Έφυγαν δύο σπουδαίοι...

Δυο σημαντικές απώλειες. Ο γνωστός καθηγητής της Ιατρικής Γιάννης Γιαλάφος έφυγε απο τη ζωή στα 83 του χρόνια, αφού έχασε τη μάχη με τον καρκίνο.

Του Γιάννη Ντάσκα

Στην Ιατρική (όπως και σε άλλες επιστήμες) πολλοί διακρίνονται για την επιστημονική τους επάρκεια, αλλά είναι αντιστρόφως ανάλογο το ποσοστό εκείνων που διακρίνονται ταυτόχρονα για το ήθος, δηλαδή την αυτοσυγκράτηση στην Κίρκη της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και στην κατασκευή περιουσιών από... δέρματα αναξιοπαθούντων οικονομικά ανθρώπων.

Ακριβώς σε αυτό ο Γιάννης Γιαλάφος έγραψε λαμπρές σελίδες και δεν δίστασε να καταφύγει στη Δικαιοσύνη εναντίον ηχηρότατων ονομάτων του χώρου για θέματα σχετιζόμενα με αυτό τον τομέα.

"Διάδοχος" ο γυιός του Ηλίας, στέλεχος ήδη του ΕΣΥ, ο οποίος βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του, από πλευράς ήθους και φυσικά επιστημονικής επάρκειας.

Από την ανιδιοτελή δημοσιογραφία θα λείψει ο Χάρης Μπότσαρης. Έφυγε μόλις στα 66 του χρόνια ακολουθώντας πολύ γρήγορα τη στενή (μας) φίλη Αριστέα Μπουγάτσου.

Ο Χάρης πέρασε κυριολεκτικά απο τα 40 κύματα της ζωής, είχε ευκαιρίες τεράστιες να πλουτίσει, όντας για πολλά χρόνια στέλεχος της "Ελευθεροτυπίας" στις δυνατές της εποχές ,αλλά και κινούμενος στα ίδια επίπεδα στα οποία κινήθηκαν και κινούνται και άλλοι γνωστοί, οι οποίοι πλούτισαν.

Ο Χάρης κράτησε την ανιδιοτελή, έντονα συγκρουσιακή ιδιοπροσωπία του μέχρι τέλους, είτε έκανε άνω -κάτω τη Ρωσία επί χρόνια, είτε τις ΗΠΑ.

Στα χρόνια της συνεργασίας μας ήταν εκείνος που βοήθησε και προώθησε δυο συγκλονιστικές αποκαλύψεις, τις οποίες είχαμε κάνει πρωτοσέλιδες στα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, και στο ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ.

Η πρώτη αφορούσε τις δολοφονίες Ρώσων ερευνητών, για το σκάνδαλο των ΤΟR Μ1 (Κλίμοφ-Σίτκο) και τράβηκε τον μίτο που οδηγούσε στην περίφημη εταιρεία της μίζας ΝΤΡΟΥΜΙΛΑΝ.

Σε εκείνον ανήκει η αποκάλυψη της μεταφοράς μουσουλμάνων που συνελήφθησαν στην Ελλάδα, για συνεργασία με την Αλ Καϊντα και μεταφέρθηκαν με μυστική πτήση σε στρατόπεδα κράτησης των ΗΠΑ.

Στο εγχώρια καταγράφεται η αποφασιστικότητα με την οποία, συνεργαζόμενος με την Αριστέα Μπουγάτσου, αντιμετώπισαν και δημοσιογραφικά και δικαστικά τον Σταύρο Ψυχάρη.

Στην κύρια δίκη του πρώτου βαθμού τον συνέτριψαν. Στο Εφετείο παρενέβησαν δυο πολιτικοί και ανέτρεψαν (άδικα κατά τη νομική μας άποψη) την απόφαση.

Μέχρι τέλους ο Χάρης και η Αριστέα αρνήθηκαν να υποκύψουν στις πιέσεις και στις σειρήνες που είχαν συνεχώς στο συγκρουσιακό θετικότατα διάβα τους.

Αλήθεια υπάρχει τέλος σε αυτή την πορεία;