Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ, ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ.

Του Γιάννη Ντάσκα

"Στα Κόμματα είναι μόνο καλοί και σοβαροί και έντιμοι άνθρωποι. Γι αυτό τα ψάχναμε ως πελάτες "

Ποιός λέει αυτές τις αηδίες;

 Μα ο Πέτρος Λάμπρουδιορισμένος διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας ,επί των ημερών του οποίου άρχισε το πάρτι εξαγοράς μέσω δανείων κομματικών στελεχών και πάρτι διασπάθισης του δημοσίου χρήματος μέσω αυτών των δανεικών και αγύριστων. Τα Κόμματα χρωστούν σήμερα στην Αγροτική ,την οποία "πέθαναν" τεχνητά 200 εκατομμύρια ευρώ, το 73% των συνολικών κομματικών δανείων.

 

 Ο Λάμπρου εξηγεί γιατί οι Τράπεζες ήταν και είναι  όλες κρατικές και όταν πήρε για καλά την...κατηφόρα στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή είπε και το εξής:

 "Γιατί νομίζετε πως έγινε η Αγροτική Τράπεζα; Για να εξαλείψει τους τοκογλύφους στην Επαρχία; Και το πέτυχε!"

 Η σοβαρότερη από πλευράς σημαντικών προσώπων υπόθεση τοκογλυφίας εξελίσσεται με σκανδαλώδη τρόπο αυτή την εποχή στην Ελληνική  Δικαιοσύνη με τεράστια προσπάθεια κουκουλώματος.

Κατηγορούμενος και ένας "σύντροφος κομματικά" του κ.Λάμπρουκαι κάποτε στην κορυφή της σημιτικής εξουσίας ,ο πρώην Υπουργός Ανθόπουλος, αθώος μέχρι την έκδοση της αμετάκλητης απόφασης.

 Στη σχετική δικογραφία αναφέρεται ότι η επιχειρηματίας πήρε υπόσχεση από τον πρώην Υπουργό Ανθόπουλος  ,ότι θα δει ο Ανθόπουλος τον Πέτρο Λάμπρου για να λάβει δάνειο από την Αγροτική η επιχείρηση που ήταν η καλύτερη του είδους της, καπνοβιομηχανία.

Τον είδε. Και όπως είπε ο Λάμπρου ήταν αρνητικός, όπως και ο Προβόπουλος...

Και τι έγινε στη συνέχεια;

Η επιχείρηση αυτή της επαρχίας οδηγήθηκε σε τοκογλύφους ,με τους οποίους συμπαραπέμπεται τώρα στο εδώλιο ο Ανθόπουλος!!!ί

 Να ρωτήσουμε λοιπόν τον Πέτρο Λάμπρου γιατί αφού εξάλειψε τους τοκογλύφους ,η επιχείρηση μετά την άρνησή του πήγε κατευθείαν εκεί;

 Τι ακριβώς είπε ο Λάμπρου με τον Ανθόπουλο;

Καλπάζει νοσηρά η φαντασία μας αν εικάσουμε ότι μεταξύ Λάμπρου και Ανθόπουλου ,κάτι άλλο ειπώθηκε και οδήγησε την επιχείρηση κατ ευθείαν στους τοκογλύφους;

Ιδού τα πρακτικά και βγάλτε συμπέρασμα:

 

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Έπρεπε να βρούμε μεγάλους πελάτες. Ξέρετε, το μεγαλύτερό μου βάσανο ήταν πως όταν άνοιγε η διατραπεζική αγορά, η μόνη τράπεζα που είχε μεγάλα διαθέσιμα ήταν η Αγροτική. Σου έδιναν, λοιπόν, επιτόκιο οι άλλες τράπεζες -η διατραπεζική λειτουργεί μεταξύ τραπεζών- χαμηλότερο από το κόστος, μου έπαιρναν τα λεφτά και μου έκαναν αθέμιτο ανταγωνισμό με τα δικά μου τα λεφτά. Μου έπαιρναν, δηλαδή, τα λεφτά με 1,90%, πλήρωνα εγώ 1,85%, τα δίνανε 3% και 4% και αυτοί κέρδιζαν και εγώ έχανα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Οπότε, είχατε ανάγκη μεγάλων πελατών…

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Οπότε έπρεπε να βρω μεγάλους πελάτες, αξιόπιστους πρώτα απ’ όλα -δεν μπορούμε να πετάξουμε τα λεφτά- με μηδενικό κίνδυνο, να δώσουμε τα λεφτά. Γι’ αυτό πήγα και παρακάλεσα τα κόμματα. Απ’ ό,τι κρίνω εκ των υστέρων, κακό έκανα στα κόμματα, γιατί τα έμπλεξα με την Αγροτική και κατηγορούνται τώρα ότι ευνοήθηκαν, ενώ αν ήταν στην Εθνική μπορεί να μην τα κατηγορούσε κανείς, παρόλο που και η Εθνική ήταν κρατική.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Εσείς όταν δίνατε αυτά τα δάνεια, μετά είχατε κάποια γνώση για το τι ακριβώς γίνονταν, δηλαδή τι ανάγκες εξυπηρετούσαν μέσα στα κόμματα, λειτουργικά έξοδα κ.λπ.; Είχατε αυτή την πληροφορία; Την ζητούσατε αυτή την πληροφορία από τα κόμματα;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Βλέπαμε τους ισολογισμούς των κομμάτων και όταν έρχονταν οι υπεύθυνοι των δανείων στην Τράπεζα, έκαναν κουβέντα με τα αρμόδια στελέχη και εξηγούσαν πού πήγαιναν τα λεφτά. Πολλές φορές τους έβλεπα και εγώ. Ήταν μεγάλοι πελάτες και έπρεπε να τους δω. Και τους ρωτούσαμε. Οι απαντήσεις ήταν λογικές και πειστικές.

Ένα κόμμα, ένας μεγάλος οργανισμός έχει μεγάλα έξοδα. Το κόμμα είναι συλλογική δουλειά. Τα οικονομικά των κομμάτων είναι μία πολύ σκληρή υπόθεση, το πού πάνε τα λεφτά, γιατί μπορεί εύκολα να κατηγορηθεί κάποιος και να απαξιωθεί πολιτικά αν δεν είναι συνετός στη διαχείριση. Είχαμε, δηλαδή, και αυτό το κριτήριο, αυτή την αίσθηση.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Οπότε, αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι γενικά υπήρχε μία παρακολούθηση των δαπανών. Απλώς επειδή είχατε και τις εξασφαλίσεις, ίσως δεν δώσατε -για να δημιουργηθούν, δηλαδή, όλα αυτά τα μεγάλα χρέη στο τέλος- την έμφαση που έπρεπε όταν βλέπατε να διογκώνονται λίγο αυτές οι οφειλές. Και δεν εννοώ μόνο εσάς, αλλά και τους μετέπειτα, αντίστοιχους διευθύνοντες συμβούλους.

Μήπως, λοιπόν, επειδή υπήρχαν εξασφαλίσεις, υπήρχε μία χαλαρότητα στην παρακολούθηση της εξυπηρέτησης των δανείων;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Δεν ήμουν εγώ ο ξύπνιος, ο καλός και ο μάγκας τραπεζίτης που τα είδα και οι άλλοι δεν τα είδαν. Οι άλλοι ήταν καλύτεροι από εμένα και τα χειρίστηκαν καλύτερα τα θέματα. Όταν φάνηκε το σύστημα, πήραν τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν. Μέχρι και μήνυση στο δημόσιο κάναμε.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΑΛΩΜΕΝΑΚΗΣ: Αγωγή.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Αγωγή. Πρέπει να είσαι σκληρός χαρακτήρας για να κάνεις αγωγή στο αφεντικό σου, στο μέτοχό σου. Δεν είναι απλά πράγματα αυτά.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΑΛΩΜΕΝΑΚΗΣ: Έχουμε διαβάσει κάποια πράγματα και ξέρουμε.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Εγώ πρέπει να πω την άποψή μου. Θέλω να πω ότι αυτό που συνέβη το 2010, δεν μπορούσε να το συλλάβει κανείς. Συνέβησαν τρία πράγματα μαζί. Ήταν ανωτέρα βία. Βρέχει. Αν δεν πάρεις ομπρέλα, δεν μπορείς να σταματήσεις τη βροχή.

Η χρεοκοπία του κράτους έφερε όλα τα επόμενα. Και τα έφερε όχι μόνο στην Αγροτική σε σχέση με τα δάνεια, αλλά σε όλη την οικονομία, στα στεγαστικά, στα επισκευαστικά, στα επενδυτικά. Μεγάλες εταιρείες δεν πληρώνουν τίποτα.

Αν μου δίνετε το δικαίωμα -χίλια συγνώμη- το επάγγελμα του τραπεζίτη είναι σκληρό επάγγελμα. Η αστοχία μιας επιχείρησης, το κλείσιμό της είναι ναυάγιο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Το καταλαβαίνω.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Η απώλεια είναι για όλους, δεν είναι μόνο για την τράπεζα. Είναι για τους εργαζόμενους, για το κοινωνικό σύνολο, για το κράτος. Έχει και τα δυσάρεστα. Ξέρετε τι είναι να έρχεται ένας επιχειρηματίας -γιατί υπάρχουν και κακοί επιχειρηματίες- και να σου λέει, «η επιχείρησή μου, η επιχείρησή μου, η επιχείρησή μου», και να του λες; «Πόσα λεφτά έχεις κεφάλαιο;» «Πέντε εκατομμύρια». «Πόσα σου έχει δώσει η τράπεζα δάνειο;» «Πενήντα εκατομμύρια». «Τίνος είναι η επιχείρηση; Δική σου ή της τράπεζας;».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Και τι φορτίο υπάρχει στην τράπεζα και για τους εργαζόμενους…

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Θέλω να σας πω ότι η τράπεζα δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι διαχείριση κινδύνων. Είναι βάσανο. Έχει άξια στελέχη για να τα βγάλει πέρα, πάνω του μέσου όρου. Εγώ αισθάνομαι μεγάλη υπερηφάνεια τώρα που έκλεισε η Αγροτική και πήγαν τα στελέχη της σε ιδιωτική τράπεζα και μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι είναι πολύ καλύτερα από μερικά άλλα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Μπράβο γι’ αυτό.  Άλλες δύο ερωτήσεις έχω μόνο. Κατά τη γνώμη σας, υπήρχε κάποια έξαρση του δανεισμού στα εκλογικά έτη; Γιατί ξέρουμε ότι στα εκλογικά έτη υπάρχουν αυξημένα έξοδα στα κόμματα, μετακινήσεις ψηφοφόρων, διαφημιστικά σποτ. Μπορεί να γεμίζουν το σύμπαν με αφίσες, παρ’ όλο που απαγορεύεται, όπως έγινε στις πρόσφατες εκλογές. Υπάρχουν γενικά αυξημένα εκλογικά έξοδα. Κατά τη γνώμη σας υπήρξε έξαρση του δανεισμού στα εκλογικά έτη;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Όταν γίνονται εκλογές, στα κόμματα είναι μία αφύσικη κατάσταση.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Χαώδης.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Υπάρχει μία ένταση προσπαθειών. Όλοι οι μηχανισμοί των κομμάτων τα δίνουν όλα για να έχουν ένα αποτέλεσμα, γιατί αυτό δικαιολογεί και την ύπαρξή τους. Αν δεν αγωνιστούν να πάρουν την εξουσία για να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Άρα, τα δίνουν όλα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Και εσείς τους δίνατε κάτι παραπάνω λοιπόν.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Όχι, δεν τους δίναμε κάτι παραπάνω, γιατί δεν ήταν δικά μας. Εμείς τους δίναμε αυτά που δικαιούνταν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Αυξάνατε, όμως, το όριο στον λογαριασμό.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Δεν αυξάναμε το όριο. Αυξάναμε το όριο όταν έφερναν την επιχορήγηση.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Δηλαδή, εξασφαλιζόσασταν πρώτα και μετά…

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Μας έφερναν την κρατική επιχορήγηση των εκλογών που θα έπαιρναν, η οποία ξέρουμε πόση είναι, κι τους τη δίναμε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Συνεχώς, όμως, αυξανόταν το όριο. Αυτό εννοώ.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Μετά από δέκα μέρες που θα τελείωναν οι εκλογές, τα έπαιρναν τα λεφτά των εκλογών και μας τα έφερναν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Υπό κανονικές συνθήκες.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Υπό κανονικές συνθήκες.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Τελευταία ερώτηση. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, στις 21/7/2015, ο κ. Νικολούδης είχε κάνει μία δήλωση σχετικά με ένα πόρισμα για την Αγροτική Τράπεζα και έλεγε: «Χωρίς καμία αμφιβολία η περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών, αφού η εν τέλει ζημιά του δημοσίου από την εγκληματική αυτή δραστηριότητα, φτάνει τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ». Φαντάζομαι ότι διαφωνείτε με αυτή τη διατύπωση.

Κατά τη γνώμη σας, όμως, και εκ του αποτελέσματος, γενικά τι πήγε στραβά και βρέθηκε τόσο εκτεθειμένη η Αγροτική Τράπεζα; Άκουσα να λέτε προηγουμένως ότι ήταν μόνο η οικονομική κρίση του 2010. Δεν ήταν το θεσμικό πλαίσιο, ο ανεπαρκής έλεγχος από την εποπτεύουσα Αρχή, η ανεπάρκεια εσωτερικών διαδικασιών; Δεν ήταν, δηλαδή, ένα μείγμα ουσιαστικά παραγόντων; Μόνο η οικονομική κρίση έπαιξε το ρόλο για να βρεθεί τόσο εκτεθειμένη η Αγροτική Τράπεζα;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Σε ό,τι αφορά το πρώτο κομμάτι, εγώ απορώ γιατί ασχολούνται με την Αγροτική Τράπεζα και με τα 4 δισεκατομμύρια της Αγροτικής και δεν ασχολούνται με τα 115 δισεκατομμύρια όλων των τραπεζών. Γιατί όλες είναι κρατικές τώρα. Το δεύτερο θέμα είναι το εξής: Όταν η Αγροτική είχε πέντε, οι άλλες σπουδαίες κεντρικές τράπεζες είχαν από δέκα. Τώρα έχουν από τριάντα και σαράντα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Οπότε, υπάρχει γενικότερο θέμα.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Θέλω να πω ότι τα τέσσερα της Αγροτικής ήταν στην οικονομική διαδικασία και στο οικονομικό γίγνεσθαι της εποχής φυσιολογικά -άντε να ήταν λίγο πιο αυξημένα- όσο ήταν των άλλων τραπεζών, σύμφωνα με το μέσο όρο. Τώρα που συνέβη η χρεοκοπία και ό,τι συνεπάγεται αυτό, πήγαν τα δάνεια εκεί που πήγαν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Σχετικά με τη δεύτερη ερώτηση: Θεωρείτε ότι ήταν μόνο η οικονομική κρίση που έπαιξε ρόλο ή και κάποια ανεπάρκεια στο θεσμικό πλαίσιο, στους ελέγχους από την Τράπεζα της Ελλάδος, για να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Εγώ έχω την αίσθηση -μπορεί να κάνω λάθος- ότι ο νομοθέτης έχει πάρει πάρα πολλά μέτρα για να ελέγχει τα κόμματα και έμμεσα να πληροφορούνται και οι πιστωτές και οι πολίτες πού πάνε τα λεφτά. Γιατί το κράτος τα χρηματοδοτεί για έναν σκοπό, για να λειτουργούν τα κόμματα και να εξυπηρετούν τη δημοκρατία, με διαφάνεια και σωστό τρόπο. Δεν μπορούσε, λοιπόν, να έρθει η τράπεζα και να πει στο κράτος «κάνε καλά τη δουλειά σου» ή στον κρατικό μηχανισμό ή στη νομοθετημένη ιστορία. Εμείς έχουμε πεπερασμένα μέσα για να πάμε να ελέγξουμε τις εταιρείες και τα κόμματα. Και στα κόμματα -να σας το πω ευθέως και καταλογίστε το μου- είχαμε μία συστολή.

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Δεν τα βλέπατε με έναν επιχειρηματία…

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Δεν βάζαμε στην ίδια μοίρα μια επιχείρηση που δουλεύει για να βγάλει πέντε δεκάρες και ένα κόμμα που έχει έναν υψηλό σκοπό. Όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως. Καμιά τράπεζα δεν πήγε σε κανένα κόμμα να τους πει επιτακτικά: «Φέρτε μου εδώ τα βιβλία. Λέτε ψέματα. Εξηγείστε μου». Ερχόταν ο Βαρθολομαίος, ο κ. Γείτονας, ο κύριος τάδε. Καθόμασταν καλόπιστα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Υπήρχε μια διακριτική μεταχείριση.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Έντιμοι άνθρωποι, εξέχοντα μέλη της κοινωνίας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Κατάλαβα.

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Δεν ήταν τυχαίος ο μακαρίτης ο Βαρθολομαίος. Δεν ήταν τυχαίοι οι άλλοι. Δεν είναι τυχαίοι οι άλλοι σε αυτά τα κόμματα τώρα που τους εμπιστεύονται άλλοι τη διαχείριση των οικονομικών.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Τελευταία ερώτηση και κλείνω γιατί τελείωσε και ο χρόνος.

Κατά τη γνώμη σας, οι σημερινές διαδικασίες εταιρικής διακυβέρνησης των τραπεζών πλέον, παρόλο που δεν είστε πια στον χώρο, είναι ικανές να αποτρέψουν την επανάληψη τέτοιων φαινομένων στο μέλλον, σε σχέση με το παρελθόν, σε σχέση, δηλαδή, με το 2000;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Συγγνώμη, δεν κατάλαβα την ερώτησή σας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Οι διαδικασίες εταιρικής διακυβέρνησης που υπάρχουν πλέον στις τράπεζες θεωρείτε ότι μπορούν να αποτρέψουν φαινόμενα του παρελθόντος σε σχέση με δανειοδοτήσεις οι οποίες τελικά αποδείχθηκαν πολύ επισφαλείς; Έχει γίνει, ας πούμε, πιο πυκνό το πλέγμα;

ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (Μάρτυς): Καταλαβαίνω την ερώτηση.

Η εταιρική διακυβέρνηση προσέθεσε καθήκοντα και υποχρεώσεις στις διοικήσεις των τραπεζών. Κυρίως, έγινε μετά τα κινήματα των οικολόγων, δηλαδή της προστασίας του περιβάλλοντος και της εξυπηρέτησης του κοινού, δηλαδή, πιο οικολογικά προϊόντα, πιο εύκολα και φθηνά προϊόντα. Επίσης, έχει και ένα θέμα ελέγχου των πόρων που διαχειρίζεται μια επιχείρηση και μάλιστα, των κοινωνικών πόρων, την αποταμίευση του λαού σε σχέση με τα δάνεια που μιλάμε.

Ιδιαίτερα η Αγροτική τα είχε αυτά τα χαρακτηριστικά. Ήταν ένα ειδικό ίδρυμα, από την ίδρυσή της. Εξυπηρετούσε τον κόσμο, δηλαδή πέτυχε τους σκοπούς της. Γιατί έγινε η Αγροτική Τράπεζα; Για να εξαλείψει τους τοκογλύφους από την επαρχία. Το έκανε. Ποιος ήταν ο δεύτερος σκοπός; Να χρηματοδοτήσει τους πρόσφυγες που ήρθαν το 1929 και νωρίτερα. Ποιο ήταν το τρίτο; Να δώσει δάνεια για να πάρει ο λαός τα χωράφια του. Τι άλλο ήταν; Να τους δώσει τη δυνατότητα να χτίσουν σπίτια. Είχε έναν κοινωνικό σκοπό.