αυτή τη διαδρομή, διότι τόσο ο Αλαβάνος όσο και ο Τσίπρας, στη συνέχεια, τον χρειάζονταν πάντοτε στις δύσκολες στιγμές, ως το αναγκαίο συμπλήρωμα στο οικοδόμημα που φιλοτέχνησαν.

Μάχη εκ παρατάξεως ή ανταρτοπόλεμος

Όλα καλά μέχρι εδώ. Η εξουσία ήρθε στο ραντεβού, με μικρό τίμημα – έναν Κουβέλη, μια μικροαπάτη τύπου Χαϊκάλη-Λαζόπουλου και κάποιες συμφωνίες που άρχισαν να γίνονται φανερές από τη στιγμή που οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν εμφανώς τον Σαμαρά, από την αρχή του Φθινοπώρου του 2014. Ένας θρίαμβος τακτικής, που επιβεβαιώθηκε το βράδυ των εκλογών και στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.

Πήραν λοιπόν την πολυπόθητη εξουσία οι «descorbatados» (οι αγραβάτωτοι, κατά τους descamisados του Περόν) και τώρα βρίσκονται μπροστά στα τραγικά ελλείμματα της στρατηγικής τους, κυριολεκτικά μπροστά στην πλήρη έλλειψη στρατηγικής.

Καλούνται έτσι να συνεχίσουν, ως ανταρτοπόλεμο με τους Ευρωπαίους, έναν πόλεμο τον οποίο ξεκίνησαν ηλιθίως ως μία μετωπική σύγκρουση και έχασαν ήδη στις πρώτες αψιμαχίες το μεγαλύτερο μέρος του «στρατού» τους, δηλαδή τα βασικά τους επιχειρήματα για ακύρωση του μνημονίου, εκδίωξη της τρόικας και απομείωση του χρέους. Και το δυστύχημα για μας, για όλο τον ελληνικό λαό, είναι πως, αναλαμβάνοντας να εκφράσουν τα αντιμνημονιακά αιτήματα, κατέστρεψαν αυτή την ίδια τη διεκδίκηση. Γιατί πλέον τι μένει, η Χρυσή Αυγή, ο Κουτσούμπας, ο Κατσανέβας ή ο Καζάκης;

Και όμως, έχουμε τονίσει αναρίθμητες φορές πως οι αρχές του 2015 ήταν η χειρότερη στιγμή για να προκληθεί η ανατροπή των μνημονιακών κομμάτων, διότι η άνοδος στην εξουσία υπ’ αυτές τις συνθήκες θα σε υποχρέωνε είτε σε ολοκληρωτική καταστροφή είτε σε ταπεινωτική ήττα και σε «κάψιμο» των αντιμνημονιακών αιτημάτων. Είχαμε επαναλάβει πολλές φορές στους Συριζαίους και τους Ανεξαρτήτους Έλληνες πως, μετά από μερικούς μήνες, αφού θα είχαμε με τον ένα ή άλλο τρόπο βγει από το μνημόνιο, και σε μια συγκυρία όπου η Ισπανία με τους Ποδέμος θα είχε περάσει σε πρώτο πλάνο, η ποσοτική χαλάρωση θα είχε υποσκάψει τη γερμανική πρωτοκαθεδρία και θα είχαν γίνει και εκλογές στη Βρετανία, μια ελληνική αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να αμφισβητήσει ανοικτά και αξιόπιστα το χρέος και τα τετελεσμένα των μνημονίων. Γι ‘αυτό εξάλλου αρνηθήκαμε τελικώς να συμμετάσχουμε στις εκλογές μαζί με τους ΑΝΕΛ, επειδή ίσως εμείς επιμένουμε υπέρμετρα στην στρατηγική έναντι της τακτικής !

Αντ’ αυτού, όμως οι Συριζαίοι, μεθυσμένοι –κυριολεκτικώς– από το φάντασμα της εξουσίας, προχώρησαν σε σύγκρουση εκ παρατάξεως με τη γερμανική Ευρώπη, χωρίς να είναι στοιχειωδώς έτοιμοι, ούτε οι ίδιοι ούτε ο ελληνικός λαός για κάτι τέτοιο. Έτσι και έκαψαν –για πολύ καιρό τουλάχιστον– τα αντιμνημονιακά αιτήματα και κάψανε και τους… Ποδέμος και το Σιν Φέιν, εμφανιζόμενοι ως οι φορείς της αλλαγής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θριαμβολογούν οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί συντηρητικοί, θριαμβολογεί ανενδοίαστα ο Τεύτονας, που παριστάνει τον Ριχάρδο τον Γ΄ (τρομάρα του).

Και όμως όλοι γνωρίζουμε πως ο αδύνατος, για να κερδίσει το δίκιο του, πρέπει να έχει ως στρατηγική του μέθοδο τον ανταρτοπόλεμο. Αυτή εφάρμοζε ο Κολοκοτρώνης ενάντια στους Οθωμανούς και ο Βελουχιώτης ενάντια στον… πατέρα του Σόιμπλε. Και όταν χάνεις μια μάχη εκ παρατάξεως, δεν έχεις μόνο απώλειες στο πεδίο της μάχης αλλά και πλήθος παράπλευρες απώλειες και διχόνοια στο ίδιο σου το στρατόπεδο. Διάφοροι, μέχρι χθες, σύμμαχοι που πίστευαν στις εξαγγελίες της «ρήξης» θα στραφούν εναντίον σου· όταν μάλιστα θα δοκιμάσεις να μαζέψεις και… φόρους από εκείνους που πίστευαν πως δεν… θα ξαναπληρώσουν, τότε τα πράγματα θα μεταβληθούν σε κόλαση, δεδομένου μάλιστα ότι δεν διαθέτεις κάποιο στιβαρό κόμμα πίσω σου.

Τα όρια της τακτικής

Όταν δεν διαθέτεις μια εθνοκεντρική στρατηγική, αλλά φαντάζεσαι πως αποτελείς ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της (Δυτικής) «Ευρώπης των λαών», στην ίδια ιδεολογική γραμμή με τον Σημίτη και τον ΓΑΠ –εξ ου και ο Τσουκαλάς ως προσωπικότητα-έμβλημα– τότε θα σκοντάψεις πάνω στον «αλτουσεριανό» μαρξιστή Μπαλτά, στην Τασία Χριστοδουλοπούλου και τον Κουράκη, όσο και αν προσπαθείς να τους εξουδετερώσεις μέσω της «ποσολογίας» των υπουργείων και των τάσεων στην Κυβέρνηση. Γιατί ο χρόνος τρέχει και δεν σου δίνει το περιθώριο –και τα χρήματα– της σταδιακής προσαρμογής που διέθετε ο Ανδρέας το 1981. Πρέπει, εδώ και τώρα, στηριγμένος σε ένα εθνομηδενιστικό, ευρωκεντρικό και «ευρωλιγούρικο» κόμμα, να κάνεις μια πολιτική σύγκρουσης –μακράς διάρκειας και πνοής– με τους Ευρωπαίους, ενώ δεν μπορείς να ρισκάρεις, για γεωπολιτικούς λόγους, την έξοδο από τον «λάκκο των λεόντων», διότι καραδοκεί ο διπλανός τίγρης!

Πώς θα το πετύχεις, στηριγμένος αποκλειστικά στους Αμερικανούς, τους Ρώσους (που βρίσκονται σε σύγκρουση με τους προηγούμενους), τους Ισραηλινούς, και μάλιστα υπόρρητα και υπογείως, χωρίς να έχεις ένα λαό σε εγρήγορση, που να ξέρει τι θέλει και να είναι διατεθειμένος να πραγματοποιήσει έναν αγώνα μακράς πνοής για να κατακτήσει στοιχειώδη επίπεδα αυτονομίας και αξιοπρέπειας; Πώς θα ανατρέψεις τις πραγματικότητες της δημογραφικής κατάρρευσης και της παραγωγικής παρασιτοποίησης; Με ψευδο-φεμινιστικές παρόλες και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ενός κόμματος, που θεωρεί αντιδραστική την αναφορά στο δημογραφικό και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, δεδομένου ότι γι’ αυτούς προέχει η διασφάλιση των… δημοσίων υπαλλήλων; Πώς θα αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό, όταν η υπουργός μέχρι προχθές υποστήριζε τα ανοικτά σύνορα και ο ΣΥΡΙΖΑ παθαινόταν για την πολυπολιτισμική κοινωνία, χωρίς να έχει καμία συνείδηση πως για την Ελλάδα η μετανάστευση δεν είναι μόνο κοινωνικό πρόβλημα σε συνθήκες υψηλής ανεργίας αλλά και ζήτημα επιβίωσης για μια συρρικνούμενη χώρα των συνόρων;

Πώς θα εγκαινιάσεις μια πολιτική ανανέωση, ξηλώνοντας το παλιό φθαρμένο πολιτικό προσωπικό, πράγμα που επιθυμεί διακαώς ο ελληνικός λαός, όταν, για να τηρηθούν οι ισορροπίες, εκλέγεται ως πρόεδρος της δημοκρατίας ένας Παυλόπουλος; Και αν προφανώς τον προτιμούμε από άλλες επιλογές (Ντόρα ή Αβραμόπουλος), δεν σημαίνει πως αντιπροσωπεύει το αιτούμενο για το οποίο ο ελληνικός λαός οδηγήθηκε σε μια τόσο άκαιρη σύγκρουση.

Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε επ’ άπειρον. Η πολιτική της ηγετικής ομάδας και του Τσίπρα παράγεται όχι ως στρατηγική επιλογή αλλά κάτω από τη σιδερένια φτέρνα της ανάγκης, με ατελείωτες δολιχοδρομίες, οι οποίες όμως αποκαλύπτουν ένα βαθύτατο στρατηγικό έλλειμμα. Και επειδή το έξυπνο πουλί, λέει η λαϊκή παροιμία, πιάνεται με τα τέσσερα, ο μάγος της τακτικής, Τσίπρας, κινδυνεύει να πιαστεί στο ίδιο το παιγνίδι του τακτικισμού του. Να οδηγηθεί, από υπερβολική «επιτυχία» των τακτικών του επιλογών, σε στρατηγική κατάρρευση και στο τέλος να απολέσει και την ίδια αυτή την περιπόθητη εξουσία! Κινδυνεύει στο άμεσο μέλλον να την «πατήσει» από κάποιους συμμάχους ή αντιπάλους, που νομίζει ότι μπορεί να χειριστεί.

Και ήδη έχει επαναφέρει –άθελά του;– στο προσκήνιο, έναν δεύτερο πόλο εξουσίας, τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος, «χωρίς να κάνει τίποτε», μεταβάλλεται σταδιακά σε κυρίαρχο του πολιτικού παιγνιδιού. Έχει ήδη «κερδίσει» την προεδρία, έχει τον Καμμένο στην κυβέρνηση, «συμβουλεύει» συστηματικά τον πρωθυπουργό και καθορίζει την τύχη του Σαμαρά! Ο ρόλος του στο πολιτικό παιγνίδι καθίσταται κάθε μέρα και μεγαλύτερος, στον βαθμό που ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να εξαρτάται από τακτικούς ελιγμούς, και αρχίζει να χάνει την απόλυτη αποδοχή στο εσωτερικό του κόμματος του, ενώ ο Σαμαράς εξαρτάται κυριολεκτικά από την καλή του θέληση. Πολύ σύντομα, ένα τέτοιο πολιτικό παιγνίδι θα οδηγήσει είτε σε «μεγάλο συνασπισμό», μετά από αλλεπάλληλες ρήξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, για την αποδοχή του νέου μνημονίου που ετοιμάζεται, είτε σε κατάρρευση. Και στις δύο περιπτώσεις, το εγχείρημα της κατάκτησης μιας στρατηγικής θέσης στα πολιτικά πράγματα, θα έχει υπονομευτεί εξαιτίας ακριβώς αυτής της τακτικής πολυπραγμοσύνης και των αδιάκοπων ελιγμών, εκεί που χρειαζόταν στρατηγική βαρύτητα και όραμα.

Μετατρέποντας την τακτική σε στρατηγική

Και εδώ, τώρα, αρχίζει μια νέα πορεία, ένα νέο εγχείρημα, η ανάγκη της μετατροπής της τακτικής συγκυρίας σε στρατηγική. Δεδομένου ότι όλες αυτές οι άκαιρες και πρόωρες κινήσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, δεδομένου ότι το τίμημα για την άνοδο στην εξουσία μιας γενιάς διψασμένης για εξουσία, που εκμεταλλεύτηκε την κατάρρευση του αστικού κόσμου ως συνέπεια της κρίσης, δεδομένου ότι ήδη έχουμε μια άτυπη διαρχία στην κορυφή της εξουσίας, είναι δυνατόν, «δολιχοδρομώντας», να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από τη χώρα και την ανεξαρτησία της και να ετοιμάσουμε τη μεταβολή της τακτικής συγκυρίας σε στρατηγική;

Δηλαδή, πατώντας πάνω σε αυτή την ιδιότυπη υπέρβαση του διαχωρισμού αριστεράς-δεξιάς, που έχει πραγματοποιηθεί στην κορυφή του κράτους –δίδυμο Παυλόπουλου-Τσίπρα, συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ– να παλέψουμε για τη μεταβολή της σε μια συνειδητή εθνικοαπελευθερωτική στρατηγική, που όντως θα υπερβεί, επί τέλους, τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα. Καθόλου τυχαία, το 1989 έγινε μια ανάλογη απόπειρα, με άλλους πρωταγωνιστές, απόπειρα που κατέρρευσε εξαιτίας τόσο των μεγάλων γεωπολιτικών ανατροπών της εποχής και της κατάρρευσης του υπαρκτού γκορμπατσοφισμού, όσο και της τακτικιστικής πολυπραγμοσύνης και έλλειψης οράματος μιας άλλης γενιάς σαραντάρηδων – τότε–, της «γενιάς του Πολυτεχνείου» – των Ανδρουλάκη, Δραγασάκη, Λαφαζάνη, Αλαβάνου, Δαμανάκη…

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα όραμα εθνικής σωτηρίας –κυριολεκτικά– και η πραγματικότητα μας έχει φέρει μπροστά στον γκρεμό, μέσα από την έλλειψη οράματος και τη διαφθορά της ελιτ-αλήτ της χώρας. Δυστυχώς πλέον το ρολόι του χρόνου δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, στο 2009, όταν μια ανάλογη πορεία θα μπορούσε να εγκαινιαστεί με μικρότερες απώλειες. Ούτε καν στον Δεκέμβριο του 2014. Τώρα βρισκόμαστε σε ένα νέο τοπίο, όπου οι «υπαρκτές αντιμνημονιακές δυνάμεις» ανέλαβαν την εξουσία για να αποδείξουν, μέσα σε ένα μήνα, ότι μπορούν να προκαλέσουν με τη σειρά τους το μερίδιο των καταστροφών που τους αναλογεί! Τα έσοδα έχουν ήδη εκτροχιαστεί, το αδιέξοδο είναι γενικευμένο και ένα νέο ταπεινωτικό μνημόνιο είναι στα σκαριά. Είτε grexit, λοιπόν, είτε υποταγή; Οι «αντιμνημονιακοί» μας έφεραν στα ίδια και χειρότερα με τους μνημονιακούς;!

Και όμως, ένα μέρος από αυτούς, με επί κεφαλής τους «εθνικούς γέροντες», είναι έτοιμο να σαλπίσει και πάλι «επίθεση» σε έναν διαλυμένο στρατό. Και όμως κάτι τέτοιο δεν σημαίνει Κούγκι, ούτε Ζάλογγο, όπως φαντασιώνονται, διότι οι Σουλιώτες έφτασαν στο Κούγκι, και οι Σουλιώτισσες στο Ζάλογγο, πολιορκημένοι και αφού είχαν δοκιμάσει όλα τα άλλα μέσα. Αντίθετα, η παρούσα σύγκρουση θυμίζει –για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς την ιστορία μας– τη μάχη… του Πέτα, το 1822, όπου ο στρατηγός Μαυροκορδάτος, μαζί με τους φιλέλληνες, υπέστησαν μια συντριπτική ήττα, γιατί πολέμησαν σε μάχη εκ παρατάξεως με τις δυνάμεις του Κιουταχή, με αποτέλεσμα οι Σουλιώτες να αποχωρήσουν οριστικά από το Σούλι και να χαθεί η επανάσταση στην Ήπειρο!!

Είναι προφανές πως η μόνη τακτική που μας μένει είναι εκείνη του «ανταρτοπολέμου», δηλαδή να κρατήσουμε όσο μπορούμε απέναντι στους Γερμανούς, πετυχαίνοντας μικρές έστω και επί μέρους νίκες στη διαπραγμάτευση, μέχρις ότου γενικευτεί η αντίδραση εναντίον τους σε όλη την Ευρώπη. Και, δυστυχώς, δεν βρίσκεται στις επιλογές μας το Σχέδιο Β, της Ανταρσύας, του ΚΚΕ και του Κατσανέβα, διότι τότε θα βρεθούμε σε ένα σόλο με τους νεο-οθωμανούς, ενώ στο εσωτερικό της χώρας, εξαιτίας της εκπτώχευσής της, θα έλθουν στην εξουσία οι ολιγάρχες, παρέα με τους… χρυσαυγίτες, παλιούς ή νεόκοπους. Επιπλέον, μια τέτοια έξοδος θα καταστρέψει και την Κύπρο, δηλαδή τον ελληνισμό στο σύνολό του.

Έτσι, λοιπόν, ο Τσίπρας και οι σπεύδοντες της παρέας του έφθασαν να μη έχουν άλλη διέξοδο από την εφαρμογή των μνημονίων με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στους Αμερικανούς, που θέλουν να διατηρήσουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη για γεωπολιτικούς λόγους.

Το καλύτερο που έχουν να κάνουν λοιπόν, είναι, μεταβάλλοντας την ανάγκη σε φιλοτιμία, να μιλήσουν ειλικρινά στον ελληνικό λαό, να οδηγηθούν σε άμεση ρήξη με τις εθνομηδενιστικές αρλούμπες της ιδεολογίας τους, να προωθήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και να καλέσουν όλους τους Έλληνες σε συστράτευση. Και προφανώς να κάνουν εντατικά … νυκτερινά μαθήματα για να μάθουν την ιστορία της χώρας, τη γεωπολιτική πραγματικότητα που τους περιβάλλει και όλα τα συναφή.

Η εθνομηδενιστική αντιμνημονιακή ρητορεία κάηκε ταυτόχρονα με την ανάληψη της εξουσίας! Σήμερα, αυθεντικά «αντιμνημονιακοί» και αντισυστημικοί μπορούν να είναι μόνο όσοι έχουν συνείδηση των διακυβευμάτων. Και αφού, εκβιάζοντάς μας, κατέλαβαν την εξουσία, ας δείξουν για μια τελευταία φορά την ίδια τακτική δεινότητα για να εγκαταλείψουν το παλιό τους δέρμα σε χρόνο dt και να κατανοήσουν ότι μόνο ένα πλάνο υπάρχει για την Ελλάδα, εκείνο μιας εθνοκεντρικής ανασυγκρότησης, ενός εκσυγχρονισμού της παράδοσής μας και ας γίνουν επι τέλους πατριώτες αντιμνημονιακοί. Στην Ξενοφώντος 4 –είναι και κοντά στο Σύνταγμα– παραδίδουμε αφιλοκερδώς σεμινάρια επί του θέματος.

Βέβαια, το τίμημα μπορεί να είναι βαρύ και να απολέσουν την εξουσία όπως τυχοδιωκτικά την κατέλαβαν, πρέπει όμως να αναλάβουν και αυτό το κόστος, για να μη τους καταριέται η ελληνική ιστορία και ο ελληνικός λαός, χειρότερα και από τον ΓΑΠ. Ακόμα και αν πρόκειται να χάσουν την εξουσία, θα πρέπει να προτιμήσουν αυτό από την καταστροφή της χώρας.

Αν, πάντως, δεν προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, ας είναι βέβαιοι πως μια νέα πολιτική δύναμη που διαθέτει και όραμα και στρατηγική θα αναδυθεί από τις στάχτες του μεταπολιτευτικού συστήματος. Είτε το θέλουν είτε όχι. Μπορούν να συμβάλουν θετικά, μεταβαλλόμενοι οι ίδιοι σε συνιστώσα αυτής της νέας εθνικής προσπάθειας, αυτού του νέου εθνικού οράματος, ή να το επιταχύνουν αρνητικά, επισωρεύοντας νέα ερείπια στα ήδη υπαρκτά. Εμείς, σε αντίθεση με το δικό τους τυχοδιωκτισμό, δεν επιθυμούμε το δεύτερο, όπως έκαναν οι ίδιοι, επιδιώκοντας να «δικαιωθούμε» και πολιτικά, όπως κάνει το ΚΚΕ και διάφοροι τηλε-ευαγγελιστές της καταστροφής. Ιδεολογικά έχουμε ήδη δικαιωθεί –το λέει και ο Κανέλλης(!)– αλλά το ζήτημα είναι να σωθεί η χώρα. Αν μπορούν οι νεογιάπηδες που βρίσκονται στην εξουσία να κάνουν και αυτό τον ύστατο τακτικό ελιγμό, τότε, τόσο το καλύτερο και θα τους χειροκροτήσουμε. Γιατί η χώρα μπήκε ήδη στην εποχή της στρατηγικής και μάλιστα της βαριάς και εμείς έχουμε θέσει ως στόχο μας την ένωση στρατηγικής και τακτικής, ιδεολογίας και πολιτικής, με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Περιοδικό Άρδην – εφημερίδα Ρήξη

Είναι ωφέλιμη η ασθένεια, αν βεβαια δεν έχει σοβαρές παρενέργειες. Διότι μπορεί κανείς να περιδιαβαίνει τα κανάλια και τα ραδιόφωνα με μεγαλύτερα άνεση χρόνου και να τα παίρνει στο κρανίο γερά.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ ένα καθίκι στο Ράδιο-συγκρότημα, αμόρφωτο μέχρι μυελού οστέων, έλεγε ότι πνίγει τόσο πολύ το δίκιο τον Σόιμπλε έναντι του Βαρουφάκη, ώστε να θέλει να τον χτυπάει κάτω!!!

Ορισμένοι “αναλυτές” στο ΜΕΓΚΑ και στον Σκάι ξεπερνούν τόσο πολύ τη γελοιότητα, ώστε να εκτίθενται υπέρμετρα από τις μεταφράσεις δηλώσεων ξένων αξιωματούχων στα ίδια τα κανάλια!

Πριν πόσο καιρό σας γράφαμε ότι είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ για τη Γερμανία να υποχωρήσει γιατί ΠΟΛΙΤΙΚΑ δεν συμφέρει την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση ο δρόμος που πήρε;

Πριν ένα μήνα και βάλε γράφαμε από αυτή την έπαλξη ότι η πολιτική καταστολής που ακολουθεί η Γερμανία έναντι της Ελλάδας δεν περνάει και θα δημιουργήσει συμμάχους στην Ελλάδα. Απλά γιατί δεν θα αφήσουν Αμερικανοί Γάλλοι, Ιταλοί, και άλλες χώρες να βαδίσουμε στο δρόμο για μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε “Γερμανική Ευρώπη”.

Μην έχετε καμία αγωνία για το τι θα γίνει το βράδυ στο Γιούρογκρουπ.

Απλά δε θα περάσει του Σόιμπλε .

Ο κ. Τσίπρας με την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία, ενός ανθρώπου που είναι βγαλμένος από την καρδιά του ευρωπαϊσμού (όχι της ΖΗΜΕΝΣ Κυριάκο… του ευρωπαϊσμού λέμε) έδωσε και τυπικά τις αποδείξεις που ήθελαν οι Ευρωπαίοι για το “πού το πάει”…

Ο εκνευρισμός και οι ειρωνείες του Σόϊμπλε (του τύπου εμείς δεν έχουμε τόσο καλούς οικονομολόγους σαν τον Βαρουφάκη) θα έπρεπε να “μεταφραστούν” νωρίς από σχολιαστές τύπου Τσίμα, Τρέμη… Αμ δε…

Ο Σόιμπλε είναι ψύχραιμος. Και τα έβαλε δημόσια με τον μικρό Γιαννάκη γιατί δεν μπορούσε να δημοσιοποιήσει τι του έλεγαν πίσω απο τις κλειστές πόρτες ο Γιούνκερ, ο Ρέντσι, ο Ολάντ, αλλά και ο Ντάισελμπλουμ.

Όσοι θεώρησαν τον Νταϊσελμπλουμ φερέφωνο των Γερμανών, υποτίμησαν την εβραϊκή καταγωγή του… Τουλάχιστον.

Είμαστε σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι στους καιρούς που έρχονται η όποια Ελληνική Κυβέρνηση δεν πρέπει με κανένα τρόπο να σπάσει τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, με κανέναν όμως…

Οι ειρωνείες Σόιμπλε προς Βαρουφάκη έχουν αποδέκτες και πέραν του Ατλαντικού, από όπου κρατάει η σκούφια του Βαρουφάκη.

Είτε απόψε, είτε αύριο, είτε στις 28 Φλεβάρη συμφωνία θα υπάρξει και ο γερμανικός εκνευρισμός δείχνει ποιος έκανε και ποιος όχι την μεγαλύτερη κωλοτούμπα…

Ανομία και ατιμωρησία ισχυρών κατηγορουμένων και ισχυρών εγκληματικών ομάδων,λευκού και βρόμικου κολάρου είναι τα χαρακτηριστικά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Οι (πολλοί) κόμποι έχουν μπλοκάρει τα χτένια τόσο πολύ,ώστε ανέλαβαν οι μυστικές υπηρεσίες τη δουλειά με την αδιαφιλονίκητη μέθοδο της παρακολούθησης τηλεφώνων,ώστε να καταγράφονται όλα και να μην χωρούν πολλά “μέσα” στο μπλοκάρισμα.

Αποτελέσματα αυτής της μεθόδου είναι οι σοβαρές δικογραφίες για “σύσταση εγκληματικών οργανώσεων” και για εμπλοκή σε αυτές και ατόμων υπεράνω υποψίας.

Με την καταγραφή τηλεφωνικών συνομιλιών σχηματίσθηκε δικογραφία και στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου-Σμπώκου ,αλλά και σε παράπλευρες υποθέσεις και ήδη κατηγορούνται για εκβίαση,ηθική αυτουργία και για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση πολλά άτομα.

Η υπόθεση σχετίζεται και με τις βόμβες στον άλλοτε στενό συνεργάτη του Άκη και τώρα ευρισκόμε ι σε πλήρη ρήξη μαζί του Γιάννη Σμπώκο.

Η “ρίζα” της υπόθεσης είναι τα δεκάδες εκατομμύρια που φέρεται να διεκδικεί ο Άκης απο τον Σμπώκο…

Σtην υπόθεση εμπλέκονται και “εκβιαστές-εκτελεστές” απο τις φυλακές.Γνωστός δικηγόρος,φέρεται επίσης να εμπλέκεται με καταγραφές των συνομιλιών του .

Η Αστυνομία ,φέρεται να πρόλαβε και “συμβόλαιο” εναντίον δικαστικής λειτουργού.

“Αν έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και ανοίξουν ορισμένες σοβαρές δικογραφίες θα εκπλαγούν πολλοί και πολύ” μας είπε γνωστός δικηγόρος που χειρίζεται υποθέσεις σοβαρών σκανδάλων.

“Κάνουν τα πάντα για να κουκουλώσουν τα σκάνδαλα.Η λίστα Λαγκάρντ έχει τρομερά στοιχεία για πολλούς πολιτικούς,για ανθρώπους τους στον κρατικό μηχανισμό,για ανθρώπους των ΜΜΕ και γιαυτό δεν έχει γίνει τίποτα.Θυμάστε τον Χρ.Μαρκογιαννάκη και τις τρομερές επιθέσεις εναντίον μου γιατί ασχολούμαι με αθώα συγχωριανή και πελάτισσά του στην Επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ;Αυτή η αθώα πελάτισσα με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία έφαγε 3 φορές ισόβια…” μας είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου σήμερα…

Αναφερόταν σε εφοριακούς που βρέθηκαν στη λίστα Λαγκάρντ και μοιράζονταν δισεκατομμύρια (δραχμές τότε..) απο τα κρατικά ταμεία στο σκάνδαλο ΦΠΑ

Ετοιμαστείτε λοιπόν για εκπλήξεις…

Ο εφιάλτης για το πολιτικό μας σύστημα είναι να έρθει τρίτη δύναμη η Χρυσή Αυγή και να χρειάζεται να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης αν δεν τα καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία που θα έχουν τις δυο πρώτες θέσεις

Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;

Βεβαιότατα ναι!

Η τελευταία -και πιο αξιόπιστη κατά τη γνώμη μας- δημοσκόπηση έγινε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονία και δείχνει ακριβώς αυτό.Το ΣΥΡΙΖΑ στο 29%,τη Νέα Δημοκρατία στο 25%,τη Χρυσή Αυγή στο 6%,το Ποτάμι στο 5%, το ΚΚΕ στο 4,5%το ΠΑΣΟΚ στο 4%,τους ΑΝΕΛ στο 2% κλπ

Τι σημαίνει αυτό το αποτέλεσμα;

Σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουμε κυβέρνηση συνασπισμού Κομμάτων,όπως στη Γερμανία σήμερα,στην Ιταλία κλπ

Πόσο εφικτό είναι αυτό;

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ  Α.Τόλιος με πολλές εμφανίσεις στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα,έλεγε χθες οτι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλό και καθαρό: αν δεν δεχθούν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ νέα συμφωνία που θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ,τότε θα υπάρξει στάση πληρωμών από την Ελλάδα και δημοψήφισμα.

Πάνω -κάτω οι μισοί πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια λένε ,ενώ οι άλλοι μισοί,οι λεγόμενοι “σοβαροί” λένε ότι “δεν υπάρχει περίπτωση να μην υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι σε μια νέα συμφωνία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σε κάθε περίπτωση η χώρα θα βαδίζει εντός του ευρώ και συντεταγμένα”.

Άξονας σε αυτή τη θέση είναι οι θέσεις του γνωστότατου οικονομολόγου Γιάννη Βαρουφάκη,ο οποίος και εργάζεται για τις διεθνείς αγορές και είναι αποδεκτός από αυτές.Ο κ.Βαρουφάκης προτείνει μια συμφωνημένη και καλά κρυμμένη πίσω από κάποια ονομασία “χρεοκοπία”.Δηλαδή συμφωνία επιμήκυνσης του χρέους κλπ

Ερωτηματικό είναι η απομάκρυνση του Οικονομολόγου Μηλιού από τα ψηφοδέλτια.Το αν είναι για καλό η κακό θα φανεί πολύ αργότερα…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γερές αμερικάνικες πλάτες  και ,τουλάχιστον η ηγεσία του ,δεν βαδίζει στα τυφλά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ,βγάζουν φλύκταινες και θα προτιμούσαν να βυθιστούν μαζί με το ΝΟΡΜΑΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚ ,παρά να βαδίσουν στην εξουσία της Ελλάδας ,σύμφωνα με τις αμερικανικές υποδείξεις.

Την ίδια ώρα ο Δήμαρχος Αθηναίων και στέλεχος της ΔΗΜΑΡ Γιώργος Καμίνης,δήλωνε σήμερα ότι κατά τη γνώμη του σημαντικότερο γεγονός της εποχής είναι η στενή συνεργασία ΗΠΑ και Κούβας.Εννοεί την παρακλητικά προσερχόμενη στο αμερικάνικο άρμα ,άλλοτε αγέρωχη και πάντα ΠΑΜΦΤΩΧΗ Κούβα.

Και τόνιζε οτι είναι έτοιμος να συνεργαστεί με καθέναν που θα κάνει τα άντα να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με ποιές δυνάμεις θα μπορεί να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Εξαρτάται απο την ευρύτητα της πρωτιάς του ,αν και ήδη πολλοί υποστηρίζουν οτι παίζεται και αυτή η πρωτιά.

Με το μπόνους των 50 εδρών του πρώτου Κόμματος μια ευρεία πρωτιά θα τον φέρει κάπου μεταξύ 135 και 140 εδρών. Άρα θα λείπουν καμιά 15αριά.Αν επαληθευτούν τα γκάλοπ του Πανεπιστημίου Μακεδονία τότε το Ποτάμι θα μπορούσε να βάλει πλάτη.Αλλά τότε πόσοι θα αποχωρήσουν απο τον ΣΥΡΙΖΑ,βγάζοντας ανάλογες φλύκταινες;

Το τελευταίο γκάλοπ της εταιρείας ΜΑΡΚ βάζει στη Βουλή και τους ΑΝΕΛ οριακά με 3%.Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σχηματίσει-δύσκολα- κυβέρνηση. Άγνωστο βέβαια για πόσο καιρό και ποιοί ακριβώς θα βγουν από τους ΑΝΕΛ και ποιά κυβερνητικά πόστα θα θέλουν.Τα ίδια ισχύουν και για το ΠΑΣΟΚ ,ως δυνητικό σύμμαχο του ΣΥΡΙΖΑ ,αλλά χωρίς τους ΑΝΕΛ…

Αν κατεβεί στις εκλογές με δικό του Κόμμα ο Γιώργος Παπανδρέου,ασφαλώς θα κόψει ψήφους  απο τον ΣΥΡΙΖΑ ,αλλά θα είναι πιο “κοντά” στον σχηματισμό συγκυβέρνησης.

Οσοι γνωρίζουν το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ λένε οτι σίγουρο είναι πως θα ορκιστεί μια τέτοια κυβέρνηση,αλλά καθόλου σίγουρο δεν είναι οτι δεν θα διαλυθεί στην πρώτη σύγκρουση με την τρόϊκα…

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μάχη και τα μαχαίρια βγηκαν άγρια παρά την καλή εικόνα που προσπαθούν να δώσουν προς τα έξω οι μόνιμοι “γλύφτες” κάθε συστήματος…

Οι μεν θέλουν να ισχύει ως κανόνας η πίστη στο Κόμμα(πίστη στις αρχές το λένε κομψά…) και έτσι να προχωρήσει χωρίς εκπτώσεις για συμμαχίες που θα κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να φαίνεται ότι ανέχεται εκείνους που έκαναν τη διαφθορά τρόπο διακυβέρνησης της χώρας.

Οι ίδιοι αυτοί έχουν ήδη βαφτίσει τη διαφθορά “μαθηματικό τύπο” και τον χρηματισμό “λάθος στην αντιγραφή” για να αναθέσουν σοβαρά καθήκοντα σε δυο στελέχη που αγαπά πολύ το ξένο “οικονομικό κατεστημένο”.

Οι δε θέλουν να γίνει συνεργασία στη βάση “έντιμοι-ανέντιμοι” και έτσι να αναθέσουν καθήκοντα και σε μη κομματικούς.

Σίγουρα θα γίνει κατ αρχήν υποχώρηση και των μεν και των δε.Ο βαθμός υποχώρησης και άρα και το ποιός θα επικρατήσει θα φανεί από τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων,κάτι που ήδη προκαλεί σοβαρότατες τριβές στο εσωτερικό.

Ίδια μαχαιρώματα  βέβαια γίνονται και στη Νέα Δημοκρατία ,η οποία πρέπει να “χωνέψει” υποψηφιότητες ανεξάρτητων και μετακινήσεις σε εκλογικές περιφέρειες. Δεν είναι αθόλου τυχαία η “αποστρατεία” καραμανλικών στελεχών ,όπως οι Παυλόπουλος,Αντώναρος κλπ

Τα καλά νέα είναι ότι το ελογικό σώμα δεν φαίνεται να δίνει λευκή επιταγή-δηλαδή ευρεία πλειοψηφία- σε κανέναν. Αρα μέσα απο μία επώδυνη διαδικασία με αποχωρήσεις και διαγραφές ένθεν κακείθεν θα βρεθεί στο βάθος του χρόνου κοινός τόπος για κυβερνήσεις συνεργασίας.

Αρκεί να μην έχουμε συνέπειες με επιθέσεις από το εξωτερικό.

Σήμερα το BLOOBERG γράφει στην ανάλυσή του για την Ελλάδα ότι η Μέρκελ μέσα απο την νέα ελληνική κρίση έχει την ευκαιρία να δείξει τα ενωτικά ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά ,αλλά κινδυνεύει και να μείνει στην Ιστορία ως η πολιτικός που κλώτσησε την Ελλάδα στην έξοδο και ταυτόχρονα άνοιξε τον ασκό για την διάλυση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Τα ακόμα καλύτερα νέα είναι ότι η κοινή γνώμη μέσα από την επώδυνη διαδικασία που άρχισε θα έχει ευκαιρία-αν την πάρει-να δει γιατί ορισμένοι προπαγαναδιστικοί μηχανισμοί(ΜΜΕ,Κόμματα κλπ) έχουν στη βιτρίνα τους αμόρφωτα όντα με προσόν την άριστη προφορά δυο λέξεων: “ΝΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΟ”

Προς το παρόν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να γεμίσει κανείς απαισιοδοξία…Εχει περάσει αι χειρότερα ο τόπος και έμεινε όρθιος…

Προσκλητήριο εκλογικό και όχι προσκλητήριο αποφυγής των εκλογών είναι στην ουσία το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι και ο ίδιος όχι απλά έχει αποδεχθεί αλλά αντίθετα έχει ως πρώτη επιλογή τις εκλογές.

Στο διάγγελμα διατυπώνεται μεν με σαφήνεια επιθυμία συναινετικής προσφυγής στις κάλπες προς το τέλος του 2015 με ταυτόχρονη δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου για εκλογές με νέο εκλογικό σύστημα, όμως οι διατυπώσεις του Πρωθυπουργού και η επιχειρηματολογία είναι ακριβώς αυτή που θα χρησιμοποιήσει σε πολλές ομιλίες του μετά την 29η Δεκεμβρίου εάν δεν εκλεγεί-όπως όλα δείχνουν-Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Δηλαδή λόγος συναινετικός και ανοίγματα για συνεργασίες χωρίς εκλογές. Ο ίδιος ακριβώς λόγος είναι απαραίτητος και για μετά τις εκλογές, αφού όλα δείχνουν, ότι τα δυο πρώτα Κόμματα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία ,αλλά με ποσοστά που δεν δίνουν αυτοδυναμία. Επομένως είναι εκ των ων ουκ άνευ τα ανοίγματα και των δυο σε συνεργασίες  από τώρα, ώστε να έχουν στρωμένο χαλί αμέσως μετά την 25η Ιανουαρίου, εάν τότε γίνουν οι εκλογές.

Πλέον τούτων ο συναινετικός λόγος στοχεύει κυρίως τον μεγάλο αριθμό των ανεξάρτητων βουλευτών και για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά κυρίως για την συνεργασία τους κατά τις εκλογές αφού και θα ελπίζουν σε εκλογή, αλλά και σε πιθανή υπουργοποίηση μετά τις εκλογές.

Ακριβώς αυτή ήταν η επισήμανση και του ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωση ,με την οποία σχολίασε το διάγγελμα Σαμαρά.

Εάν έχουν πραγματική βάση οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι “κλείνει” η διαφορά προς τα κάτω και δεν αυξάνεται ,τότε ο λόγος και των δυο πρώτων Κομμάτων(ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας) θα γίνεται σκληρότερος μεταξύ τους ,αλλά πολύ πιο “φιλικός” προς τα άλλα Κόμματα.

Τα δυο Κόμματα γνωρίζουν πολύ καλύτερα απο καθέναν τι πραγματικά δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η εκλογική “τύχη” των μικρότερων Κομμάτων. Δηλαδή του φασιστικού Κόμματος ,της ΔΗΜΑΡ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων ,του Ποταμιού και το πιθανότατο νέο Κόμμα που θα επιχειρήσει να κατεβάσει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Όσο θα προχωρούμε προς τις εκλογές τόσο θα πρέπει να γίνεται “αναγνώριση” του πόσο φιλικότερα είναι προς τη Γερμανία και προς τις ΗΠΑ.

Εάν οι σημερινές δημοσκοπήσεις είναι ακριβείς δεν  έχουν πολλούς ουσιαστικούς λόγους να πανηγυρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τόσο οι εν δυνάμει σύμμαχοι του ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν πρόβλημα και δεν φαίνονται να μπαίνουν στη Βουλή, όσο και τα δικά του ποσοστά δεν δείχνουν ικανά να οδηγήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας με αυτά η αυτοδυναμία.

Το Ποτάμι δεν είναι καθόλου σίγουρος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ σε καμία περίπτωση.

Άρα μένει ο Γιώργος Παπανδρέου…

Εάν η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή και κοντά στο 3% τότε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τα άλλα Κόμματα στη Βουλή ελπίζει μόνο στο Γιώργο Παπανδρέου, τον άνθρωπο που ετοίμασε τα μνημόνια και την “κηδεία” εναντίον των οποίων μάχεται ο ΣΥΡΙΖΑ…

Είναι δυνατόν ποτέ να γίνει τέτοια κυβέρνηση;

Έστω και αν την ονομάσει ο ΣΥΡΙΖΑ “Κυβέρνηση ειδικού σκοπού” για να επαναδιαπραγματευτούμε τα Μνημόνια θα είναι αστεία η συμμετοχή σε αυτή του Γιώργου Παπανδρέου και με συνεδριάσεις μάλιστα του Ειδικού Δικαστηρίου ,το οποίο θα δικάζει τον βασικότερο συνεργάτη του στα Μνημόνια, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Με δεδομένο ότι οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη είναι κανόνας τι θα κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Θα κάνει τα στραβά μάτια ,ώστε να αθωωθεί ο Παπακωνσταντίνου;

Στην περίπτωση αυτή θα αποκλείεται να είναι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης η ΜΟΝΗ ΣΟΒΑΡΗ σε αυτά τα θέματα στο σχήμα του,  δηλαδή η Ζωή Κωνσταντοπούλου…

Όσα έγιναν και γίνονται λοιπόν στην υπόθεση Χαϊκάλη μόνο για έναν έχουν κέρδος. Για τον Πάνο Καμμένο. Αν καταφέρει και μπει στη Βουλή θα είναι μια μεγάλη ανακούφιση για τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο γιατί θα αποφύγει το Γιώργο Παπανδρέου, όσο και γιατί θα περικόψει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας.

Γιαυτό είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσει γρήγορα ,καθαρά και έντιμα αυτή η υπόθεση. Και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα των πρακτόρων στις δυνάμεις που τους κινούν…

Προσκλητήριο εκλογικό και όχι προσκλητήριο αποφυγής των εκλογών είναι στην ουσία το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι και ο ίδιος όχι απλά έχει αποδεχθεί αλλά αντίθετα έχει ως πρώτη επιλογή τις εκλογές.

Στο διάγγελμα διατυπώνεται μεν με σαφήνεια επιθυμία συναινετικής προσφυγής στις κάλπες προς το τέλος του 2015 με ταυτόχρονη δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου για εκλογές με νέο εκλογικό σύστημα, όμως οι διατυπώσεις του Πρωθυπουργού και η επιχειρηματολογία είναι ακριβώς αυτή που θα χρησιμοποιήσει σε πολλές ομιλίες του μετά την 29η Δεκεμβρίου εάν δεν εκλεγεί-όπως όλα δείχνουν-Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Δηλαδή λόγος συναινετικός και ανοίγματα για συνεργασίες χωρίς εκλογές. Ο ίδιος ακριβώς λόγος είναι απαραίτητος και για μετά τις εκλογές, αφού όλα δείχνουν, ότι τα δυο πρώτα Κόμματα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία ,αλλά με ποσοστά που δεν δίνουν αυτοδυναμία. Επομένως είναι εκ των ων ουκ άνευ τα ανοίγματα και των δυο σε συνεργασίες  από τώρα, ώστε να έχουν στρωμένο χαλί αμέσως μετά την 25η Ιανουαρίου, εάν τότε γίνουν οι εκλογές.

Πλέον τούτων ο συναινετικός λόγος στοχεύει κυρίως τον μεγάλο αριθμό των ανεξαρτήτων βουλευτών και για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά κυρίως για την συνεργασία τους κατά τις εκλογές αφού και θα ελπίζουν σε εκλογή, αλλά και σε πιθανή υπουργοποίηση μετά τις εκλογές.

Ακριβώς αυτή ήταν η επισήμανση και του ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωση ,με την οποία σχολίασε το διάγγελμα Σαμαρά.

Εάν έχουν πραγματική βάση οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι “κλείνει” η διαφορά προς τα κάτω και δεν αυξάνεται ,τότε ο λόγος και των δυο πρώτων Κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας) θα γίνεται σκληρότερος μεταξύ τους ,αλλά πολύ πιο “φιλικός” προς τα άλλα Κόμματα.

Τα δυο Κόμματα γνωρίζουν πολύ καλύτερα από καθέναν τι πραγματικά δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η εκλογική “τύχη” των μικρότερων Κομμάτων.  Δηλαδή του φασιστικού Κόμματος ,της ΔΗΜΑΡ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων ,του Ποταμιού και το πιθανότατο νέο Κόμμα που θα επιχειρήσει να κατεβάσει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Όσο θα προχωρούμε προς τις εκλογές τόσο θα πρέπει να γίνεται “αναγνώριση” του πόσο φιλικότερα είναι προς τη Γερμανία και προς τις ΗΠΑ.

Εάν οι σημερινές δημοσκοπήσεις είναι ακριβείς δεν  έχουν πολλούς ουσιαστικούς λόγους να πανηγυρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τόσο οι εν δυνάμει σύμμαχοι του ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν πρόβλημα και δεν φαίνονται να μπαίνουν στη Βουλή, όσο και τα δικά του ποσοστά δεν δείχνουν ικανά να οδηγήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας με αυτά η αυτοδυναμία.

Το Ποτάμι δεν είναι καθόλου σίγουρος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ σε καμία  περίπτωση.

Αρα μένει ο Γιώργος Παπανδρέου…

Εάν η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή και κοντά στο 3% τότε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τα άλλα Κόμματα στη Βουλή ελπίζει μόνο στο Γιώργο Παπανδρέου, τον άνθρωπο που ετοίμασε τα μνημόνια και την “κηδεία” εναντίον των οποίων μάχεται ο ΣΥΡΙΖΑ…

Είναι δυνατόν ποτέ να γίνει τέτοια κυβέρνηση;

Έστω και αν την ονομάσει ο ΣΥΡΙΖΑ “Κυβέρνηση ειδικού σκοπού” για να επαναδιαπραγματευτούμε τα Μνημόνια θα είναι αστεία η συμμετοχή σε αυτή του Γιώργου Παπανδρέου και με συνεδριάσεις μάλιστα του Ειδικού Δικαστηρίου ,το οποίο θα δικάζει τον βασικότερο συνεργάτη του στα Μνημόνια, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Με δεδομένο ότι οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη είναι κανόνας τι θα κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Θα κάνει τα στραβά μάτια ,ώστε να αθωωθεί ο Παπακωνσταντίνου;

Στην περίπτωση αυτή θα αποκλείεται να είναι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης η ΜΟΝΗ ΣΟΒΑΡΗ σε αυτά τα θέματα στο σχήμα του, δηλαδή η Ζωή Κωνσταντοπούλου…

Όσα έγιναν και γίνονται λοιπόν στην υπόθεση Χαϊκάλη μόνο για έναν έχουν κέρδος. Για τον Πάνο Καμμένο. Αν καταφέρει και μπει στη Βουλή θα είναι μια μεγάλη ανακούφιση για τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο γιατί θα αποφύγει το Γιώργο Παπανδρέου, όσο και γιατί θα περικόψει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσει γρήγορα ,καθαρά και έντιμα αυτή η υπόθεση. Και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα των πρακτόρων στις δυνάμεις που τους κινούν…

Η υπόθεση: ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΥ για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με πρωταγωνιστή – θύμα τον βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Παύλο Χαϊκάλη.

Η σοβαρή διάσταση: έχει κατατεθεί το υλικό εδώ και 15 ημέρες στον Εισαγγελέα κ. Παναγιωτόπουλο, με παράλληλη ενημέρωση του Εισαγγελέα, αρμόδιου για τις εσωτερικές υπηρεσίες διαφθοράς της Αστυνομίας Ισίδωρο Ντογιάκο.

Το υλικό για την απόπειρα είναι ηχητικό και με εικόνα απο τις συναντήσεις του “χρηματιστή” και του Παύλου Χαϊκάλη, αλλά και ηχητικό από συνομιλίες.

Το ποσό θα ήταν πάνω απο 2 εκατομμύρια ευρώ μέσω διαφημιστικών αμοιβών και συμβολαίων, ώστε να φαίνονται τα χρήματα νόμιμα.

Κάπως έτσι χρηματίζουν άνθρωποι των ΜΜΕ, όπως γνωρίζουμε εξ” ιδίας…

Η παράσταση για την σοβαρή υπόθεση ήταν κακοστημένη, στο σημείο της δήθεν τυχαίας αποκάλυψης στη συγκεκριμένη εκπομπή. Και τούτο γιατί κάθε άνθρωπος με τη μέση λογική θα αντιλαμβανόταν αμέσως ότι μόνο τυχαία δεν βγήκε στη συγκεκριμένη παράσταση.

Ο ίδιος ο Λάκης Λαζόπουλος είπε ότι θα “εβγαινε σήμερα η αύριο η υπόθεση”. Ο Παύλος Χαίκάλης είπε ότι αιφνιδιάστηκε για τη σημερινή εκμετάλλευση και δνε γνώριζε ότι θα βγει από τον Λαζόπουλο. Αμέσως είπε ότι θα ενημερώσει τον πρόεδρό του Πάνο Καμμένο για να κάνει ανακοινώσεις με… συνέντευξη Τύπου.

Πριν κλείσουν τα τηλέφωνα έγινε γνωστό ότι ο Πάνος Καμμένος είχε προγραμματίσει για σήμερα στη 1 το μεσημέρι συνέντευξη Τύπου για το θέμα.

Λεπτομέρεια είναι βέβαια η κακοστημένη παράσταση της δήθεν τυχαίας αποκάλυψης και θλιβερό είναι ότι επελέγη η συγκεκριμένη εκπομπή (άλλο πράγμα ο σταθμός) για να αποκαλύψει ένα τόσο σοβαρό θέμα χρηματισμού. Βέβαια θα απαντήσουν ότι τυχαία έγιναν όλα γιατί αλλιώς θα είχε βρεθεί στο στούντιο και ο… κουμπάρος του Παπαδάκη και προϊστάμενος Λιαρέλης λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης…

Σε κάθε περίπτωση γεννά ερωτηματικά το γεγονός ότι οι δυο έγκριτοι Εισαγγελείς έχουν στα χέρια τους μια τόσο σοβαρή υπόθεση 15 ημέρες και δεν ανακοίνωσαν τίποτα.

Μία εξήγηση θα είναι ότι κάνουν σοβαρές ενέργειες μυστικά, ώστε να “δέσουν” την υπόθεση που ακούστηκε πολύ-πολύ σοβαρή.

Η άλλη θα είναι ότι δεν είχαν αρκετά σοβαρές αποδείξεις για κάνουν αστραπιαίες ενέργειες και προσπαθούν να δέσουν την υπόθεση.

Δεν αμφισβητούμε στο ελάχιστο την υπόθεση καθώς και χθες γράψαμε ότι οργιάζει η φημολογία πως πάνω απο 100 εκατομμυρια “παίζουν” στην εξαγορά και του “ΝΑΙ” και του “ΟΧΙ” στον πρόεδρο.

Απλά έχουμε σοβαρότατες ενστάσεις για τον τρόπο και τα πρόσωπα που ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ για να γίνει η τόσο σοβαρή αποκάλυψη.

Σε κάθε περίπτωση σας πληροφορούμε ότι τώρα αρχίζει το πάρτι πολύ σοβαρών αποκαλύψεων σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο στην υπόθεση εξαγοράς ψήφων για να αντικαταστήσουμε τον ανύπαρκτο από πλευράς πολιτικής, κοινωνικής και διεθνούς σημασίας Πρόεδρο της Δημοκρατίας…

Ο πρώτος που αμφισβήτησε την σοβαρότητα της υπόθεσης είναι ο Άδωνις στην εκπομπή του Βασ. Χιώτη στο ραδιόφωνο. Άρα η υπόθεση μάλλον είναι σοβαρή. Εξαιτίας του Β. Χιώτη και όχι του Άδωνι…

Πάρτε θέση λοιπόν για το πάρτι…

Εντυπωσιακό και “μετρήσιμο” είναι το γεγονός ότι ο Λαζόπουλος τόνιζε πως ΔΕΝ προκύπτει από το υλικό πολιτικός χώρος από τον οποίο προέρχεται ο “χρηματισμός”

Και τόνιζε ότι πρέπει να βγει τώρα (κατά τα άλλα ήταν τυχαίο…) για να μην υπάρξουν σκιές αργότερα διότι “το φως που θα πέσει τώρα θα διαλύσει τις σκιές που τυχόν θα έπεφταν αργότερα πάνω στο Σαμαρά ή στο Βενιζέλο”…

Στην εκπομπή παρενέβη ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης και είπε ότι δεν γνώριζε τίποτα γα την υπόθεση (…) και η αποκάλυψη επιβεβαιώνει όσα έχουν πει για τις υποθέσεις χρηματισμού…

Άλλοι θέλουν να βρεθούν γιατί δεν έχουν πεισθεί ότι δεν θα πάθουν κάτι χειρότερο από αυτά τα χείριστα που υπομένουν σήμερα. Υπάρχει χειρότερο από το χείριστο;

Άλλοι θέλουν να μην βρεθούν για να πέσει με εκλογές η συγκυβέρνηση και να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ με άλλα αντιμνημονιακά Κόμματα.

Θα νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη Δύση για να επιβάλλει την αριστερή πολιτική του την ώρα που οι αδελφοί Κάστρο (ναι και ο ανίκητος Φιντέλ ζει ακόμα λάθρα…) διάλεξαν το ουδέτερο έδαφος του Καναδά για να κρυφτούν και να συμφωνήσουν με τον Ομπάμα, ώστε να σταματήσει το “εμπάργκο” – μνημόνιο των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας;

Το ορθότερο ερώτημα κατά τη γνώμη μας θα ήταν “ποιοί θέλουν εκλογές στην Ελλάδα;”

Από την απάντηση θα φτάναμε και στο αν θα βρεθούν οι 180 ψήφοι για το νέο Πρόεδρο και αν αληθεύουν οι φήμες ότι κάπου 100 με 120 εκατομμύρια ευρώ κυκλοφορούν και δίδονται και για το “ναι” και για το “όχι” στον Πρόεδρο.

“Εγώ σπεύδω νωρίς να πω “Όχι” για να μην μου προσφέρουν χρήματα να πω “ναι” και έτσι να μπω σε συναλλαγές”, μας είπε προ μηνών ο Πέτρος Τατσόπουλος, στέλεχος του Συγκροτήματος.

Μπα; Και γιατί πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν ήταν προϊόν συναλλαγής και το γρήγορο “ΟΧΙ¨;

Ποιοι λοιπόν θέλουν εκλογές;

Υπό προυποθέσεις όλοι θέλουν εκλογές.

Η Κυβέρνηση για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Οι κυριώτεροι: να χάσει και να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ο Αλ.Τσίπρας. Να κερδίσει και να δώσει όποια λύση θέλει χωρίς πιέσεις, αφού θα έχει ξαναλάβει εντολή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει εκλογές για να κερδίσει, να βάλει στην κεντρική πολιτική σκηνή τη σφραγίδα του και να ξεκαθαρίσει με πολλούς στο εσωτερικό τις σχέσεις του διά των αποχωρήσεων ή των διαγραφών, λόγω ασυμφωνίας με την πολιτική που θα ασκεί ως κυβέρνηση. Έστω και λίγων ημερών ή μηνών κυβέρνηση με πρωθυπουργό έναν νεαρό αριστερό που πριν 3-4 χρόνια έπαιρνε 4% είναι θρίαμβος ανεξαρτήτως επιτυχίας στην κυβέρνηση.

Οι Αμερικανοί θέλουν εκλογές γιατί στον επόμενο χρόνο θα πρέπει να υπογραφούν οι κυριότερες στμβάσεις στην Ιστορία της Ελλάδας και της περιοχής. Οι συμβάσεις για τους υδρογονάνθρακες. Είτε με Νέα Δημοκρατία, είτε με ΣΥΡΙΖΑ, οι Αμερικανοί αυτό που θελουν θα το πάρουν. Άρα θέλουν ξεκάθαρο τοπίο από τώρα και όσοι απορείτε οφείλατε να γνωρίζετε ότι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας η προκήρυξη διαγωνισμού με χρόνο ανάθεσης το ερχόμενο φθινόπωρο η αρχές του 2016. Πάνω σε κανονικές εκλογές δηλαδή για την Ελλάδα. Γιατί να μην τις θέλουν τώρα οι Αμερικάνοι που κυριαρχούν στην Ελλάδα με όλα τα Κόμματα, εκτός του Βενιζελικού ΠΑΣΟΚ ;

Γιατί να μην ξανακατέβει ο Γιωργάκης που έτσι και αλλιώς θα εξουδετερώσει τον Βαγγέλη Βενιζέλο;

Οι Γερμανοί θέλουν εκλογές γιατί θα καλέσουν από θέση ισχύος τον Αλ. Τσίπρα και θα του πουν να πάει να τα πάρει απο τους Αμερικάνους αν δεν συμφωνεί με την πολιτική τους. Και στην κόντρα που θα γίνει για τους Γερμανούς θα είναι ευκαιρία να δώσουν κάτι στους Αμερικανούς και στον ΣΥΡΙΖΑ και να πάρουν αντάλλαγμα κάπου αλλού που έχουν άλλα συμφέροντα.

Άρα αφού θέλουν όλοι θα γίνουν εκλογές και δεν θα βρεθούν οι 180;

Ο αντίθετος λόγος θα ήταν να επιβάλλουν λύση χωρίς εκλογές στην Ελλάδα οι Αμερικανοί με τους Γερμανούς για να δείξουν ότι αυτοί κρατούν το τιμόνι και όποιος δεν συμφωνεί απλά χάνει…

Παράλληλα θα ήταν μήνυμα και προς τα αριστερά κινήματα σε Ισπανία και Ιταλία για να μην φουσκώσει η αντίδραση κατά των Γερμανών που επιβάλλουν την πολιτική.

Η ουσιώδης “λεπτομέρεια” εδώ είναι αν οι Αμερικανοί θέλουν να μείνει η Γερμανία ως έχει σήμερα;

Όλα δείχνουν ότι δεν θέλουν και προτιμούν να την στριμώξουν. Επομένως οι εκλογές στην Ελλάδα θα ήταν ένα καλό εφαλτήριο για στρίμωγμα και αν εκείνη αντισταθεί να ακολουθήσει και η Ιταλία και η Ισπανία. Επιδίωξή τους να ρυθμίζουν εκείνοι (οι Αμερικανοί) την οικονομική πολιτική και επομένως και την ισοτιμία δολλαρίου – ευρώ και αναμεταξύ τους και σε σχέση με τη Ρωσία, την Κίνα, κλπ.

Μοχλός πίεσης είναι και ο ελεγχόμενος μουσουλμανικός εξτρεμισμός.

Στο διεθνές ποδόσφαιρο γίνονται, λένε, πολλά παιχνίδια αλλά στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί.

Στη διεθνή πολιτική και στην περιοχή μας ιδιαίτερα γίνονται πολλά παιχνίδια αλλά στο τέλος (ακόμα) κερδίζουν οι Αμερικανοί…

Και στον ΣΥΡΙΖΑ η ηγετική πλειοψηφία καθόλου δεν θα λυπηθεί γι” αυτό… Άρα;