Φωτογραφίες : Πάνος Φάκος
Μίλησε για την Ευρώπη της σοσιαλδημοκρατίας, για τα αντίμετρα της κυβέρνησης αλλά και για τις συνεργασίες ανάμεσα στα κόμματα. Δεν έκρυψε την αγωνία της για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης λέγοντας ότι: «Μία από τις βασικές μας προτεραιότητες, που έχουμε θέσει ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι να προχωρήσουμε με πραγματική ενότητα και συντροφικότητα, ξεκινώντας από την ίδια την παράταξή μας». Παράλληλα ως μητέρα και σύζυγος έδωσε τις συμβουλές της τονίζοντας ότι «τα νέα ζευγάρια που ξεκινούν τώρα την κοινή ζωή τους, πρέπει να έχουν υπομονή, ενσυναίσθηση, να στέκονται δίπλα στον σύντροφό τους στα εύκολα και στα δύσκολα».
Υπάρχει τελευταία μια ιδεολογική στροφή στην Ευρώπη με την ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να αποφύγουν οι Ευρωπαίοι ακροδεξιές πολιτικές. Ποιο είναι το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη ώστε να γίνουν οι εκφραστές αυτής της στροφής στην Ελλάδα;
Η ευρωπαϊκή ιδεολογική στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία έχει σαφείς ρίζες στο γεγονός ότι οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας που επέβαλαν οι συντηρητικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια έχουν αποτύχει. Για να επέλθει κοινωνική ισορροπία, πρέπει ο άλλος πόλος, η σοσιαλδημοκρατία να ξαναγίνει κυρίαρχη δύναμη. Το ρεύμα που επικρατεί πλέον στην Ευρώπη, όπως είδαμε με την μεγάλη εκλογική νίκη του κ. Μακρόν, βλέπουμε ήδη να ενισχύεται και στη χώρα μας: το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη δυναμώνουν, τόσο δημοσκοπικά, όσο και στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών.
Βασικό ζητούμενο λοιπόν για την παράταξή μας, βαδίζοντας προς το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ, είναι να δούμε πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα, γιατί εμείς είμαστε ο διαχρονικός εκφραστής της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Να κρατήσουμε το θετικό πρόσημο της ιστορικής μας πορείας - τον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, τις προοδευτικές μεταρρυθμίσες και τα μεγάλα έργα - και να επαναπροσδιορίσουμε τις πολιτικές προτεραιότητες του Κινήματος, βάζοντας πάντα στο επίκεντρο τον πολίτη. Να είμαστε η δύναμη που θα στέκεται σταθερά δίπλα στους μη προνομιούχους και να μπορούμε να δίνουμε συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, με σαφές κοινωνικό πρόσημο. Αυτή εξάλλου είναι η ιδεολογική και αξιακή ραχοκοκκαλιά της σοσιαλδημοκρατίας.
Για να υπάρξει σήμερα συναίνεση πάνω σε θέματα που μπορούν να απλοποιήσουν τη ζωή του Έλληνα πολίτη, ποια στάνταρ προτάσσει το ΠΑΣΟΚ;
Για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών ώστε να απλοποιήσουν την καθημερινότητά τους, πρέπει αφενός να διασφαλίσουμε την πολιτική σταθερότητα της χώρας και αφετέρου να επαναφέρουμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι η προώθηση ριζικών αλλαγών στη δομή του κράτους, στο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο που θα ακολουθήσει η χώρα, στο φορολογικό, το ασφαλιστικό, την υγεία, την παιδεία, όλους τους τομείς που αποτελούν αυτό που εμείς ονομάζουμε το δικό μας σχέδιο Ελλάδα.
Κύριο ζητούμενο, λοιπόν, είναι κατ΄αρχήν η συνεννόηση όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο, που αφενός θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική μας δύναμη ώστε να διεκδικήσουμε μια καλύτερη συμφωνία με καλύτερους όρους, και αφετέρου θα έχει τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς την οποία, όπως είδαμε και στο παρελθόν, δεν μπορουν να εφαρμοστούν με επιτυχία τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση μιλά για "αντίμετρα" την ίδια στιγμή που θα παίρνονται τα μέτρα. Γιατί θεωρείτε στη Δημοκρατική Συμπαράταξη ότι αυτό που φέρνουν οι ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δεν θα είναι συγκριτικά με το παρελθόν καλύτερο για τους πολίτες;
Πολύ απλά, γιατί στη μέχρι τώρα πορεία της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εχει φέρει τίποτα καλύτερο για τους Έλληνες πολίτες. Η "βαρουφάκειος" διαπραγμάτευση μας έφερε capital controls και έσπρωξε τη χώρα ένα βήμα πριν το Grexit. Οι συνεχείς καθυστερήσεις στη διαπραγμάτευση και την αξιολόγηση ανεβάζουν το λογαριασμό και φορτώνουν διαρκώς νέα μέτρα στην πλάτη του Έλληνα πολίτη. Σας θυμίζω ότι το 2014, το περιβόητο email Χαρδούβελη μιλούσε για μέτρα ύψους περίπου 1 δις. Στα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν ήδη ληφθεί μέτρα 9 δις, και τώρα συζητούν για ένα τέταρτο μνημόνιο με 3,6 έως 4 δις μέτρα.
Πώς μπορούμε να μιλάμε για κάτι "καλύτερο" τη στιγμή που πλέον θα φορολογείται ο μισθός των 400 ευρώ και θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη μείωση των κυρίων συντάξεων; Πριν λίγους μήνες το αφορολόγητο και οι συντάξεις δεν ήταν καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων!
Όσο για τα υποτιθέμενα "αντίμετρα", αυτά θα εφαρμοστούν μόνο υπό την αίρεση ότι θα πετύχουμε πλεόνασμα 3,5%. Με βάση τα στοιχεία του ΓΛΚ και τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το πλεόνασμα για το 2017 δεν θα ξεπεράσει το 1,8%, ενώ η ανάπτυξη θα είναι κάτω του 2,7%. Επομένως, οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.
Υπάρχει ένα μεγάλο παράπονο από τους πολίτες ότι δεν τους ακούει ποτέ μια κυβέρνηση και ποτέ δεν εφαρμόζεται το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία. Το ίδιο έγινε το 2009, το ίδιο γίνεται και τώρα. Πως το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα μπορέσουν να πείσουν ότι αυτό άλλαξε και δεν ψάχνουν απλώς μια νέα ευκαιρία επιστροφής στην εξουσία;
Είναι αλήθεια ότι το 2009 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα, αφενός λόγω της γενικότερης χρηματοοικονομικής συγκυρίας, αφετέρου εξαιτίας του υπέρογκου χρέους και ελλείμματος που κληρονόμησε από την καταστροφική διακυβέρνηση της πενταετίας 2004-2009 του κ. Καραμανλή. Σε αντίθεση, όμως, με τον ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά και τη Νέα Δημοκρατία με τα "Ζάππεια", στα χρόνια της κρίσης ουδέποτε προβάλλαμε ανέφικτες προτάσεις, ούτε υποσχεθήκαμε μαγικές λύσεις.
Τα τελευταία χρόνια όλοι μάθαμε ότι δεν υπάρχουν "Μεσσίες", αλλά κι εμείς έχουμε μάθει από τα λάθη μας. Έχουμε κάνει πολύ σκληρή αυτοκριτική και έχουμε αναλάβει δυσανάλογα τεράστιο βάρος της ευθύνης για τις πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση και να μνημόνια. Έχουμε ανανεωθεί, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ιδέες, και στόχος μας είναι όχι η επιστροφή στην εξουσία απλά και μόνο για την καρέκλα, αλλά η ανοδική πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ως μιας σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής δύναμης που μπορεί να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον για τους Έλληνες πολίτες.
Η τρόικα γυρίζει στην Αθήνα ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για το μεγάλο πλεόνασμα του 3,9% για το οποίο η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Γιατί εσείς το επικρίνετε, αφού και εσείς πλεόνασμα επιδιώκατε όταν είχατε την κυβέρνηση; Θεωρείτε ότι μπορεί να δρομολογηθεί μια έξοδος της χώρας μας προς τις αγορές;
Σαφώς και κάθε κυβέρνηση θα επιδίωκε πλεόνασμα, ειδικά τη στιγμή που αναφέρεται ρητά ως όρος για τη χρηματοδότηση της χώρας. Να σας υπενθυμίσω ότι εμείς επιδιώκαμε πλεόνασμα με ρυθμούς ανάπτυξης για το 2015-2016 της τάξης του 6%, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις. Όμως το πλεόνασμα για το οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση είναι, στην ουσία, πλασματικό, υπό την έννοια ότι δημιουργήθηκε από την υπερφορολόγηση των Ελλήνων και τελικά οδήγησε την οικονομία σε ύφεση. Μπορεί, λοιπόν, οι αριθμοί να εμφανίζονται με θετικό πρόσημο, όμως τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν γονατίσει από τους έμμεσους και άμεσους φόρους και η πραγματική οικονομία δείχνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτήν που παρουσιάζει η κυβέρνηση.
Το ΠΑΣΟΚ και η Δημ. Συμπαράταξη βρίσκεται μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν. Δημοκρατίας. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια υπέρβαση με τη μορφή συνεργασίας;
Αν εννοείτε μια κυβέρνηση με κορμό ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ως "ουρά", η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν ότι τέτοιου είδους κυβερνήσεις δεν μπορούν να επιτύχουν, όταν υπάρχει μια ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι, η οποία πετροβολεί και εναντιώνεται σε κάθε είδους προοδευτική μεταρρύθμιση. Σταθερή θέση και ξεκάθαρη στρατηγική μας αποτελεί η αυτόνομη και αυτοδύναμη πορεία μας και η ενίσχυση της παράταξής μας ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε τη συνεννόηση.
Ασφαλώς και μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργσίας μεταξύ των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων είναι το ζητούμενο - αυτό εξάλλου ζητάμε ήδη από το 2012 - όμως απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχουμε σε ενα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να επιτευχθεί από την παρούσα βουλή, δεδομένων των πολιτικών συσχετισμών. Γι' αυτό και λέμε ότι αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να έχει φύγει χθες, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές και, με την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, να μπορέσουμε να επιβάλλουμε αυτήν την υπέρβαση.
Οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τα κόμματα και τους πολιτικούς με την κρίση να βαθαίνει αυτό το συναίσθημα. Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε ο κόσμος να εμπιστευθεί ξανά το πολιτικό μας σύστημα;
Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική και τους πολιτικούς γιατί τα τελευταία χρόνια βλέπει να παίζεται διαρκώς το ίδιο εργο. Είναι εύλογο να απομακρύνονται οι πολίτες από τα κόμματα όταν βλέπουν ότι καμία από τις δεσμεύσεις που τα ανέβασαν στην εξουσία δεν έχει τηρηθεί. Πρώτο και βασικότερο βήμα, λοιπόν, για να ανακτήσει το πολιτικό σύστημα την χαμένη εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού είναι να καταθέσει νέες προτάσεις, αποτελεσματικές λύσεις, χωρίς λαϊκιστικές κορώνες, αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια.
Για να μπορέσουμε να πείσουμε τον Έλληνα πολίτη ότι μπορεί να εμπιστευτεί το μέλλον του στα χέρια μας, οφείλουμε πρώτα και πάνω από όλα να του λέμε την αλήθεια, με διαφάνεια και σοβαρότητα, τόσο για την από εδώ και στο εξής πορεία της χώρας, όσο και για τα πεπραγμένα μας. Γι' αυτό και έχουμε ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία από το 2000 έως σήμερα: για να γνωρίζει ο Έλληνας πολίτης τί ακριβώς μας οδήγησε ως εδώ, αλλά και για να μάθουμε όλοι εμείς από τα λάθη και τις παραλείψεις μας, ώστε να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον.
Και βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πρέπει να μιλήσουμε για εκ βάθρων αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στον εκλογικό νόμο, π.χ. με την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, την κατάργηση του ισχύοντος bonus και την εφαρμογή μικρότερου bonus μόνο αν ένα κόμμα ή ένας συνασπισμός κομμάτων υπερβεί το 42% ώστε να αποκρουστούν τα πλαστά διλήμματα του δικομματισμού, τη δυνατότητα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού κ.ά.
Στο ΠΑΣΟΚ Παπανδρέου και Βενιζέλος είναι δυο πρόσωπα που γεννούν αντιπαλότητες. Οι υποστηριχτές του πρώτου δεν θέλουν τον δεύτερο και τούμπαλιν. Κατά τη δική σας εκτίμηση υπάρχει ζήτημα ή μπορεί να συνυπάρξουν και οι δυο πλευρές με τρόπο που να πείθουν ότι δεν είναι δυο ξένοι στο ίδιο Κόμμα;
Μία από τις βασικές μας προτεραιότητες, που έχουμε θέσει ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι να προχωρήσουμε με πραγματική ενότητα και συντροφικότητα, ξεκινώντας από την ίδια την παράταξή μας. Ασφαλώς σε ένα ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα προκύπτουν διαφωνίες - αυτό, εξάλλου, ισχύει για όλες τις πολιτικές δυνάμεις - όμως είναι χρέος μας να τις υπερβαίνουμε αν θέλουμε να μιλάμε για το κοινό όφελος. Αυτό ακριβώς θα αναδειχθεί και στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος, όπου όλα τα μέλη και τα στελέχη θα έχουν την ευκαιρία να διατυπώσουν τις θέσεις τους ώστε να χαράξουμε την νέα πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, και εν τέλει να βγούμε από αυτή την διαδικασία πιο δυνατοί και ενωμένοι.
Είστε σύζυγος ενός ηθοποιού και αποκτήσατε και τρία παιδιά, τα οποία είναι σε μικρές ηλικίες. Πως ανταποκρίνεστε και οι δυο σε καθήκοντα επαγγελματικά και οικογενειακά; Υπάρχουν δυσκολίες που να χρειάζονται υποχωρήσεις και παραχωρήσεις και αν ναι ποιος σπεύδει σε αυτές;
Δεν θα σας πω ότι είναι εύκολο. Τόσο ο σύζυγός μου όσο κι εγώ έχουμε ιδιαίτερα απαιτητικά ωράρια, που μας κρατούν πολλές ώρες μακριά από το σπίτι, γι' αυτό και φροντίζουμε ο χρόνος που περνάμε με την οικογένεια να είναι ουσιαστικός και να αξιοποιούμε κάθε στιγμή. Σαφώς και χρειάζεται να κάνουμε συμβιβασμούς, θυσιάζοντας ενίοτε τον λίγο προσωπικό χρόνο που μας απομένει, όμως η συναισθηματική ανταμοιβή είναι τόσο μεγάλη που δεν το νιώθουμε ως παραχώρηση. Όσο για το ποιος αναλαμβάνει συνήθως να κάνει τις υποχωρήσεις, είναι μάλλον δίκαιη η... μοιρασιά! Όμως δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω χωρίς την τεράστια συμβολή των γονιών μου και της αδερφής μου, που μου παρέχουν ανυπολόγιστη βοήθεια με τα παιδιά αλλά και πολύτιμη ηθική και συναισθηματική στήριξη.
Ποια είναι η καθημερινότητά σας; Βγαίνετε έξω συχνά; Ποιον αναγνωρίζει ο κόσμος και ποια τα σχόλιά του;
Η καθημερινότητά μου μοιράζεται μεταξύ της δουλειάς μου ως δικηγόρου, των κομματικών μου υποχρεώσεων και της φροντίδας των παιδιών μου, του Μάξιμου, του σπιτιού - όλων των καθηκόντων στα οποία καλείται να ανταποκριθεί κάθε εργαζόμενη μητέρα. Τα τελευταία χρόνια δεν βγαίνουμε πολύ, όχι μόνο γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά κυρίως γιατί και οι δύο προτιμούμε να απολαμβάνουμε τη συντροφιά ο ένας του άλλου και φυσικά να περνάμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τις κόρες μας.
Νομίζω ότι ο Μάξιμος κατέχει την πρωτιά της αναγνωρισιμότητας στην οικογένεια! Τα σχόλια του κόσμου είναι πάντα πολύ θετικά, συχνά συγκινητικά, ειδικά μετά τις παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε αλλά και την επιτυχία της σειράς "Η Λέξη Που Δεν Λες" τον προηγούμενο χειμώνα. Πραγματευόταν ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό του αυτισμού, και είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πόσο άγγιξε μεγάλη μερίδα τηλεθεατών.
Ως βουλευτής Μεσσηνίας προλαβαίνετε σε μια βουλευτική περίοδο να πάτε σε όλα τα χωριά του νομού σας και να ακούσετε πραγματικά τα προβλήματα;
Μπορώ να σας πω ότι στα δέκα περίπου χρόνια που πολιτεύτηκα στη Μεσσηνία έχω γυρίσει όλα τα χωριά του νομού δεκάδες φορές - και έχετε υπόψη ότι η Μεσσηνία μετράει πάνω από 150 χωριά! Σίγουρα δεν είναι εύκολο, δεδομένου ότι είμαι κάτοικος Αθηνών και έχω τρία μικρά παιδιά, όμως, ειδικά όσο ήμουν βουλευτής, ταξίδευα στον νομό μου κάθε σαββατοκύριακο, το γραφείο μου ήταν πάντα ανοιχτό σε όλους και επισκεπτόμουν όσο περισσότερα χωριά μπορούσα για να συνομιλήσω με τους συντοπίτες μου στις πλατείες και τα καφενεία.
Ποιο ήταν το πιο περίεργο "ρουσφέτι" που σας έχουν ζητήσει;
Η αλήθεια είναι ότι στην επαφή μου με τους πολίτες ως βουλευτής - αλλά και ως πολιτικό πρόσωπο γενικότερα - μου είχαν ζητηθεί διάφορες εξυπηρετήσεις, κάποιες ίσως πιο παράξενες από άλλες. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι συγκεκριμένο, καθώς τα πιο αξιοσημείωτα ήταν κυρίως προσωπικής φύσης.
Θα αντέξει κατά τη γνώμη σας στην προεδρική θητεία η σχέση του Μακρόν με την κατά 24 χρόνια μεγαλύτερη σύζυγό του, ρεκόρ που δεν έχει άλλο ζευγάρι της πολιτικής με αυτή τη μορφή;
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω συγκεκριμένο ενδιαφέρον για την προσωπική ζωή του κ. Μακρόν. Σίγουρα η σχέση του έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας, όμως δεν θεωρώ ότι ο γάμος τους διαφέρει σε κάτι από οποιονδήποτε άλλο. Αλήθεια, αν ήταν ο άντρας 24 χρόνια μεγαλύτερος από την σύζυγό του, όπως π.χ. στην περίπτωση του κ. Trump, θα αναρωτιόμασταν αν θα αντέξει ο γάμος τους;
Σε κάθε περίπτωση, θα σας πω μόνο αυτό που συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός μας: ο έρωτας χρόνια δεν κοιτα! Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος και ο αντίκτυπος που θα έχει η πορεία της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στην Ε.Ε. αλλά και στη χώρα μας, και όχι τί συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες.
Μέχρι τώρα η συζυγική σας ζωή ήταν ανέφελη ή όχι και αν ναι πως τις αντιμετωπίσατε; Τι θα συμβουλεύατε ένα ζευγάρι που ξεκινάει τώρα κοινή πορεία;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ζευγάρι που μπορεί να ισχυριστεί ότι η σχέση του υπήρξε ανέφελη, ειδικά όταν μετράει τόσο χρόνια μαζί - πρόσφατα γιορτάσαμε την ένατη επέτειο γάμου μας, όμως γνωριζόμαστε από το σχολείο. Σε κάθε γάμο αναπόφευκτο είναι να προκύπτουν προβλήματα ή διαφωνίες, και ίσως ακουστεί κλισέ αυτό που θα σας πω, όμως όλα ξεπερνιούνται όταν υπάρχει βαθιά αγάπη, κατανόηση και σεβασμός. Αυτή θα ήταν και η συμβουλή μου στα νέα ζευγάρια που ξεκινούν τώρα την κοινή ζωή τους: να έχουν υπομονή, ενσυναίσθηση, να στέκονται δίπλα στον σύντροφό τους στα εύκολα και στα δύσκολα, και να αντιμετωπίζουν τα τυχόν σύννεφα όχι ως ανυπέρβλητα εμπόδια, αλλά ως μικρές δοκιμασίες, μέσα από τις οποίες θα βγουν πιο δεμένοι και πιο δυνατοί.
Από την Μεσσηνία είχατε πρωθυπουργό, υπουργούς και τώρα και πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άρα λύθηκαν τα κύρια προβλήματα του νομού σας; Αν όχι ποια δεν λύθηκαν και γιατί;
Μακάρι να λύνονταν τα προβλήματα μιας περιφέρειας απλά και μόνο λόγω της καταγωγής των πολιτειακών αρχόντων - ή μάλλον αλίμονο, γιατί μια τέτοιου είδους προνομιακή μεταχείρηση θα ήταν άδικη για τις άλλες περιοχές της χώρας! Η Μεσσηνία είναι ένας ευλογημένος τόπος, όχι γιατί παράγει πρωθυπουργούς και προέδρους της δημοκρατίας, αλλά γιατί έχει τεράστιο φυσικό πλούτο, που ευνοεί τόσο την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας, όσο και την τουριστική της ανάπτυξη. Τα έργα που έχουν γίνει ως τώρα, όπως η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου Τρίπολης-Καλαμάτας, είναι ασφαλώς σημαντικά, όμως τα μεγάλα ζητήματα παραμένουν: ο ήδη πληγείς αγροτικός πληθυσμός είναι έρμαιο των καιρικών φαινόμενων - σας θυμίζω τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου καλοκαιριού λόγω του ελλειπούς δικτύου ομβρίων υδάτων - η ανεργία είναι αυξημένη, και τελικά δεν πιστεύω ότι τα προβλήματα των Μεσσηνίων διαφέρουν κατά πολύ από εκείνα όλων των υπόλοιπων Ελλήνων πολιτών.
Σας αιφνιδίασε η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην προεδρία; Μιλάτε μαζί του στο διάστημα της προεδρίας και αν δεν έχετε μιλήσει γιατί συνέβη αυτό;
Νομίζω ότι η εκλογή του κ. Παυλόπουλου μας αιφνιδίασε όλους, όχι ως προς την επιλογή του προσώπου του για την Προεδρία, αλλά λόγω της προηγούμενης αρνητικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέστη απολύτως σαφές ότι μοναδικό στόχο είχε να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές και να παρουσιάσει την πρόταση του κ. Παυλόπουλου ως σημείο συμπόρευσης με τη Ν.Δ.
Με τον Πρόεδρο είχαμε πάντα άριστη σχέση, καθώς είμαστε συμπατριώτες-κοντοχωριανοί και είναι φίλος με τον πατέρα μου.
Ένας πολιτικός, ένας αξιωματούχος του κράτους, ένας υπάλληλος που αμείβεται με δημόσιο χρήμα έχει προσωπικά δεδομένα ή η ζωή του πρέπει να είναι διαφανής σε όλα;
Το δικαίωμα της περιφρούρησης των προσωπικών δεδομένων ενός πολίτη, όποια ιδιότητα κι αν έχει αυτός, θεωρώ ότι είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό που αλλάζει όταν πρόκειται για έναν κρατικό λειτουργό είναι τα όρια που θέτουμε, ώστε αφενός να διασφαλίζεται η διαφάνεια στα οικονομικά του στοιχεία για ευνόητους λόγους, και αφετέρου να του παρέχουμε τη δυνατότητα να διατηρεί έναν βαθμό ιδιωτικότητας στην προσωπική του ζωή. Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη χρήσιμη και αξιόπιστη πληροφόρηση της κοινής γνώμης και στις «αποκαλύψεις» ή ακόμη στη διαπόμπευση ενός δημόσιου προσώπου ή ενός κρατικού υπαλλήλου. Θεωρώ ότι αυτά τα όρια οφείλουν να είναι σεβαστά, όμως απαραίτητη προϋπόθεση είναι και ο εκάστοστε κρατικός λειτουργός να αποτελεί το καλό παράδειγμα, να σέβεται εξίσου τη θέση, το αξίωμά του και το γεγονός ότι, εν τέλει, το εισόδημά του προέρχεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Γι’αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο και οι ελεγκτικοί μηχανισμού που θα διαφυλάσσουν τη διαφάνεια και την τήρηση της νομιμότητας.
